Όση εικονική πραγματικότητα και χολή κι αν εκπέμψουν…
Δεν χρειάζεται, μετά από τόσο καιρό, να σας εξηγήσουμε, ξανά αναλυτικά, το πως λειτουργεί η προπαγάνδα. Τα έχουμε καταγράψει τόσες και τόσες και τόσες και τόσες φορές. Τα έχετε δει να συμβαίνουν, σταθερά, μπροστά στα μάτια σας. Εκπομπές τηλεόρασης, τηλεδίκες, σάιτ, blog, ραδιόφωνα. Σε αποστολή. Τα έχουμε πει ευθέως, δεν κρυφτήκαμε ποτέ, ούτε φοβηθήκαμε να πάμε κόντρα σε όλο αυτό το πέπλο σκοτεινιάς, με το οποίο προσπάθησαν να σκεπάσουν ποδόσφαιρό μας, εδώ και μερικά χρόνια. Η λέξη «ειδικός σκοπός» έχει πάει σε άλλο επίπεδο, πλέον, αλλά τα ξέρετε, γιατί όπως συμβαίνουν, σας στα καταγράφουμε.
Έτσι και σήμερα. Μετά από μία μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού, στην επαρχία, απέναντι σε μία ομάδα, την οποία η δική τους αγαπημένη ομάδα, έχει περάσει, τα τελευταία 4-5 χρόνια… πριονοκορδέλα στις σφαγές. Εκεί, βέβαια, ήταν συνήθως, Δευτέρα. Αλλά τώρα, βγάζοντας τον τηλεκριτικό να πει ό,τι θέλει να ακούσει το αφεντικό, πάτησαν πάνω στα λεγόμενά του και «έστησαν» ένα ολόκληρο θεατρικό προπαγάνδας, για το πως ο… Μακεδόνας Γκορτσίλας και ο Κουμπαράκης (που -τυχαίο το παράδειγμα- ακόμη τσεκάρει αν ήταν αποβολή του Τζόλη, στη Λαμία, για το χτύπημα στον Σκόνδρα…) ευνόησαν, λέει, τον Ολυμπιακό. Ο οποίος νίκησε 4-0, αεράτα, καθαρά και άνετα, παίζοντας ωραία μπάλα και βάζοντας γκολάρες.
Τέλος πάντων, δεν περιμέναμε να πει και «μπράβο» στον Ολυμπιακό, η προπαγάνδα. Έρχεται η 13η Ιανουαρίου και πρέπει να δημιουργηθεί, από τώρα, ένα κύμα και ένα κλίμα… υποτιθέμενης εύνοιας του Ολυμπιακού, από τη διαιτησία. Εντάξει, δεν στεκόμαστε καν στο κωμικό των ισχυρισμών τους. Δεν πρέπει να υπάρχουν ούτε… μισός άνθρωπος, ο οποίος να πιστεύει πραγματικά ότι ο Ολυμπιακός μπορεί, με κάποιο τρόπο, να ευνοηθεί, κάπως, στον καιρό της «εξυγίανσης». Πραγματικά, ούτε… μισός άνθρωπος. Αλλά το προσπερνάμε και αυτό και πείτε ότι τους δίνουμε βήμα. Να πουν αυτά που θέλουν όπως τα θέλουν (τα αφεντικά τους).
Το βασικό πρόβλημα είναι άλλο. Πως ό,τι εικονική πραγματικότητα και αν προσπαθήσεις να διαμορφώσεις για τους λίγους φανατικούς σου. Ό,τι και αν τους σερβίρεις και ό,τι από αυτό και αν φάνε… αμάσητο. Όση χολή και αν στάξεις, μέσα από τα πληκτρολόγια, τα ερτζιανά, τις τηλεοπτικές εκπομπές και τις φυλλάδες… Υπάρχει πάντα αυτή η σκληρή πραγματικότητα, η αλήθεια… Αυτή η αλήθεια, για την οποία κάποτε είχαν… απορίες αντοχής. Αλλά τελικά, μάλλον οι ίδιοι δεν την αντέχουν… Ούτε στο ελάχιστο… Και το ακόμη χειρότερο, είναι ότι… δεν κρύβεται. Δεν αλλοιώνεται. Δεν παραμορφώνεται. Και δεν αλλάζει…
Μπορούν λοιπόν να λένε ό,τι θέλουν. Και ο τηλεκριτικός και το σύστημα προπαγάνδας, γύρω από εκείνον, για τη διαιτησία του Αστέρας Τρίπολης-Ολυμπιακός. Πραγματικά. Μπορούν να λένε όοοοοοο,τι τους αρέσει. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι μία. Δεν είναι άλλη για εκείνους και άλλη για… όλους τους υπόλοιπους. Και αυτό, δυστυχώς για τις προσπάθειές τους, το ξέρουν ακόμη και οι ίδιοι… Καλή χώνεψη, λοιπόν, με μια υπενθύμιση: