Τη στάμπα… άλλος τη φοράει, τοσοδούλη
Ξεσπάθωσε πάλι ο τοσοδούλης, για τον Ολυμπιακό. Το μεγάλο του κόμπλεξ, το οποίο αρχίζει και τελειώνει στον δυνάστη του, αφού οι άλλοι είναι, είτε σύμμαχοί του, είτε… πιστοί του ακόλουθοι-υποτακτικοί. Και γονατίζουν μπροστά στον ολιγάρχη αρχηγό του και… σαλιάζουν, μπας και πάρουν κάνα ξεροκόματο, από το γιορτινό τραπέζι που έχει στηθεί εδώ και χρόνια, στις πλάτες του ελληνικού ποδοσφαίρου και του Έλληνα φιλάθλου. Ο Ολυμπιακός, βλέπετε, πηγαίνει απέναντι σε όλα αυτά και τους… χαλάει τη μαγιά. Τους χαλάει το έργο. Δεν το αντέχουν ότι δεν έχουν καταφέρει, μετά από τόνους μελάνι προπαγάνδας, μετά από τόνους χολής και δηλητήριου, να κάμψουν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ και τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ και τον βρίσκουν όχι απλώς μπροστά τους, αλλά ΝΙΚΗΤΗ και ΚΥΡΙΑΡΧΟ. Τους ενοχλεί, ρε παιδί μου, πως να το κάνουμε…
Χριστούγεννα είναι και είχα πει πως δεν θα συγχιστώ. Αλλά, όσο και να το κάνεις, δεν γίνεται να μη συγχιστείς όταν ο κάθε τοσοδούλης περνάει τον εαυτό του για μέγεθος (πολύ) μεγαλύτερο από ό,τι είναι και κρίνει τον πραγματικά μεγάλο, επιτυχημένο σε Ελλάδα και Ευρώπη, λαοφιλέστερο, με κοινωνικό πρόσωπο και αξίες, Σύλλογο της χώρας. Δεν γίνεται να πέφτει κάτω το κάθε παραλήρημα του κάθε ανύπαρκτου, ο οποίος κέρδισε το δικαίωμα να είναι στην ίδια κατηγορία με τον Ολυμπιακό (όχι επίπεδο, τα επίπεδα απέχουν, το ένα από το άλλο), μόνο και μόνο επειδή… ψηφίστηκε ένας ΝΟΜΟΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ!
Μόνο και μόνο για να μη… χαλαστεί ο ολιγάρχης και πάρει τις μπίζνες του αλλού, κέρδισε ο… τοσοδούλης, το δικαίωμα να αποκαλεί εαυτόν «ανταγωνιστή» (εντάξει, ΟΚ…) του Ολυμπιακού… Και αντί να προσπαθεί να κρυφτεί και να κρύψει τις πομπές του, αυτές που τον έχουν ΣΤΑΜΠΑΡΕΙ στη συνείδηση του ποδοσφαιρικού κοινού σε όλη τη χώρα και τον έχουν καταστήσει ό,τι πιο μισητό γνώρισε ποτέ η πόλη του και το ποδόσφαιρό μας, συνολικά (αφού όσοι δεν τον… απεχθάνονται είναι επειδή ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία, των ακολούθων-υποτακτικών), κάνει και κριτική και υποδείξεις και μπαίνει στη ζυγαριά με τον Ολυμπιακό να… μετρηθεί.
Σεβασμός, κανένας. Θαυμασμός, κανένας. Για ποιο λόγο; Τι έχει πετύχει, ο τοσοδούλης, για να τα κερδίσει αυτά, από τον οποιονδήποτε του ελληνικού ποδοσφαίρου; Όχι από τον Ολυμπιακό και από εμάς. Εμείς δεν τον… βλέπουμε, τον τοσοδούλη. Μας κατηγόρησαν για πολλά. Τα κατασκεύασαν, για να μας πλήξουν. Αλλά απέτυχαν. Αντιθέτως, για τις δικές τους πρακτικές, καταδικάστηκαν και τιμωρήθηκαν και σώθηκαν ελέω ντροπολογίας… Τι να λέμε. Και 403 λέξεις είναι πολλές, για τον τοσοδούλη. Μια παράγραφος, αρκούσε. Τόση του άρμοζε, τόσο μικρός που είναι…