Δυστυχώς έχει και πιο κάτω, όπως φαίνεται. Κάθε λίγο και λιγάκι το ποδόσφαιρό μας δέχεται και ένα νέο, μεγάλο χτύπημα, από εκείνους που κάποτε μας έλεγαν ότι θα το… σώσουν. Από εκείνους που κάποτε μας έλεγαν ότι φορούν… τον χιτώνα του Μεσσία και… φωτοστέφανο, για να φέρουν το ελληνικό ποδόσφαιρο στο… φως. Και έκτοτε, εδώ και περίπου 4 χρόνια +, το σκοτάδι πυκνώνει, κάθε λίγο και λιγάκι και πιο πολύ… Το ποδόσφαιρό μας βυθίζεται στην ανυπαρξία, από όλους εκείνους που κάποτε μας έλεγαν ότι ήρθαν στο προσκήνιο για να… «εξυγιάνουν».
Το ελληνικό ποδοσφαιρικό κοινό βλέπει το ίδιο όνομα, εδώ και περίπου έναν χρόνο, να φιγουράρει στις χειρότερες υποθέσεις που θα μπορούσε να ζήσει το ποδόσφαιρό μας. Βλέπει το ίδιο όνομα, αρνητικό πρωταγωνιστή σε υποθέσεις που κάνουν και τους πλέον δύσπιστους να κατανοούν ότι, όχι μόνο δεν… υπάρχει «εξυγίανση», αλλά ζούμε ΤΩΡΑ, τα πιο σκοτεινά χρόνια του ποδοσφαίρου μας. Χρόνια κατάμαυρα, με το φως στο τούνελ να μη διαφαίνεται πουθενά, μπροστά…
Και αν είχε φανεί, από την αρχή, που πηγαίνει το πράγμα, μάλλον κανείς δεν περίμενε τέτοιες εξελίξεις. Και το ποδόσφαιρό μας να βυθιστεί σε τέτοια σκοτεινά βάθη. Σε τέτοιο… πυθμένα βόθρου… Και να παλεύει να… ανασάνει, αλλά να μην το αφήνουν, εκείνοι που, μονίμως, πιάνονται με… τη γίδα στην πλάτη.
Άλλο πράγμα οι σκευωρίες και τα «σου ‘πα, μου ‘πες», των «εξυγιαντών». Και άλλο πράγμα τα… στοιχεία, τα ονόματα και οι… διευθύνσεις, σε μια καταγγελία!