Είχαν κάποτε, οι πράσινοι προπαγανδιστές, να μας… κοπανάνε τις πορείες που έκαναν στην Ευρώπη, έχοντας τρελάνει όλους τους αντιπάλους στο αντιποδόσφαιρο και στο… πούλμαν. Και ξαφνικά, με την κουβέντα να περιστρέφεται, τις τελευταίες ημέρες, γύρω από την κατάντια, στην οποία έχουν ρίξει το ελληνικό ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, οι δικέφαλοι και οι διαρκείς αποτυχίες τους, πετάχτηκαν πάλι οι προπαγανδιστές, να μας πουν για… τα παλιά.
Η παρακμή του να ζεις, μόνο, με τις αναμνήσεις, πια, δεν τους… φτάνει φαίνεται και ήθελαν να βρουν έναν τρόπο να έρθουν στο προσκήνιο…
Θυμήθηκαν, έτσι, το 1996, το μιλένιουμ, μέχρι το «χουντέμπλεϊ», όπως έχει ονομαστεί μέσα από τα χρόνια που πέρασαν, από τότε μέχρι σήμερα. Δεν κοιτάνε που τους είχε ο Θρύλος στη φάπα και την καρπαζιά και τους είχε κοκκινίσει το σβέρκο, από τις πολλές ήττες… Μέτραγαν πορείες και τις βάφτιζαν… διακρίσεις, για να έχουν κάτι να λένε…
Στο μεταξύ το ποδόσφαιρο, από τότε μέχρι σήμερα, έχει ανέβει 10 σκάλες, σε ταχύτητα, σε δυσκολία και σε ενδιαφέρον και εκείνοι έχουν μείνει εκεί… Παλαιολιθικοί, με τις αναμνήσεις τους, από τότε που δεν είχαν τίτλους να επιδείξουν, γιατί αυτούς τους σάρωνε ο Ολυμπιακός.
Αλλά είχαν να επιδείξουν πορείες, σαν συνδικαλιστές συνταξιούχοι…
Ας κάτσουν εκεί, στον λήθαργο, στον οποίο βρίσκονται και όταν ανέβουν παραπάνω από την 6η-7η θέση, στο πρωτάθλημα, ας μιλήσουν ξανά…