Επιθετικός με τα όλα του. Όχι… σχήμα λόγου. Κανονικότατα. ΜΕ ΤΑ ΟΛΑ ΤΟΥ! Με κεφαλιές, με σουτ, με προβολές, με ντρίμπλα, με κοντρόλ, με πάσα, με τακτική προσήλωση, με ξυραφένια σκέψη, με στόχο, με τεχνική, δύναμη, με ικανοποιητικότατη ταχύτητα. Με γκολ. Το βασικότερο. Βάζει την μπάλα στα δίχτυα… ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ! Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί μας κάνει, ώρες-ώρες, να αναρωτιόμασταν… που ήταν όλα τα χρόνια της ζωής μας!
Όχι ότι ο Θρύλος έχει… στερηθεί επιθτικούς. Επιθετικάρες, δηλαδή… Επί Μαρινάκη μόνο, έχουμε δει… και τι δεν έχουμε δει! Καρντόσο, Φινμπόγκασον, Ιντέγε, Χάρα, Σαβιόλα, Μήτρογλου, Βαλντές, Τζιμπούρ, Πάντελιτς… Και άλλους. Αρκετούς… Οι οποίοι τα παστέλωναν το ένα πίσω από το άλλο και γέμιζαν την αντίπαλη περιοχή… Σεντερφοράρες. Με καριέρα, με ποιότητα. Και έρχεται τώρα ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, να γίνει… μια κατηγορία μόνος του!
Δεν υπάρχουν αυτά που κάνει. Και είναι η συνολική εικόνα του, στο γήπεδο. Δεν είναι μόνο το ότι τη βάζει μέσα… με κάθε τρόπο. Είναι όλο το παιχνίδι του, που κολλάει ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ με τον Θρύλο και με τους παίκτες γύρω του. Αυτό που κάνει τώρα στο 3-0, δεν υπάρχει… Κοντρόλ, ντρίμπλα, ελιγμός, σουτάρα. Γκολ… σεντερφορίσιο, κανονικό. Με τα όλα του…