Είναι εύκολο να μελετήσεις την «εξυγίανση». Να μάθεις το μοτίβο της. Να δεις πως κινείται, τι αποφασίζει, τι πράττει. 1+1=2. Απλά πράγματα. Και δεν είναι τυχαίοι και οι αριθμοί, όσον αφορά την πολιτική της «ευξυγίανσης». Και έχουν πολλαπλό νόημα. Ένα + ένα = δύο αφεντικά για την «εξυγίανση» που σκύβει το κεφάλι ταπεινά και υπακούει. Μία + μία = δύο καραμέλες, εναλλάξ, για κάθε πρόβλημά μας: «Ο κακός Ολυμπιακός» και «το Grexit»!
Μάλιστα! Διαμαρτύρεται ο Ολυμπιακός για τις γελοιότητες του ελληνικού ποδοσφαίρου, το οποίο στα χρόνια της «εξυγίανσης» έχει περάσει από όλους του βούρκους, τον ένα μετά τον άλλο; Ανακοίνωση κατά του Θρύλου, σαν… υπαγορευμένη. Αποφάσεις ΕΝΑΝΤΙΑ σε ό,τι σωστό και λογικό λέει η ομάδα του Πειραιά, καμία βοήθεια σε ορισμούς αγώνων, σε ελληνο-ευρωπαϊκό επίπεδο, πολεμική στάση και συνεχή εμπόδια. Η μία παράμετρος της «εξυγίανσης».
Η Πολιτεία πάει ενάντια σε οτιδήποτε θα έκανε, υπό άλλες συνθήκες, ανενόχλητη η «εξυγίανση»; Grexit! Η FIFA και η UEFA γίνονται, κατά το δοκούν, από καθοδηγητές και… «εκείνοι που αποφασίζουν», πλήρως… αδιάφοροι και… «κάνουν απλή σύσταση». Όπως βολεύει. Και πάντα, όταν… χαλάει η μαγιά, με κάποιο τρόπο και… κολλάνε τα σχέδια που είναι εν εξελίξει, Grexit! Καραμέλα Νο2.
Πικρές και άγευστες και οι δύο. Κυρίως γιατί, πλέον, έχουν καταντήσει… παπαγαλία. Λέγονται, απλά για να λέγονται…