Έχουμε 24 Αυγούστου. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν Κυπελλούχοι. Εντάξει, σχεδόν, υπήρχαν και περιπτώσεις που τα διέκοψαν όλα και το πήγαν… συμμαχικά. Με παύλες. Αλλά εδώ δεν τα κατάφεραν οι… σύμμαχοι να μην στεφθεί ο Θρύλος. Και μπροστά στον κίνδυνο να φάνε, τότε που τις μοίραζε τη μία πίσω από την άλλη, καμιά… ξεγυριστή τριαροτεσσάρα, πήγαν τον τελικό στις… 30 Αυγούστου. Ναι. Δεν ξέρουμε εάν το έχετε καταλάβει, αλλά μπήκαμε σε… εβδομάδα τελικού Κυπέλλου.
Γελάει όλος ο ντουνιάς…
Πρέπει αυτή τη στιγμή, ο Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος έχει να προετοιμάσει μία ομάδα για να παίξει στα play offs του Champions League και να μπει ξανά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, εκεί όπου αξίζει να βρίσκεται, να σκέφτεται… τελικό. Να βάλει στην άκρη την προετοιμασία για τη νέα χρονιά. Και να προετοιμάσει… τελικό Κυπέλλου. Και όλα αυτά στα τέλη Αυγούστου…
Ρεζίλι παντού. Γελάνε με το ποδόσφαιρό μας και με την οργάνωση που αυτό δεν έχει. Δεν είναι η πρώτη φορά. ΑΥΤΟ έχει καταφέρει η «εξυγίανση», όσα χρόνια… κυβερνάει και διαλύει το ποδόσφαιρό μας. Να τους ξέρουν στο εξωτερικό για τα κουμπούρια στον αγωνιστικό χώρο, για τις παράνομες εκλογές που προσπαθούν να διοργανώσουν, για την πολυιδιοκτησία… Ρεζίλι παντού. Δεν μας αξίζει και κάτι καλύτερο, στον καιρό της «εξυγίανσης». Μόνο αν… καθαρίσει το τοπίο, θα δούμε άσπρη μέρα.
Και μοναδικό, φωτεινό αντιπαράδειγμα, σε όλα αυτά, ο Ολυμπιακός της Ευρώπης. Ο πρωταθλητής Ελλάδας, ο οποίος σάρωσε όλους τους «συμμάχους», τον έναν μετά τον άλλο…