Μήπως τον… ξεχνάμε λιγάκι;
Μέχρι και… γκρίνια έχει εισπράξει. Ναι γκρίνια. Από την εξέδρα. Ο κόσμος του Ολυμπιακού είναι «δύσκολος» και εκείνος το ήξερε, πριν καν φορέσει τη φανέλα του Θρύλου. Ο Γιώργος Μασούρας, περισσότερο και από τον Πέδρο Μαρτίνς, παλεύει να κερδίσει την… αποδοχή του κόσμου του Ολυμπιακού. Έργο όχι εύκολο. Στην θέση στην οποία αγωνίζεται έχουν παίξει παίκτες φοβεροί και τρομεροί και από τη μία, είναι κατανοητό, για τον κόσμο, να ζητάει πάντα το καλύτερο. Όμως ο Γιώργος Μασούρας το δίνει! Δίνει το καλύτερο! Και αυτό το καλύτερο τον έχει καθιερώσει στην ενδεκάδα του Ολυμπιακού!
Και ας μην έχει πάρει τη φανέλα βασικού στο σπίτι, αφού επί Πέδρο Μαρτίνς, αυτή η συνθήκη, απλώς, δεν… υφίσταται. Κανείς δεν είναι εξ ορισμού βασικός στην ομάδα του Ολυμπιακού. Ο Μασούρας, όμως, πάλεψε και παλεύει ακόμη. Διαρκώς και ασταμάτητα. Δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Με τη δουλειά του και με το πείσμα του έχει καταφέρει να κερδίσει εκείνον που μετράει πιο πολύ από όλους, να κερδίσει: Τον προπονητή του!
Εργαλείο από τα λίγα. Τρέχει, πιέζει, μαρκάρει, κόβει, δημιουργεί, σκοράρει. Κάνει τα πάντα! Σε 23 ματς, με 6 γκολ και 1 ασίστ (στη Σούπερ Λιγκ), έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, στα εξτρέμ, προσφέροντας παράλληλα, εκείνο που ο Μαρτίνς ζητάει πιο επιτακτικά, από όλα, στο παιχνίδι των ποδοσφαιριστών του: Την τακτική προσήλωση και την απόλυτη εφαρμογή της! Ο Μασούρας είναι κομμάτι της ομάδας. Δεν θα σου κάνει την φαντεζί ντρίμπλα, σε κάθε ματς, ούτε θα κάνει σε κάθε ματς… χατ τρικ. Αλλά παίζει για την ομάδα, ως μέλος της ομάδας και ως «γρανάζι», όταν δεν τα πηγαίνει καλά, δεν τα πηγαίνει καλά και η ομάδα. Και αυτό κάτι λέει…
Ο Γιώργος Μασούρας κατάφερε να κάνει εαυτόν απαραίτητο, για την ενδεκάδα του Ολυμπιακού. Όχι γιατί έφυγε ο Ποντένσε. Μαζί έπαιζαν στα περισσότερα ματς! Ο ένας στο ένα άκρο και ο άλλος στο άλλο. Και τα άκρα του Ολυμπιακού, πέταγαν «φωτιές». Πέρα και πάνω από όλα, ο Γιώργος Μασούρας, ο παίκτης που ποτέ δεν τα παρατάει, μας έδωσε αυτή τη στιγμή:
Μάλλον θα πρέπει να τον θυμόμαστε και να το μνημονεύουμε λίγο περισσότερο, στο παρόν και στο μέλλον. Αν μην τι άλλο, το κέρδισε. Και του αξίζει.