Η ικανότητα να ηγείσαι…

Παικταράς. Αμφιβάλλει κανείς; «Εχθρός» ή φίλος… δεν αμφιβάλλει… Ο Βαλμπουενά είναι ό,τι καλύτερο έχουμε την τύχη να βλέπουμε, τη φετινή σεζόν. Το τεράστιο όνομα, με την καριέρα και τις περγαμηνές, που ήρθε σε τούτη τη… γωνιά του πλανήτη, να διδάξει μπαλίτσα. Ουδείς αμφισβητεί την αξία του. Την ποδοσφαιρική του αξία. Τί γίνεται, όμως, όταν και αυτή… ξεπερνιέται;
Μη βιάζεστε να κρίνετε. Αυτό που ξεπερνά την ποδοσφαιρική αξία του Βαλμπουενά δεν είναι η ποδοσφαιρική αξία κάποιου άλλου παίκτη, κάποιας άλλης ομάδας. Αναφερόμαστε, απλώς, στην ηγετική του παρουσία. Ο Βαλμπουενά δεν είναι ένα… απλό, κορυφαίο στέλεχος του Θρύλου. Είναι ηγέτης. Εντός αγωνιστικού χώρου κάνει κουμάντο. Μεταφέρει αυτό που θέλει ο Μαρτίνς, είτε μιλώντας με το στόμα, είτε «μιλώντας» στην μπάλα, με τα πόδια. Το σημαντικό, σημαντικότερο ίσως και από την ποδοσφαιρική του ποιότητα, είναι για τον Ολυμπιακό, η ηγετική του παρουσία.
Μία ηγετική παρουσία, την οποία, ας μην ξεχνάμε, ο Ολυμπιακός είχε πιο πολύ ανάγκη, από ποτέ, πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ο Κώστας Φορτούνης χτυπούσε… Του ήταν απαραίτητη. Ο… γέρος (για μερικούς αστείους) Βαλμπουενά, δεν βγήκε απλώς μπροστά. Σήκωσε τον Ολυμπιακό στις πλάτες του. ΑΥΤΟ ήταν το μεγαλύτερο κέρδος, της ομάδας του Μαρτίνς. Όχι ο «παικταράς Ματιέ». Αλλά ο «ηγέτης Ματιέ»…