Όταν δεν φτάνει ούτε το… λάσο, για να σταματήσει ένας αντίπαλος τους παίκτες του Ολυμπιακού, τότε συχνά - πυκνά γινόμαστε μάρτυρες καταστάσεων, όπως εκείνη το Σάββατο το βράδυ, στο Καραϊσκάκη. Οι παίκτες του Βόλου επιδόθηκαν, αρκετές φορές, σε σκληρά μαρκαρίσματα, εις βάρος παικτών του Ολυμπιακού.
Από τη μία, ας πούμε… κατανοητό, στον βαθμό που επιτρέπει η ανθρώπινη λογική, αφού δεν υπήρχε τρόπος για τους παίκτες του Φεράντο να… προλάβουν τους ερυθρόλευκους. Αυτό έφερνε εκνευρισμό και… άτσαλες προσπάθειες να κοπούν οι παίκτες του Μαρτίνς. Από την άλλη βέβαια, υπάρχει και ο σεβασμός προς τον συναθλητή, τον οποίο οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν λαμβάνουν, σε πολλές περιπτώσεις.
Σκληρά τάκλιν, προέκταση του κάτω μέρους του παπουτσιού, τραβήγματα, σπρωξίματα. Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι, αλλά ως ένα βαθμό! Οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού, στην προσπάθειά τους να καλύψουν το κενό που υπάρχει σε ποιότητα, καταφεύγουν, συχνά, σε μεθόδους, οι οποίες κινούνται στα όρια του… αντιαθλητικού.
Πρέπει οι ποδοσφαιριστές του Μαρτίνς να το έχουν πάντοτε αυτό στο νου τους. Όχι για να φυλούν τα πόδια τους, αλλά την… σκέψη τους. Να μην παρασύρονται, από τις κλωτσιές που τρώνε, όπως την πάτησε ο Ποντένσε πέρυσι, στην Ξάνθη, όπου έτρωγε συνεχώς… ξύλο.