Υπήρχε ένα διάστημα μέσα στο ματς με την Πλζεν, κατά το οποίο ο Ολυμπιακός δέχθηκε ιδιαίτερη πίεση. Από το 30’ μέχρι και τη λήξη του πρώτου μέρους, σχεδόν, οι γηπεδούχοι ανέλαβαν μία έντονη πρωτοβουλία, απειλώντας και φέρνοντας τον Ολυμπιακό προ κινδύνων. Η ομάδα άντεξε, στις επιθέσεις και στην πίεση των Τσέχων, οι οποίοι από τη μέση και μπροστά είναι αρκετά ποιοτικοί και επικίνδυνοι.
Ο Πέδρο Μαρτίνς συζήτησε αυτή τη συνθήκη στα αποδυτήρια και αποφάσισε να μην προχωρήσει άμεσα σε αλλαγή. Όταν όμως διαπίστωσε ότι και με την έναρξη του δευτέρου μέρους, η Πλζεν μπήκε το ίδιο δυνατά και συνέχισε… από εκεί που σταμάτησε, στην ανάπαυλα, σήκωσε τον Καμαρά. Τον έριξε στο ματς. Με τον Ολυμπιακό να έχει διαβάσει «αλλιώς» το ματς πλέον, να έχει αφήσει χώρο στην Πλζεν και να περιμένει τις αντεπιθέσεις, για να «χτυπήσει», ο Γάλλος δεν είχε άμεσο ρόλο.
Ο Καμαρά μπήκε στην θέση του, «έδεσε» το κέντρο με Μπουχαλάκη και Γκιλιέρμε και αναχαίτισε σε πολλά σημεία την Πλζεν, δίνοντας βοήθειες και στα μπακ, εκεί όπου ο Ποντένσε και ο Μασούρας έμεναν σιγά-σιγά από δυνάμεις, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να ακολουθήσουν πιστά το τακτικό πλάνο και να βοηθούν και στην άμυνα. Με μία κίνηση ο Πέδρο Μαρτίνς ισορρόπησε το ματς και όταν ο Καμαρά βρήκε και λίγο παραπάνω ρυθμό, ο Ολυμπιακός έκλεβε και περισσότερες μπάλες, με αποτέλεσμα ο Θρύλος να γίνει και πιο απειλητικός. Ο προπονητής του Ολυμπιακού παρενέβη στο ματς και το έφερε στα μέτρα της ομάδας του.