Προέρχονταν από ίωση και, όσο να 'ναι, αυτό καταπονεί το σώμα ενός αθλητή. Κι αν αυτό είναι από μόνο του καταπονημένο με συνεχή ματς και ταξίδια, καταλαβαίνει ο καθένας πόσο δύσκολη μπορεί να κάνει την προσπάθειά του σ' ένα ματς υψηλής έντασης όπως το χθεσινοβραδινό με τη Μπέτις.
Κι όμως, αυτός ο ταλαιπωρημένος από ίωση και συνεχή ματς, έτρεχε λες και προέρχονταν από διακοπές μακράς διαρκείας. Και σε κάνει να σκέφτεσαι ότι έχει κολλήσει τη γνωστή... ίωση: παιχταρά μου. Για τον απίθανο, για μία ακόμη φορά φέτος, Ομάρ ο λόγος. Ο Νορβηγός συνεχίζει τις εξαιρετικές εμφανίσεις και στο πιο δύσκολο ματς, ως τώρα, της σεζόν ήταν ο κορυφαίος του Ολυμπιακού (μαζί με τον Γιαννιώτη) συμβάλλοντας τα μέγιστα γι' αυτό το 0-0.
Και δεν είναι μόνο η φάση λίγο μετά την έναρξη του β' μέρους που πήρε το... πορτοφόλι του Τέγιο, είναι και μια άλλη στο α' όταν ο Μεριά βγαίνει πολύ ψηλά να πάρει κεφαλιά, στη μεσαία γραμμή, αλλά τη χάνει και ο Τέγιο έχει ένα... στρέμμα γήπεδο να διανύσει για να βγει μόνος προ του Γιαννιώτη. Ο Ομάρ σε ρυθμό... περιπάτου γυρίζει από πίσω και τον «τρώει» με απίστευτη άνεση στο τρέξιμο τον Τέγιο κλέβοντας τη μπάλα και γυρνώντας τη με ασφάλεια στον τερματοφύλακά του.
Απίθανος πραγματικά ο Νορβηγός, μακάρι να συνεχίσει έτσι.