Οι τελικοί και τα πρωταθλήματα δεν παίζονται, κερδίζονται...

Κυριακή, 21 Ιανουαρίου 2018 - 09:22

Ο «πρωταθλητισμός» είναι βαρύς κι ασήκωτος. Είναι συχνό φαινόμενο να σκαρφαλώσει μια ομάδα στην κορυφή. Συχνά είναι συγκυριακό, τυχερό. Πολλές φορές αποτελεί θέμα φόρμας ή συστοιχίας «τρελών» αποτελεσμάτων. Αλλά το να μείνεις ψηλά, να εδραιωθείς και να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις στην πίεση του πρωταθλητισμού, είναι κάτι άλλο. Είναι μια κατάσταση που δεν μπορούν να διαχειριστούν εύκολα όσοι δεν την έχουν βιώσει. Είναι εύκολα τα μεγάλα λόγια και οι φανφάρες, αλλά το γήπεδο είναι αμείλικτο. Και όποιος δεν αντέχει, εκτίθεται.

Ο λόγος που ο Ολυμπιακός επέστρεψε πριν φύγει το 2017 στην κορυφή, σε μία από τις πιο περίεργες και κακές σεζόν του τα τελευταία χρόνια, είναι επειδή ξέρει καλύτερα από τον καθένα να παίζει αυτό το παιχνίδι. Γνωρίζει επίσης ότι η παρουσία του προκαλεί μπλακ άουτ σε όλους τους άμεσους αντιπάλους του. Τρανό παράδειγμα η ΑΕΚ. Μία καλή ομάδα, με ορισμένους πολύ καλούς παίκτες, αλλά με συνολικά περιορισμένες δυνατότητες, με ρόστερ χωρίς βάθος και χτυπητές αδυναμίες, που οι συγκυρίες και η αποτελεσματικότητα την έφεραν στην κορυφή για κάποιο διάστημα και της έδωσαν «αέρα» και αυτοπεποίθηση.

Από τη στιγμή, όμως, που ο Ολυμπιακός... καβάλησε, τα πράγματα δυσκόλεψαν. Και για τους κιτρινόμαυρους, και για τον ΠΑΟΚ και για όλους εκείνους που ορέγονται απώλεια του τίτλου από τους «ερυθρόλευκους». Το θέλουν δεν το θέλουν και ο φετινός τίτλος πήρε... ρότα για Πειραιά. Είπαμε, για να κατακτήσεις πρωταθλήματα δεν αρκούν τα λόγια, τα συστήματα, οι «καρμανιόλες» διαιτητές και οι παντός τύπου παρεμβάσεις. Αυτά ήταν οι προφάσεις που χρησιμοποιούσαν όλοι οι «υπό τον Ολυμπιακό» ανταγωνιστές, για να δικαιολογήσουν την αδυναμία τους απέναντι στον πρώτο. Και η γύμνια τους φαίνεται τώρα. Τώρα που ο Ολυμπιακός (από την 1η θέση και όχι ως δικαιολογία) αναφέρεται στο κυνηγητό που δέχεται, οι ίδιοι τον χλευάζουν, τον... ειρωνεύονται. Σημεία των καιρών, θράσος νουνεχών. Ας είναι...

Η κατάκτηση ενός πρωταθλήματος θέλει καρδιά, ποιότητα, ψυχή και πάνω από όλα θέλει μεγάλο, σιδερένιο στομάχι και ακατανίκητη δίψα για διάκριση και κατάκτηση της κορυφής. Διότι η πίεση της 1ης θέσης είναι συντριπτική, λυγίζει, «σπάει» όποιον δεν είναι (κυρίως πνευματικά) έτοιμος να μπει σε αυτή τη μάχη. Η ΑΕΚ πήγε Λάρισα (δήθεν) αποφασισμένη να μείνει κολλημένη στην πλάτη του Ολυμπιακού και να συνεχίσει να πιέζει. Απέτυχε παταγωδώς να κάνει έστω μία κλασική ευκαιρία. Και στο τέλος έφταιγε ο... διαιτητής. Συμβαίνει. Ας λύσουν τις διαφορές τους με τους συμμάχους τους. Στα ενδοοικογενειακά τους ζητήματα δεν έχει δουλειά ο Ολυμπιακός.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει και δεν αναζητά δικαιολογίες. Ο,τι και να κάνει ο διαιτητής (αδιάφορο ποιος είναι), ο Ολυμπιακός ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΗΝ ΞΑΝΘΗ. Και αυτό θα κάνει. Η εξήγηση είναι απλή: Αυτό το επιτακτικό «πρέπει» δεν αποτελεί αγκάθι στο λαιμό για τους «ερυθρόλευκους». Η πίεση είναι τρομερή, αλλά παράλληλα είναι και η μεγάλη κινητήριος δύναμη για όποιον ζει, εργάζεται, αναπνέει σε αυτόν τον σύλλογο. Είναι (ακόμη) ένας τελικός, από τον οποίο πρέπει να βγουν νικητές. Και σε αντίθεση με τους αντιπάλους τους, δεν έχουν δεύτερες σκέψεις. Δεν υπάρχει άλλοθι ή «ναι μεν, αλλά» στο μυαλό τους. Τους το απαγορεύει η μενταλιτέ του συλλόγου.

Εξάλλου, στον Πειραιά γνωρίζουν καλύτερα από όλους τους άλλους μαζί ότι οι τελικοί και τα πρωταθλήματα δεν παίζονται, κερδίζονται. Και αν μη τι άλλο, ο Ολυμπιακός κατέχει καλύτερα από τον καθένα αυτή την τεχνογνωσία.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Ανοιξε ο δρόμος για Μπάμπα, νέο «όχι» του Γάλλου στη Σεντ-Ετιέν!

Ο Ολυμπιακός κινείται για να φέρει στον Πειραιά τον 21χρονο επιθετικό, απογοήτευση στη Σεντ-Ετιέν από τη νέα άρνηση του παίκτη να ανανεώσει.

«Εξονυχιστικό σκάουτινγκ για Ντεσπόντοφ»

Ο Ολυμπιακός παρακολούθησε επισταμένως τον επιθετικό της ΤΣΣΚΑ και θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι το τέλος της χρονιάς, όπως λένε στην Βουλγαρία, για να σιγουρευτεί για τον 21χρονο.