Ντουντούκα
Θρύλε, Θεέ μου, Ολυμπιακέ μου!

Το πάθος που… άντεξε στο χρόνο

Το πάθος που… άντεξε στο χρόνο
Κυριακή, 7 Ιανουαρίου 2018 - 14:33

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Οι μεγάλες σχέσεις λένε ότι συνήθως φέρνουν φθορά. Ακόμη και αυτές που κουβεντιάζονται περισσότερο απ’ ό,τι υπάρχουν. Εκείνη του Ολυμπιακού με τον Κέβιν Μιραλάς, όμως, εντάσσεται στις εξαιρέσεις. Δεν έμειναν τόσο καιρό μαζί, ώστε να κουραστεί ο ένας απ’ τον άλλο. Απ’ την ημέρα που έφυγε ο Βέλγος απ’ τον Πειραιά, ωστόσο, διαρκώς άνοιγε μία συζήτηση για την επιστροφή του. Είτε απ’ τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή, που ποτέ του δεν ξέχασε όσα πέρασε εδώ και τον «σημάδεψαν» (εντός κι εκτός τερέν), είτε απ’ τον κόσμο του Ολυμπιακού, ο οποίος μνημόνευε τα σλάλομ, τα σπουδαία γκολ, το ταμπεραμέντο ενός παίκτη, που πρόλαβε μέσα σε μία διετία να γίνει «ένα» με την ομάδα. Το πάθος όχι μονάχα δεν έσβησε, αντιθέτως… θέριεψε μέσα στο χρόνο και ο νέος, τρίτος κατά σειρά, γάμος από έρωτα ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Μιραλάς είναι γεγονός. Τρίτος και… φαρμακερός!

ΤΟ… ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΒΑΛΒΕΡΔΕ



Όταν ήρθε στην Ελλάδα, ο Μιραλάς ήταν ένας 23χρονος καλός ποδοσφαιριστής για τα δεδομένα του γαλλικού πρωταθλήματος. Ούτε μέγας σκόρερ, ούτε κάνας σπουδαίος δημιουργός, όπως μαρτυρούν τα πολύ φτωχά στατιστικά της τελευταίας του σεζόν (2009-10) με τη Σεντ Ετιέν: μόλις ένα γκολ και μία ασίστ σε 29 αναμετρήσεις. Την ημέρα (17 Ιουνίου 2010) που η Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου πανηγύρισε την παρθενική της νίκη σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου (απέναντι στη Νιγηρία, στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής), ο Ολυμπιακός έφτανε σε συμφωνία με τους «στεφανουά» για το δανεισμό του. Ήταν η τελευταία κίνηση του Σωκράτη Κόκκαλη, προτού παραδώσει το πηδάλιο του συλλόγου στα χέρια του Βαγγέλη Μαρινάκη. Η εκκίνηση ήταν απογοητευτική και για τον ίδιο τον παίκτη. Είδε τον Ολυμπιακό να αποκλείεται στα καλοκαιρινά προκριματικά απ’ τη Μακάμπι, να τραυματίζεται με θλάση και μέχρι να επιστρέψει ο Ερνέστο Βαλβέρδε, σκεφτόταν μήπως έκανε λάθος στην επιλογή του.

Αλλά και η αρχή της συνεργασίας του με τον Βάσκο τον έβαλε σε σκέψεις, αφού ο σημερινός προπονητής της Μπαρτσελόνα, βλέποντάς τον να μην επιστρέφει σε καλή κατάσταση απ’ τον τραυματισμό του, τον κράτησε εκτός ενδεκάδας στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια του πρωταθλήματος. Όπως αποδείχθηκε στην πορεία, ο Βαλβέρδε είχε σχέδιο. Και απ’ αυτό, δεν επωφελήθηκαν απλώς ο Ολυμπιακός και ο Μιραλάς, αλλά εκτοξεύτηκε η… μετρίως καλή καριέρα του Βέλγου μέχρι τότε. Από εσωτερικός επιθετικός (διότι εξτρέμ δεν υπήρξε ποτέ…) μετατράπηκε σε σέντερ φορ, άφησε πίσω του Μήτρογλου και Πάντελιτς και ξεκίνησε να «παστελώνει». Πρώτη παρουσία στην ενδεκάδα με δύο γκολ στο 3-0 επί του Ολυμπιακού Βόλου, σ’ ένα παιχνίδι στο οποίο ο Βαλβέρδε παρουσίασε τους «ερυθρολεύκους» σε διάταξη 4-2-3-1, με τους Ιμπαγάσα, Ντουντού στον άξονα της μεσαίας γραμμής, τον Φουστέρ μπροστά τους, και τους Ριέρα (αριστερά), Ρόμενταλ (δεξιά) στο πλάι του «φουνταριστού» Μιραλάς. Από τότε δεν υπήρξε επιστροφή. Ο Μιραλάς έβρισκε τη θέση που του επέτρεπε να αξιοποιεί την ταχύτητα, την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, τα θαυμάσια τελειώματα, εν ολίγοις το σπάνιο ταλέντο του.

ΓΚΟΛ, ΤΙΤΛΟΙ, ΓΕΝΝΗΤΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΙΚΡΗ ΦΥΓΗ



Το φινάλε εκείνης της σεζόν τον βρήκε πρωταθλητή και… διπλά χαρούμενο, αφού τα 14 γκολ (σε 27 ματς πρωταθλήματος) ήταν η καλύτερη επίδοση που ‘χε να επιδείξει στην καριέρα του. Αμέσως προηγούμενη, τα έξι γκολ με τη Λιλ το 2008. Η εκτόξευση, ωστόσο, βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη. Την επόμενη σεζόν (2011-12), με τον Ολυμπιακό πλέον να ‘χει πληρώσει 2,5 εκατ. ευρώ και να τον έχει κάνει δικό του, ο Μιραλάς παρουσιάστηκε τόσο… φορτσάτος, που ούτε ο ερχομός του Ράφικ Τζεμπούρ τον ενόχλησε: 20 γκολ συν επτά ασίστ σε 25 αγώνες πρωταθλήματος!

Κι όχι μόνο αυτό. «Μίλησε» σε όλα τα μεγάλα ματς: σκόραρε τρεις φορές και μοίρασε δύο ασίστ στα ντέρμπι με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Η κερκίδα τον λάτρεψε και οι ευρωπαίοι με τα «παχιά» πορτοφόλια άρχισαν να τον συζητούν. Η αλήθεια είναι ότι ο Μιραλάς ήταν απ’ τις σπάνιες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που αισθάνθηκαν τόσο διχασμένοι όταν αποχώρησαν. Ήταν σαν ένας άνθρωπος κομμένος στα δύο. Απ’ τη μία αντιλαμβανόταν ότι η Premier League οριοθετούσε αλλαγή επιπέδου στην καριέρα του, απ’ την άλλη ήθελε να παραμείνει στον Ολυμπιακό, να συνεχίσει να παίζει γι’ αυτόν τον κόσμο και να ζει στην Ελλάδα, την οποία λάτρευε και η σύζυγός του, Κριστέλ. Οι δυο τους, άλλωστε, παντρεύτηκαν το καλοκαίρι που ο Μιραλάς πήρε κανονική μεταγραφή για τον Ολυμπιακό, ενώ έναν χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 2012, γέννησαν εδώ (στο μαιευτήριο «Ρέα») τον πρωτότοκο γιο τους. Όταν, λοιπόν, στα τέλη Αυγούστου 2012, λίγες ημέρες μετά τα γεννητούρια, ο Μιραλάς πήρε τη φαμίλια και τα μπαγκάζια τους κι άφησε πίσω την ηλιόλουστη Γλυφάδα για το μουντό Λίβερπουλ, τόσο ο ίδιος όσο και η Κριστέλ το έκαναν με δάκρυα στα μάτια.

Ο Μιραλάς περιέγραψε λίγα χρόνια αργότερα εκείνες τις στιγμές σε συνέντευξή του: «Ήταν μία πάρα πολύ δύσκολη και φορτισμένη στιγμή για μένα. Εκτός του ότι ήμουν πολύ καλά στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό, είχε και μόλις γεννηθεί ο γιός μου εκεί και αισθανόμουν υπέροχα. Το ίδιο ίσχυε και για την οικογένεια μου που είχε εγκατασταθεί και αγαπούσε την Ελλάδα. Ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο να φύγω. Έκλαψα πολύ. Δεν μπορούσα να επιβιβαστώ στο αεροπλάνο για Αγγλία. Κόντεψα να το χάσω. Δίστασα πολλές φορές. Αγαπούσα και με αγαπούσαν τόσοι πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα που μου φαινόταν αδύνατο να το κάνω. Τελικά φαίνεται ότι έπρεπε να γίνει για να μπορέσω να εξελιχθώ, να δοκιμαστώ σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα και αυτό είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν μετανιώνω που τελικά συνέβη…».

«ΠΑΣΤΕΛΩΝΕ» ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ… ΕΔΩ



Τους δεσμούς δεν τους έκοψε ποτέ. Και να ήθελε, εδώ που τα λέμε, ήταν τόσα και τακτικά τα διαδικτυακά μηνύματα των «ερυθρόλευκων» φιλάθλων, που δεν θα μπορούσε να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του. Κάθε καλοκαίρι ερχόταν στην Ελλάδα για διακοπές, πάντοτε φρόντιζε να περνάει μία βόλτα κι απ’ τις εγκαταστάσεις του Ρέντη και σε κάθε του συνέντευξη επαναλάμβανε ότι πέρασε μοναδικές στιγμές στον Ολυμπιακό, τονίζοντας πως θα ήθελε να τις ξαναζήσει.

Τι κι αν μεμιάς μπόρεσε να κατακτήσει και την «μπλε» πλευρά του Λίβερπουλ; Στην παρθενική του σεζόν (2012-13), ο Ντέιβιντ Μόγιες –που σημειωτέον είχε ταξιδέψει στην Ελλάδα για να τον πείσει να υπογράψει με την ομάδα του- τον χρησιμοποίησε 33 φορές σε όλες τις διοργανώσεις και ο Μιραλάς σκόραρε 9 γκολ, μοιράζοντας και ισάριθμες ασίστ. Not bad, που θα ‘λεγαν και οι Άγγλοι, για έναν πρωτοεμφανιζόμενο στο σπουδαιότερο πρωτάθλημα του κόσμου…

Την επομένη, με τον Ρομπέρτο Μαρτίνεθ στον πάγκο (τον σημερινό προπονητή της Εθνικής Βελγίου), ο Μιραλάς συνέχισε το… βιολί του: 8 γκολ και 11 ασίστ σε 37 αγώνες. Αλλά και τις σεζόν που ακολούθησαν, το μοτίβο των επιδόσεών του υπήρξε παρεμφερές: 11 γκολ και 3 ασίστ σε 36 ματς το 2014-15, 6 γκολ και 3 ασίστ σε 30 ματς το 2015-16. Η άφιξη του Ρόναλντ Κούμαν το καλοκαίρι του 2016 περιέπλεξε κάπως τα πράγματα, παρ’ όλα αυτά όμως ο Μιραλάς έπαιξε 37 παιχνίδια, ενεπλάκη άμεσα σε 10 γκολ (4 σημείωσε, έξι «σέρβιρε») και υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι το 2020.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΑΥΛΑΚΙ



Για κάποιους μπορεί να μοιάζουν υπερβολές οι παραπάνω διαπιστώσεις, αναφορικά με την πρόθεση που πάντοτε είχε ο Μιραλάς να επιστρέψει, όμως ο ίδιος δεν κρατούσε κρυφές τις σκέψεις του. Το 2015 είχε πει σε συνέντευξή του: «Είναι αλήθεια ότι τόσο ο Ολυμπιακός όσο και η ζωή στην Ελλάδα μου λείπουν πολύ. Δεν ήταν εύκολη επιλογή για μένα να φύγω, αλλά τελικά ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει για το καλό της καριέρας μου. Μου λείπει ο Ολυμπιακός. Πέρασα δύο πολύ όμορφες χρονιές εκεί και δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή την περίοδο της ζωής μου. Όλα μου λείπουν από την Ελλάδα… Δεν μπορώ να ξέρω αν θα γυρίσω στον Ολυμπιακό και πότε, αλλά η αλήθεια είναι, όπως λέω πάντα, ότι θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να το κάνω».

Το περασμένο καλοκαίρι έμοιαζε αυτή η «στιγμή» να φτάνει. Οι «ερυθρόλευκοι» πάλεψαν το μεγάλο «μπαμ» στα τελειώματα του Αυγούστου, αλλά η Έβερτον ζητούσε «τον ουρανό με τα άστρα» και παρουσιαζόταν αδιάλλακτη στη θέση της. Το νερό, ωστόσο, είχε μπει στο αυλάκι. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης το ‘χε πάρει απόφαση να ντύσει ξανά στα ερυθρόλευκα τον Μιραλάς και ο Βέλγος είχε καταλήξει, πως το μοναδικό που θέλει είναι να γυρίσει στον Πειραιά. Το είπε ορθά κοφτά, αρχές Σεπτεμβρίου, με μία δήλωση στα ελληνικά media: «Ήθελα σαν τρελός να έρθω στον Ολυμπιακό! Κάναμε όλοι ό,τι μπορούσαμε.

Ο πρόεδρος προσπάθησε για ό,τι ήταν δυνατό και ακόμα πιο πέρα! Αλλά η Έβερτον δεν ήθελε ούτε να ακούσει. Με μπλόκαραν! Είμαι θλιμμένος που δεν επέστρεψα σπίτι μου! Εύχομαι ότι θα τα καταφέρω πολύ σύντομα να γυρίσω. Ευχαριστώ πολύ τον κόσμο, για τα εκατοντάδες μηνύματα που μου έστειλαν. Θέλω να ξέρουν ότι κι εγώ αγαπώ τον Ολυμπιακό όπως κι εκείνοι. Και ότι το μόνο σίγουρο είναι ότι αργά ή γρήγορα θα γυρίσω κοντά τους».
Πιο γρήγορα, δεν γινόταν…

Ο ΜΙΡΑΛΑΣ… ΑΛΛΙΩΣ: ΜΟΥΣΑΚΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ



* Πέρα απ’ το «δέσιμο» με τον Ολυμπιακό, ο Μιραλάς έχει «τρέλα» και με την χώρα μας. «Η ελληνική είναι η δεύτερη εθνικότητά μου και τόσο εγώ όσο και η σύζυγός μου θα θέλαμε να εγκατασταθούμε στην Ελλάδα, μόλις τελειώσω την καριέρα μου», έχει πει.

* Όταν τον ρωτούσαν γιατί λάτρεψε τόσο τη διετή παρουσία του στην Ελλάδα, παρέθετε πάντοτε την ίδια επεξήγηση: διότι εδώ πανηγύρισε τίτλους με τον Ολυμπιακό, έγινε πατέρας πρώτη φορά και έζησε σε συνθήκες που πάντοτε ονειρευόταν.

* Υπάρχουν, όμως, και οι… παράπλευρες αγάπες. Ο Μιραλάς «κόλλησε» με τον μουσακά, σε βαθμό που τον αναζητούσε και στο Λίβερπουλ (!), ενώ στην Ελλάδα έβαλε στην καθημερινότητά του τον καφέ.

* Τα ματς που θυμάται πιο έντονα είναι εκείνα απέναντι στον Παναθηναϊκό. Και φυσικά, τα γκολ που σημείωσε εναντίον του…

* Στο… ερώτημα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων, Μέσι ή Κριστιάνο, ο Μιραλάς δεν έχει ενδοιασμό. Ψηφίζει Κριστιάνο «δαγκωτό»!

* Ο καλύτερος συμπαίκτης που είχε ποτέ ήταν ο συμπατριώτης του, Ντάνιελ βαν Μπούιτεν, ενώ θεωρεί πιο δύσκολο αντίπαλο τον Πατρίς Εβρά.

* Έχει μανία με τα γρήγορα αυτοκίνητα, αν και από τότε που έγινε πατέρας, δίνει… λίγο μεγαλύτερη βαρύτητα στην ασφάλεια.

Διαβάστε επίσης

Το μυαλό στο παιχνίδι με τη Λάρισα

Το μυαλό στο παιχνίδι με τη Λάρισα

Φρένο στη μεταγραφολογία βάζει ο Ολυμπιακός. Αποκτήθηκε ο Μιραλάς που απόψε έρχεται στην Ελλάδα, αλλά και η ομάδα έχει ένα δύσκολο παιχνίδι μπροστά της.

Το αξέχαστο καρέ με Αστέρα (pics+vid)

Το αξέχαστο καρέ με Αστέρα (pics+vid)

Στις 25 Μαρτίου 2012 γράφτηκε ιστορία. Ο Ολυμπιακός επικράτησε με ανατροπή με 7-2 του Αστέρα Τρίπολης, με τον Κέβιν Μιραλάς να κάνει το παιχνίδι της ζωής του.

Η τριάδα… φωτιά!

Η τριάδα… φωτιά!

Πως είχε αξιοποιήσει ο Βαλβέρδε τον Κέβιν Μιραλάς, οι θέσεις που είχε παίξει και το στοίχημα του Όσκαρ Γκαρσία με Φορτούνη, Ανσαριφάρντ και τον Βέλγο στην ενδεκάδα.