Πολλές φορές έχει γραφτεί πως ο Τάκης Λεμονής έχει βελτιώσει αρκετά πράγματα στο παιχνίδι της ομάδας του Ολυμπιακού. Ενώ στην αρχή εμφανίζονταν κάποια προβλήματα σε γεμίσματα και σέντρες των αντιπάλων ή και ακόμα των ίδιων των Πειραιωτών, όταν επιτίθονταν, όσο προχωρά ο καιρός, αυτά δείχνουν να εκλείπουν.
Στον αγώνα με τον ΠΑΣ για παράδειγμα, πολλά από τα γεμίσματα βρήκαν στόχο, αλλά παράλληλα με την κίνηση που έκανε ο παίκτης που δεχόταν την μπάλα. Ο Τάκης Λεμονής φαίνεται να έχει βελτιώσει αυτόν τον τομέα, με συνέπεια ο Ολυμπιακός να έχει γίνει πιο επικίνδυνος όταν επιτίθεται με σέντρα ή με γέμισμα. Το ίδιο έχει βελτιωθεί και αμυντικά, όταν δέχεται τέτοιου είδους επίθεση.
Παράλληλα, όταν φεύγει η μπάλα από τα πόδια του παίκτη που γεμίζει, τότε, αυτός που θα τη δεχτεί κάνει διάφορες κινήσεις για να γίνει κάτοχος και συνήθως τα καταφέρνει. Όπως χθες ο Σισέ για παράδειγμα, που πήρε πολλές κεφαλιές. Τον έψαχναν οι συμπαίκτες του, τον έβρισκαν, αλλά φρόντιζε κι αυτός να κινείται.
Πριν, δεν γινόταν αυτό. Ο Ολυμπιακός φαινόταν να είναι πιο στατικός και από αυτό φαίνεται πόση δουλειά έχει γίνει στο Ρέντη προκειμένου η ομάδα να βελτιωθεί.
Με τα αποτελέσματα έως τώρα να είναι άκρως ενθαρρυντικά.
Σε ένα ακόμα παιχνίδι μπόρεσε να ξεχωρίσει ο Βέλγος μέσος, του οποίου η πάσα στον Ανσαριφάρντ θα μετρούσε ως ασίστ, αν φυσικά ο βοηθός κατακύρωνε το γκολ του Ιρανού.
Όπως είδαμε όλοι μας χθες στον Ναό, ο Ολυμπιακός παίζει σε κάθε παιχνίδι με παίκτη λιγότερο. Αυτός παίζει με 11, ο αντίπαλος με 12 και εννίοτε με 14. Δεν είναι υπερβολή αυτό που γράφεται.
Μόνο ο Θρύλος έκανε έξι σερί νίκες στον πρώτο γύρο, αλλά για να τα καταφέρει στο δεύτερο χρειάζεται ενίσχυση σε συγκεκριμένες θέσεις. Γράφει ο Δημήτρης Γρηγορόπουλος.