Γνωστό το παραμύθι, εδώ και καιρό. Έχουν ταυτίσει τον Αυγενάκη με τον Ολυμπιακό, τον έχουν αναγάγει σε… Νο1 εχθρό της ομάδας της τσέπης τους, εκεί στην παραμύθα και βάλλουν εναντίον του, με κάθε τρόπο. Ποσώς μας ενδιαφέρει αν τον θεωρούν εχθρό του αφεντικού τους και της ομάδας που τους πληρώνει.
Εμάς μας ενδιαφέρει η εμπλοκή του ονόματος του Ολυμπιακού, με έναν υφυπουργό αθλητισμού, ο οποίος δεν έχει κάνει το παραμικρό για το συμφέρουν του Ολυμπιακού και όμως… βαφτίζεται φίλος του πρωταθλητή. Έτσι συμφέρει. Βλέπετε, όποιος δεν είναι μαζί τους, είναι εχθρός τους, αυτή είναι η λογική τους. Έτσι πάνε σε όλα. Εμείς και εσείς. Εχθροί και φίλοι. Δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση…
Αφού λοιπόν ο υφυπουργός αθλητισμού δεν κερνάει καλαμαράκια σε ταβέρνες, για τη… σύσφιγξη των σχέσεων με τους «απαραίτητους συμμάχους» από τα γνωστά «εξυγιαντικά» ΜΜΕ, είναι εχθρός τους. Τελεία και παύλα. Και αφού είναι εχθρός τους, είναι με τον Ολυμπιακό.
Έτσι το έχουν φτιάξει το παραμύθι τους, έτσι το λανσάρουν. Αποτελεί και μια πρώτης τάξεως δικαιολογία, για τις παταγώδεις αποτυχίες της ομάδας που τους πληρώνει. «Μας κυνηγάει η κυβέρνηση». Και στο μεταξύ η κυβέρνηση ψήφιζε νόμους σε μια νύχτα, υπέρ τους… Τι πλάκα έχουν…
Κι εκείνος ο Λευτέρης Αυγενάκης… Ας κέρναγε καλαμαράκια, να τους είχε μαζί του, όπως κάναν προκάτοχοί του. Και είχαν το κεφάλι τους ήσυχο. Δεν τους έλεγαν «φίλους» του Ολυμπιακού, αλλά «φίλους» δικούς τους… Γελάμε…