Μα, με το ζόρι…;
Δεν σταματούν να εκτίθενται οι άνθρωποι. Δεν… χορταίνουν γκάφα. Παλεύουν να μας πείσουν ότι ο Γιαννούλης είναι… Τσιμίκας. Δεν γίνεται όμως. Προσπαθούν, με το ζόρι, να βάλουν στο μεταγραφικό «παιχνίδι» το ένα και μοναδικό περιουσιακό στοιχείο, για το οποίο υπάρχει, θεωρητικά, κάποιο ενδιαφέρον, από το εξωτερικό. Έστω και εκείνο το ελάχιστο…
Βούηξε ο τόπος, τις τελευταίες ημέρες, για το πως η Μαρσέιγ… δεν κρατιέται να κάνει δικό της, τον Γιαννούλη του ΠΑΟΚ. Γράφτηκε, κάπου, κάπως και εδώ στα μέρη μας, έγινε… σημαία, από κάποιους.
Βγήκε και η Μαρσέιγ και είπε «δεν μας ενδιαφέρει». Ο τεχνικός διευθυντής και παλαίμαχος τερματοφύλακας, Άντονι Θουμπιθαρέτα, μιλώντας στη Metrosport επισήμανε ότι δεν υπάρχει θέμα Γιαννούλη για τους Γάλλους.
Ο Θουμπιθαρέτα ήταν λακωνικός: «Όχι, δεν μας ενδιαφέρει ο Γιαννούλης».
Δεν αρκεί το ταλέντο, για να βγεις με επιτυχία στην αγορά. Δεν αρκεί το να έχεις έναν καλό ποδοσφαιριστή και να λες «τον θέλουν στην Ευρώπη». Πρέπει να έχεις όνομα, για να σε παίρνουν σοβαρά στις μεταγραφικές αγορές του ευρωπαϊκού και παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο Ολυμπιακός έχει χτίσει μεθοδικά το όνομά του, αγοράζοντας και πουλώντας παίκτες, με συνέπεια, με σωστές διαπραγματεύσεις, με τις κατάλληλες προσεγγίσεις ανθρώπων που μπορούν να βοηθήσουν στις μεταγραφικές υποθέσεις. Και δεν πιάνεται… κορόιδο.
Δεν γίνεται να πειστούμε ότι η Ευρώπη… παραμιλάει για τον Γιαννούλη. Έχει δρόμο ο ΠΑΟΚ για να καταφέρει να φτάσει στο επίπεδο του Ολυμπιακού, σε κύρος και όνομα. Σε τίτλους, μέγεθος Συλλόγου, αξία στη μεταγραφική αγορά. Μέχρι τότε, με το ζόρι… παντρειά, δεν γίνεται…