Παλιά όσο η ζωή
Το CBS έδειξε το ριπλέι του τραυματισμού του Κέβιν Γουέιρ δύο φορές μέσα σε μισό λεπτό από τη στιγμή που έγινε. Τον έδειξε από δύο μακρινά ριπλέι και όποιος πιστεύει ότι εκείνη τη στιγμή, όταν υπέφερε στον πάγκο, δεν υπήρχε μία κάμερα που θα μπορούσε με άνεση να δείχνει το πόδι του, με το κόκκαλο να έχει σκίσει το δέρμα, είναι αφελής. Απλώς, το εθνικό δίκτυο των ΗΠΑ δεν έπρεπε να δείξει άλλο αυτό το πλάνο. Δεν το έκανε, όσο κι αν ήταν μία εξασφαλισμένη αγωνιώδης παρακολούθηση. Την ώρα που ο Γουέιρ σωριάστηκε στο παρκέ, οι παίκτες του Λούιβιλ έστρεψαν το πρόσωπό τους για να μη βλέπουν. Έδειχνε τους παίκτες που έκλαιγαν, τον Γουέιρ που υπέφερε στο παρκέ, τον Ρικ Πιτίνο να σκουπίζει τα μάτια του κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του στα αποδυτήρια. Τους μπασκετμπολίστες του Ντιουκ να χειροκροτούν, μαζί με τον Μάικ Σιζέφσκι. Και ένα τέταρτο αργότερα, το παιχνίδι να ξεκινά ξανά, με την επαναφορά της μπάλας από τους «Κάρντιναλς».
Το CBS έκανε αριστουργηματική μετάδοση της φάσης. Σε κανονικό χρόνο, φαινόταν αθώα. Ο Μπίλι Θόρντον έβαλε το τρίποντο, πετώντας την μπάλα στο καλάθι πάνω από το απλωμένο δεξί χέρι του Γουέιρ, ο οποίος σωριάστηκε στο παρκέ. Γυρνώντας πίσω ο παίκτης των «Μπλε Διαβόλων», έπιασε το πρόσωπό του και στράφηκε ξανά προς την επίθεση. Μία κάμερα από ψηλά έδειξε τους παίκτες του Λούιβιλ καθισμένους στο παρκέ και απαρηγόρητους. Και από εκεί και ύστερα άρχισε να εκτυλίσσεται το δράμα, η αποκάλυψη, τα δάκρυα του Ρας Σμιθ. Μετά τη λήξη του παιχνιδιού, ο Πιτίνο αποκάλυψε ότι αυτό που έλεγε ο παίκτης του ήταν, «win the game. Win the game». Δηλαδή, «νικήστε το παιχνίδι». Ο Πέιτον Σίβα αποκάλυψε: «Μας είπε αμέτρητες φορές: "Απλώς πηγαίνετε και νικήστε αυτό το παιχνίδι για μένα. Απλώς πηγαίνετε και νικήστε το παιχνίδι. Μη σας νοιάζει για μένα, είμαι καλά. Απλώς πηγαίνετε και νικήστε το παιχνίδι". Δεν ξέρω πώς το έκανε, δεν ξέρω πώς βρήκε τη δύναμη να το κάνει. Μας είπε να πάμε και να νικήσουμε». Το Λούιβιλ, με τις κοντομάνικες εμφανίσεις, παρά το σοκ, είχε το καθήκον να το κάνει. Οι παίκτες μαζεύτηκαν στο κέντρο του γηπέδου. Η πρώτη επιρροή είχε περάσει. Το Ντιουκ είχε πάρει τέσσερις φορές το προβάδισμα σε αυτό το παιχνίδι, αλλά έμελλε, όταν το Λούιβιλ περνούσε ξανά μπροστά στο σκορ, να μην μπορεί να το ακολουθήσει. Από ένα ατύχημα, που έμοιαζε τόσο πολύ με δυστύχημα, το θηρίο ξύπνησε. Το Ντιουκ είχε μείνει κοντά στο σκορ, αλλά ο τραυματισμός έκανε τους παίκτες να ξυπνήσουν, να συμπυκνωθούν, να παίξουν για τον συμπαίκτη τους. Ιστορία τόσο παλιά όσο η ζωή. Το Λούιβιλ νίκησε με 85-63 και αυτό είναι που ετοιμάζει τις βαλίτσες του για να πάει στο Final 4 της Ατλάντας, για να πάρει τον πρώτο τίτλο του μετά από 27 χρόνια, από το 1986. Φυσιολογικά, ουδείς από τους παίκτες αυτής της ομάδας ήταν γεννημένος το 1986.
Πριν το ματς, ο Μάικ Σιζέφσκι επαίνεσε τον Ρας Σμιθ. Αν έναν παίκτη επαινεί ο Σιζέφσκι, είναι περίπου σαν να είναι υποψήφιος για Όσκαρ ανδρικού ρόλου. «Είναι ο καλύτερος γκαρντ στο ανοικτό γήπεδο, δεν υπάρχει κάποιος καλύτερος από αυτόν, ούτε στην πρόσφατη μνήμη μου», είχε πει πριν από το παιχνίδι ο Σιζέφσκι. «Μεγαλώνω. Αν χρειαζόμουν μεταμόσχευση, θα ήθελα να μου δώσει εκείνος. Θα μου έδινε και θα είχα περισσότερο κουράγιο απ' ό,τι έχω τώρα». Στις αναλύσεις γραφόταν ότι στο τρανσίσιον, δεν στέκει, με τον Σμιθ, το ένας εναντίον ενός, αλλά ούτε το ένας εναντίον δύο, ένας εναντίον τριών, ένας εναντίον τεσσάρων και ένας εναντίον πέντε. Αυτό που τονίστηκε χαρακτηριστικά, στο Sports Illustrated, είναι ότι αν βρεθεί στη θέση να επιτεθεί προς το καλάθι, τότε θα βρει τον τρόπο να κάνει το λέι απ ή να πάρει το φάουλ, όσο στημένη κι αν είναι η άμυνα.
Ο Σμιθ ήταν εκπληκτικός σχεδόν σε όλο το ματς, όσο εκπληκτικός, εν πάση περιπτώσει, μπορεί να είναι κάποιος που βάζει άκοπα 23 πόντους, που δεν εκβιάζει τις ευκαιρίες του στο παιχνίδι, που τέλος πάντων, είναι ο άνετος ηγέτης μίας ομάδας χωρίς την ανάγκη να αποδείξει κάτι. Τη σάλπιγγα της αντεπίθεσης δεν κρατούσε πάντως αυτός, όσο κι αν το τρίποντο παιχνίδι του, με το σκορ στο 42-42 ήταν η πρώτη ένδειξη του τρομερού ξεσπάσματος του Λούιβιλ στο παιχνίδι. Το ουρλιαχτό ακούστηκε από εκείνον που το επώνυμό του θυμίζει άγριο ζώο ή άγριο άνθρωπο στη ζούγκλα. Ο Πέιτον Σίβα δεν θα άφηνε, σε καμία περίπτωση, το Λούιβιλ να χάσει.
Το 42-42 έγινε 42-49. Μετά 44-49. Και έπειτα, 44-59. Οι «Καρδινάλιοι» εξαφανίστηκαν από το βλέμμα του Ντιουκ με τον Σίβα να οδηγεί την κούρσα και τον Ντιενγκ να κάνει το δικό του κρεσέντο: ένα λέι απ, δύο τζαμπ σουτ από τις βολές. Μαρκάρετε αυτά τα λόγια: ο Σενεγαλέζος σέντερ θα κάνει τουλάχιστον καλή καριέρα στο ΝΒΑ. Μπορεί ο Ρας Σμιθ να είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας, αλλά ο Ντιενγκ είναι πιο αρμονικός απ' ό,τι ήταν ο Χακίμ Ολάζουον στη Φάι Σλάμα Τζάμα του Χιούστον. Τα προσόντα του, η φυσική δύναμή του, το τάιμινγκ στα μπλοκ, ακόμα και το σουτ από τα 5 μέτρα, δείχνουν ότι πολύ σύντομα θα παίζει στο ΝΒΑ και από την τρίτη σεζόν του και μετά θα αρχίσει να ανεβαίνει.
ΟΙ ΚΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟ BUZZER
Ο Μέισον Πλάμλι δεν έκανε ούτε μία ραβέρσα στο παιχνίδι, αλλά απέναντι στα ζιζάνια του Λούιβιλ τα πήγε περίφημα. Οι 17 πόντοι και τα 12 ριμπάουντ είναι μία χαρά για αυτό το ματς. Ωστόσο δεν ήταν αρκετά. «Νομίζαμε ότι είχαμε μία ευκαιρία και μετά μπουμ», είπε ο Μάικ Σιζέφσκι μετά τη λήξη του παιχνιδιού. «Αυτό κάνει αυτή η ομάδα, σε κοπανάει». Ο Σιζέφσκι, μπαίνοντας σε αυτό το ματς, είχε 11 νίκες και μία ήττα σε παιχνίδια της Elite 8. Μία εξ αυτών είχε σημειωθεί ενάντια στον Πιτίνο. Η πιο κλασική, ίσως, από όλες, το ματς με το σουτ του Κρίστιαν Λέτνερ, το 103-102 του Ντιουκ επί του Κεντάκι. Από τη μεριά του, ο Πιτίνο έχει φαινομενικό ρεκόρ στο προηγούμενο, από αυτό, παιχνίδι, το ματς της Sweet Sixteen. Η νίκη του είναι πιο σίγουρη ακόμα και από τις διακοπές ρεύματος στην επαρχία. Πιο βέβαιη από τις επαναλήψεις του «Κωνσταντίνος και Ελένη». Πιο δεδομένη από την κίνηση στην Κηφισίας Παρασκευή απόγευμα. Σε τέτοια ματς ο Πιτίνο έχει 11-0. Δεν έχει χάσει ποτέ.
Το Λούιβιλ είναι το φαβορί για να κατακτήσει το εθνικό πρωτάθλημα. Το Σάββατο παίζει απέναντι στο Γουίτσιτα Στέιτ, το οποίο νίκησε το Οχάιο Στέιτ και που η συμμετοχή του στο Final 4 της Ατλάντας μοιάζει με έκπληξη ολκής. Η άμυνα του Λούιβιλ περιόρισε τον ηγέτη των «Blue Devils», Σεθ Κάρι. Ο μικρός είχε τον πατέρα του, Ντελ, και τη μητέρα του να τον παρακολουθούν στο ματς, αλλά όχι και τον αδελφό του, Στέφεν. Πριν από ένα μήνα ο Κάρι έβαλε 54 πόντους στο Μάντισον Σκουέαρ Γκάρντεν, στην ήττα, πάντως, των Γουόριορς από τους Νικς. Αναπόφευκτα, με τον μικρό αδελφό να βρίσκεται σε δράση, σκεφτόταν τη δική του μαγευτική διαδρομή στη March Madness, τα απίστευτα τρίποντα-ουράνια τόξα που έριξαν νοκ άουτ το Γκονζάγκα, το Τζόρτζτάουν και το Γουισκόνσιν, πριν τελικά, στο ίδιο ακριβώς στάδιο που είδε ο Σεθ (12 πόντοι, 8 στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου και 4 όταν το παιχνίδι δεν είχε, πια, μεγάλη σημασία) την ομάδα του να χάνει, μείνει εκτός από το Κάνσας. Που είδε ο Ντελ, με πέντε χρόνια διαφορά, το Ντέιβιντσον και το Ντιουκ να ηττώνται. Τα ξημερώματα της Τρίτης, ωστόσο, θα έχει να το λέει, ότι μπορεί να έχασαν οι γιοι του δύο σημαντικά ματς, αλλά οι ήττες ήρθαν από τους εθνικούς πρωταθλητές.