Μίλος Τεόντοσιτς ευχαριστούμε

Πέμπτη, 7 Ιουλίου 2011 - 17:29

MЛОШЕ ТЕОДОСИЋУ - ХВАЛА ТИ!

* Μίλος Τεόντοσιτς σε ευχαριστούμε

Ο Μίλος Τεόντοσιτς ήρθε στον Πειραιά τον Σεπτέμβριο του 2007 με τον Ολυμπιακό να δαπανά στην Ζελέζνικ 1,3 εκατομμύρια ευρώ και προσφέροντάς του ένα πενταετές κλειστό συμβόλαιο με κάποιες δικλείδες να υπάρχουν στα δύο τελευταία χρόνια της συνεργασίας. Πολλά λεφτά για ένα αμούστακο παιδί 20 ετών ο οποίος μάλιστα αποτελούσε διακαή πόθο του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Σέρβος προπονητής του Παναθηναϊκού ειχε τις άκρες με τον συμπατριώτη του, αλλά οι Γιαννακόπουλοι άρπαξαν τότε τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους οπότε ο Ολυμπιακός που ήθελε τον Λιθουανό έπρεπε να απαντήσει επικοινωνιακά. Αυτομάτως λοιπόν οι απαιτήσεις ήταν μεγάλες αφού ο Μίλος των 20 ετών δε θα μπορούσε να είναι απάντηση στον «Μίδα» Σάρας. Οι αρκετά μυημένοι τον γνώριζαν καλά από τις μικρές εθνικές ομάδες όντας ο μοναδικός παίκτης μαζί με τον Ντράζεν Πέτροβιτς που έχει κατακτήσει χρυσό μετάλλιο με όλες τις μικρές εθνικές ομάδες (Παίδων, Εφήβων, Νέων).

2007-08: Χρονιά προσαρμογής
Ο Πίνι Γκέρσον με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο τον βοήθησαν αρκετά στα πρώτα του «ερυθρόλευκα» μπασκετικά βήματα εξ άλλου το ελεύθερο μπάσκετ του Πίνχας ταίριαζε απόλυτα στη φιλοσοφία του Σέρβου γκαρντ. Λίγες μέρες πριν αποχωρήσει ο Γκέρσον από τον πάγκο της ομάδας ο Μίλος κάνει το πρώτο παιχνίδι της ζωής του απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Θοδωρή Παπαλουκά έχοντας 20 πόντους με 4/4 δίποντα, 3/5 τρίποντα και 3/3 βολές. Η αποθέωση που ακολούθησε ήταν η σφραγίδα της σχέσης του με τους ΓΑΥΡΟΥΣ στην εξέδρα αφού η ψύχωσή του για τον Ερυθρό Αστέρα και η παραδοχή του ότι είναι ένας «Delije» ήταν αρκετά για να τον βάλουν από την πρώτη στιγμή στην καρδιά των οπαδών.

Η έλευση του Παναγιώτη Γιαννάκη στην ομάδα μόνο καλό δεν έκανε στον Σέρβο εκείνη την εποχή. Το street μπάσκετ του Θρύλου αντικαταστάθηκε από το μπάσκετ… της υπομονής. Το χειρόφρενο ήταν η αγαπημένη λέξη του κόουτς Γιαννάκη και η χειρότερη του Τεόντοσιτς. Νεαρός, χωρίς εμπειρίες και εικόνες από μεγάλη ομάδα δεν είχε τη δυνατότητα να χειραγωγήσει τον εαυτο του. Ο Γιαννάκης είχε αυτή την ικανότητα, αλλά προσπάθησε να τον βάλει σε καλούπι με λάθος τρόπς και το γλυκό δεν «έδεσε ποτέ».

2008-09: Τα καψώνια του Γιαννάκη
Με ένα χρόνο στην ομάδα θα περίμενε κανείς από τον Μίλος να βγάλει καλύτερο εαυτό κάτι που δε συνέβη. Η δυσκολίαπου αντιμετώπιζε στον τομέα της συνεννοήσης ήταν εμφανής. Αγγλικά μιλούσε τα απολύτως απαραίτητα και στα Ελληνικά ήξερε τα μπινελίκια και τις καλησπέρες παρ’ όλα αυτά όταν πατούσε στο παρκέ θα έκανε κάποια πράγματα που θα σε σήκωναν από την καρέκλα σου γεμάτο ενθουσιασμό. Ο αγώνας στο «Γ. Μόσχος» με την ΑΕΚ θα μείνει αξέχαστος σε πολύ κόσμο. Ο Ολυμπιακός κέρδισε άνετα σε ένα γήπεδο κολαστήριο με τους οπαδούς της ΑΕΚ να κρέμονται από τις μπασκέτες, ο Μίλος που είχε στο αίμα του το πνεύμα του επαναστάτη που κουβαλάνε όλοι οι πιτσιρικάδες της ηλικίας του αντάλαξε κάποιες κουβέντες με τον τότε μάνατζερ της ΑΕΚ, Χρήστο Τσέκο. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης θέλοντας να επιβληθεί τον άφησε εκτός δωδεκάδας στον τελικό Κυπέλλου με τον Παναθηναικό ρισκάροντας ουσιαστικά έναν τίτλο της ομάδας για την επιβολή της πειθαρχίας του Σέρβου. Αποτέλεσμα; τα έχασε και τα δύο ο Γιαννάκης. Και το κύπελλο και τον Μίλος. Μήνες αργότερα στο Final 4 στο Βερολίνο θα παίξει στον ημιτελικό 2.57’ με τον Γιαννάκη να μην τον έχει καν στο πλάνο του αγώνα. Η τσαντίλα του φαινόταν από χιλιόμετρα.

2009-10: Η σεζόν της ζωής του
Το καλοκαίρι τους 2009 άλλαξε η ζωή του Σέρβου. Στον Ολυμπιακό ο Γιαννάκης έψαχνε ομάδα να τον δώσει δανεικό για να «ψηθεί» με τον Κολοσσό και τον Πανιώνιο να είναι βασικοί υποψήφιοι. Οσο ο Γιαννάκης έψαχνε ομάδα να τον παραχωρήσει αυτος έβγαζε «μάτια» στο ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Ο ντούσαν Ιβκοβιτς του είχε δώσει τα κλειδιά της ομάδας και οι Σέρβοι κέρδιζαν τη μία ομάδα μετά την άλλη. Κατά τη διάρκεια του Ευρωμπάσκετ ο Τεόντοσιτς σκεφτόταν τον Ολυμπιακό ρωτώντας για τα δρώμενα στην ομάδα, «Ποιος είναι αυτός ο Ουέιφερ που πήραμε; Θα με αντικαταστήσει στην ομάδα; Θα με δώσουν δανεικό; Δε θέλω με τίποτα». Ο ημιτελικός με την Σλοβενία όπου σκόραρε 32 πόντους παραμένει η καλύτερη εμφάνιση του σε γήπεδο μπάσκετ μέχρι τώρα. Ο Γιαννάκης με την πίεση των Αγγελόπουλων (να ‘ναι καλά οι άνθρωποι) και του κόσμου που δεν πίστευε στα μάτια του με αυτά που έβλεπε άλλαξε γνώμη και έτσι ο Μίλος έμεινε στο Λιμάνι.

Θαρρείς και έπαιζε πλέον με κετημένη ταχύτητα ο Σέρβος έκανε καταπληκτική χρονιά με τον Ολυμπιακό σε Ελλάδα και Ευρωλίγκα οδηγώντας τους Πειραιώτες στη μία νίκη μετά την άλλη. Η αυτοπεποίθηση που ένιωθε τον οδηγούσε βέβαια αρκετές φορές σε πειθαρχικά παραπτώματα τα οποία όμως του χαρίζοντας λόγω της απόδοσής του στο παρκέ. Ο Μίλος ήταν ο ηγέτης του Θρύλου σε μία χρονιά που πήρε μόνος του το Κύπελλο Ελλάδας από τους «πράσινους» και ήταν ο πρωταγωνιστής στο δρόμο προς το Final 4 του Παρισιού. Ο Τεόντοσιτς με τον Κλέιζα πάλεψαν για τον τίτλο του MVP στην Ευρωλίγκα με τον Σέρβο να κερδίζει στο νήμα, ωστόσο το επόκενο βραυ από το Σαββατιάτικο στο δημαρχείο της γαλλικής πρωτεύουσας ξεγυμνώθηκαν πολλές αλήθειες. Η Μπαρτσελόνα διέλυε τον Ολυμπιακό στο παρκέ και οι «ερυθρόλευκοι» παίκτες έβριζαν τον προπονητή τους μπροστά σε χιλιάδες θεατών στο Μπερσί και εκατομμύρια που έβλεπαν στις οθόνες των σπιτιών τους. Ντροπιαστική εικόνα για τον σύλλογο και ο Σέρβος είχε μερίδιο, όπως και όλοι βέβαια.

2010-11: Οι μπουνιές και το πρόβλημα στη μέση
Ο Ολυμπιακός ανακοινώνει τον Ντούσαν Ιβκοβιτς. Στο τουρνουά «Ακρόπολις» ο Τεόντοσιτς παίζει μπουνιές με τον Αντώνη Φώτση και γενικεύεται η σύρραξη στο παρκέ μεταξύ Ελλήνων και Σέρβων. Ακούγονται πολλά , αλλά ξεχωρίζει η ατάκα του Κώστα Τσαρτσαρή «πρέπει να τον απελάσουν από τη χώρα». Ο Διαμαντίδης βρίζει έξω από τα αποδυτήρια τους δημοσιογράφους που γράφουν για «το καλό παιδί τον Τεόντοσιτς» και ξαφνικά η χώρα χωρίζεται σε δύο μέρη. Στα αγωνιστικά οι Σέρβοι κατακτούν το ασημένιο μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ αφού ο Μίλος έχει στείλει την Ισπανία σπίτι της με ένα τρίποντο από το ... δικό του σπίτι.

Οι ΓΑΥΡΟΙ βλέποντας όλα αυτά είχαν μία φράση μόνο στο στόμα τους «αυτός με τον Ντούντα θα παίξει μπασκετάρα και θα τον πειθαρχήσει». Φευ… Ο Τεόντοσιτς έκανε τη χειρότερη του χρονιά με τον Ολυμπιακό έχοντας πολύ σοβαρό πρόβλημα με τη μέση του το οποίο τον εμπόδιζε να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, αλλά η αλήθεια είναι πως και αυτός δεν έκανε τίποτα για να το διορθώσει. Όχι θεραπείες, όχι μασάζ μόνο γρήγορα σπίτι για να ζήσει τον έρωτά του με την Μάγια Ογκνιένοβιτς, βολειμπολίστρια του Ολυμπιακού. Η άφιξη της Σέρβας στην Ελλάδα τον ήρέμησε σε ότι αφορά την εξωαγωνιστική του ζώη που δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή. Ο Ιβκοβιτς πάντως απέτυχε και στο αγωνιστικό κομμάτι και στο παιθερχικό αφού ο Μίλος έκανε ότι ήθελε στην ομάδα με τη συμπεριφορά του ναξεφελυγει αρκετές φορές και τον Ντούντα να κλείνει τα μάτια. Σε αντίθεση με άλλους παίκτες που τιμωρούνταν για πολύ πιο ανόητες συμπεριφορές. Ο Σέρβος κόουτς πίστεψε υπερβολικά στον Μίλος και δεν δικαιώθηκε. Το να μην παίζεις στα στάνταρ που μπορείς είναι κατανοητό και σεβαστό ιδίως όταν αντιμετωπίζεις πρόβλημα τραυματισμού, αλλά να έχεις τέτοια συμπεριφορά δεν αρμόζει στο σύλλογο. Σε μία κακή χρονιά πρόλαβε μαζί με τον Μπουρούση να χαρισει ένα ακόμη Κύπελλο Ελλάδας, αλλά δεν ήταν αρκετό.

Οι λόγοι της αποχώρησής του έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός περνάει σε ένα μεταβατικό οικονομικά στάδιο και οι Αγγελόπουλοι δε μπορούσαν να προσφέρουν τόσα χρήματα που του έδωσε η ΤΣΣΚΑ, ούτε καν λιγότερα. Οι δρόμοι χώρισαν και ο Μίλος έμεινε με δύο παράπονα. Δεν πήρε πρωτάθλημα για να ανέβει στην κερκίδα όπως είχε εκμυστηρευτεί να πανηγυρίσει με τους ΓΑΥΡΟΥΣ και δεν τον κάλεσε κανείς από τον Ολυμπιακό να του κάνει έστω και μία τυπική πρόταση.

ΑΝ Ο ΜΙΛΟΣ ΗΤΑΝ…
*Πολιτικοποιημένος, θα ήταν κουκουλοφόρος να πετάει καδρόνια.

* Ηθοποιός, θα ήταν ο Αντώνης Καφετζόπουλος στον ρόλο του «Ακάλυπτου» για λόγους μαλλιού και μόνο. Μάλλον κουρεύεται μόνος του.

* Τραγουδιστής, θα ήταν κάποιος ράπερ με μία κουκούλα μόνιμα στο κεφάλι του.

* Ποδοσφαιριστής, θα ήταν ο Τζιοβάνι. Αργός, αλλά μαγικός.

* Προπονητής, θα ήταν ο Μπόμπι Νάιτ και θα πέταγε καρέκλες στο παρκέ.

* Καρτούν, θα ήταν ο Λούκι Λουκ. Χαλαρός, αλλά πυροβολάει πιο γρήγορα κι απ’ τη σκιά του.

* Ηρωας, θα ήταν ο κάπτεν Τζακ Σπάροου. Αλάνι από τα λίγα.

* Αγγελόπουλοι, δε θα μάτσαρε την προσφορά της ΤΣΣΚΑ.

(Το κείμενο δημοσιεύθηκε στον «ΓΑΥΡΟ» στις 06/07/2011)