Να μην ξέρεις ποιον ηγέτη να πρωτοδιαλέξεις…
Εβάν Φουρνιέ. Σάσα Βεζένκοφ. Τόμας Γουόκαπ. Σακίλ ΜακΚίσικ. Κώστας Παπανικολάου. Και… πάει λέγοντας. ΜΟΝΟ ο Ολυμπιακός τέτοια πολυτέλεια, με τέτοιους παικταράδες… Να μην ξέρεις ποιον ηγέτη να πρωτοδιαλέξεις… Τι να λέμε τώρα… Είναι αυτή ακριβώς η πραγματικότητα και κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει! Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι στον Ολυμπιακό είναι… δύσκολο να… πρωτοδιαλέξεις ηγέτη!
Και πως να διαλέξεις, εδώ που τα λέμε; Όταν ο Φουρνιέ που ήρθε το καλοκαίρι και παίρνει την ομάδα στους ώμους του και την οδηγεί στη νίκη; Όταν ο Τόμας Γουόκαπ να είναι μία πραγματική «μηχανή» δημιουργίας, άμυνας και εκτέλεσης; Όταν ο Σακίλ ΜακΚίσικ βάλει μπροστά το τούρμπο στα… 34 χρόνια του και δαμάζει τις ρακέτες;
Όταν ο τεράστιος Βεζένκοφ βάζει ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ την μπάλα στην αντίπαλη ρακέτα και οδηγεί τον Ολυμπιακό σε νίκες! Όταν ο αρχηγός Παπανικολάου, είτε ξεκινάει βασικός ή ερχόμενος από τον πάγκο είναι το σήμα κατατεθέν του Θρύλου με την μαχητικότητα, το πάθος και την αυταπάρνηση για την ομάδα.
Που να διαλέξεις. Και πως να χαρακτηρίσεις έναν βασικό και έναν άλλο, αναπληρωματικό. Πως να… διαχωρίσεις αυτή την ομάδα, σε βασικούς και ρεζέρβες, όταν όλοι παίζουν με τόσο πάθος, για την ερυθρόλευκη; Πως να διαλέξεις ηγέτη, όταν έχεις τόσους πολλούς, είτε στο παρκέ, είτε στον πάγκο, έτοιμους να μπουν μέσα και να δώσουν… ό,τι δίνουν και εκείνοι που παίζουν ήδη;
Γιώργος Μπαρτζώκας… Ένας άνθρωπος ευλογημένος… Ένας προπονητής τυχερός… Όσο και μάγκας, εδώ που τα λέμε, γιατί δεν είναι και εύκολο να το διαχειριστείς αυτό…