Ο Ολυμπιακός έκανε πέρυσι μία εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη. Έφτασε μέχρι το Final 4, έχασε στο σουτ που… δεν μπαίνει (εκτός αν είσαι ο Σπανούλης, ο Γιουλ, ο Μίτσιτις και πάει λέγοντας…) την πρόκριση στον τελικό και έπαιξε στον μικρό τελικό με την Μπάρτσα, κατακτώντας εντέλει την τέταρτη θέση στην Ευρώπη. Μάγεψε το ευρωπαϊκό μπάσκετ, με τον κόσμο του να κατακτά τη «Σταρκ Αρένα» και άφησε υποσχέσεις για ακόμη σπουδαιότερα πράγματα, τη νέα σεζόν. Αλλά δεν έμεινε στα λόγια… Δούλεψε. Και δουλεύει. Για να είναι καλύτερος.
Και γνώμονα, για να επιστρέψει στην κορυφή, έχει όχι απλώς τη θέλησή του, αλλά τις μεταγραφές που έκανε. Και το καλύτερο μπάσκετ που θέλει να παίξει. Ναι, από εκεί ξεκινούν όλα. Από το καλύτερο μπάσκετ. Διόρθωση μικρή. Από το ΑΚΟΜΗ καλύτερο μπάσκετ, γιατί πέρυσι ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικός. Σε άμυνα και επίθεση.
Οι μεταγραφές του τονώνουν τους αριθμούς του, αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο, εντέλει. Το ζητούμενο είναι ένα και ξεκάθαρο: Να παίξει η ομάδα ακόμη καλύτερο μπάσκετ. Να ανεβάσει ακόμη περισσότερο το επίπεδό της, στο παρκέ. Μόνο έτσι θα έρθουν οι ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες, τις οποίες πρώτη η ομάδα θέλει. Καλύτερο μπάσκετ, περισσότερες νίκες, περισσότερα αποτελέσματα γενικά, περισσότερες προκρίσεις, ακόμη πιο ψηλά… Μέχρι τέλους…