Μια ομάδα, η οποία έπαιζε υπό διαρκή προστασία, για χρόνια και χρόνια, στο ελληνικό μπάσκετ. Μια ομάδα, η οποία όταν δεν μπορούσε, καθάριζε για εκείνη ο Σχινάς, ο Μάνος, ο Πηλοΐδης, ο ένας, ο άλλος… Μια ομάδα, η οποία είχε συνηθίσει να κουνάει το δάχτυλο και να… τρέχουν άπαντες, καλείται για πρώτη φορά, μετά από χρόνια και χρόνια να τα βάλει με τη… «γύμνια» της. Αγωνιστική «γύμνια», οικονομική, μεταγραφική, διοικητική… «γύμνια». Παντού. Και για αυτή ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό, ο Ολυμπιακός…
Πως τον μίκρυνες έτσι τον «αιώνιο» αντίπαλό σου, Θρύλε…
Θυμόμαστε δύσκολες χρονιές για τον Ολυμπιακό. Θυμόμαστε δύσκολες περιόδους, με ομάδες που δεν ήταν στα πάνω τους, αλλά και ομαδάρες να μένουν μακριά από τους τίτλους… με το «έτσι θέλω»… Θυμόμαστε τη Διοίκηση της ΚΑΕ Ολυμπιακός να ξοδεύει πολλά, πολλά χρήματα, για να της τα πετούν στον… βόθρο, οι διαιτητικές αποφάσεις και τα non-call. Μια κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ, η οποία υπήρχε μόνο για να έχει απέναντι τον Ολυμπιακό… Και να αβαντάρει άλλους…
Μέχρι που ήρθε το #μεχριτελους και τα κόζια άλλαξαν. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στο ελληνικό μπάσκετ, στη νέα εποχή του, όχι για να κουμαντάρει, αλλά για να παίζει κάθε ματς ΣΤΑ ΙΣΑ! Να παίζει στα ίσα για όλες του τις νίκες, για κάθε αποτέλεσμα το οποίο διεκδικεί… Να παίζει καθαρά και να μην ανέχεται να μην τον παίζουν καθαρά, αλλά… με σκιές! Και έκτοτε, ως δια… μαγείας, ο «αιώνιος» μίκρυνε… Μίκρυνε… επικίνδυνα… Εκείνοι οι οποίοι κάποτε λοιδορούσαν τον Ολυμπιακό, για το #μεχριτελους βλέπουν τώρα τη θυσία της ομάδας του Πειραιά να αναδεικνύει την αλήθεια!
Αεράτος ο Θρύλος στους τελικούς, με εμφάνιση-δήλωση στους ημιτελικούς. Δεν πείθει, ούτε τον κόσμο του ο Παναθηναϊκός, με κόπο παλεύει να.. δώσει το παρών και δείχνει να μην το αξίζει κιόλας…