Έχουμε πει γενικά σε αυτήν εδώ την ιντερνετική γωνιά, ότι δεν θα το παρακάνουμε. Ούτε όταν πρόκειται για πανηγυρισμούς, σε νίκες, τίτλους, διακρίσεις του Ολυμπιακού και επιτυχίες, ούτε όταν πρόκειται για στενοχώρια μπροστά σε κάτι που δεν πηγαίνει καλά. Θα παραβούμε λιγάκι τον κανόνα μας αυτό σήμερα, αφού θα… υπερβάλουμε λιγάκι. Λιγάκι μόνο.
Ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ πέτυχε χθες μια νίκη, στο Μόναχο, με το βλέμμα στο Βελιγράδι. Όσο… τραβηγμένο και αν ακούγεται, το να συζητάμε από τώρα για το Final 4 της φετινής Ευρωλίγκας, πριν καν δούμε τι παίζει με τα πλέι οφ… Αλλά αυτή η νίκη ήταν σαν δήλωση στόχων για τον Ολυμπιακό, ο οποίος κοιτάζει πλέον πολύ ψηλά…
Ο Ολυμπιακός πέρασε από το Μόναχο, ως όφειλε. Ως όφειλε εάν ήθελε φυσικά να κοιτάζει προς το Βελιγράδι. Αυτό που έκανε, όφειλε να κάνει. Και πράγματι, το έκανε. Το έκανε και μάλιστα εμφατικά, δείχνοντας ότι αυτά τα παιχνίδια που πρέπει να τα παίρνει, παίζει για να τα παίρνει. Και τα παίρνει.
ΟΚ, δεδομένα δεν θα σου πάνε όλα αυτά τα κρίσιμα ματς όπως θες. Μπορεί ο Ντόρσεϊ να μη βρίσκεται πάντα σε τέτοιο βράδυ. Να μην τα βάζει… από παντού. Αλλά η ουσία είναι αλλού. Ο Ολυμπιακός έχει τις λύσεις. Γιατί όταν δεν τα έβαζε ο Ντόρσεϊ, τα έβαζε ο Βεζένκοβ ή ο Λαρεντζάκης. Όταν η μπάλα έκαιγε, την πήρε στα χέρια του ο Σλούκας. Ο οποίος πλέον, θέλοντας και μη, φέρει την… κάπα του ηγέτη. Του σούπερ ήρωα. Θα πρέπει να το υποστηρίξει, όπως και το κάνει.
Νίκη-δήλωση έκανε χθες ο Θρύλος. Δήλωσε ότι θέλει να πάει Βελιγράδι. Στο χέρι του είναι να πάει, παίζοντας το ίδιο καλά και καλύτερα και στο άμεσο μέλλον…
Είναι η αλήθεια. Εκείνοι που βίαζαν επί σειρά ετών τη λογική, λέγοντάς μας ότι έτσι είναι το μπάσκετ, τώρα βλέπουν… «σφαγή» του ΠΑΟ και συνομωσίες εις βάρους του. Γελάει ο κόσμος.