Του έχουν «κολλήσει» το… «υπαρχηγός» και έμεινε. Γιατί, ΟΚ, αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω. Βασίλης Σπανούλης in da house. Δεκτό. Αλλά. Αλλά. Υπάρχει αλλά και μάλιστα μεγάλο. Τόσα και τόσα και τόσα και τόοοοσα παιχνίδια, στα οποία ο Γιώργος Πρίντεζης δεν ήταν απλώς… υπαρχηγός.
Αλλά πήρε την μπαγκέτα και… καθοδήγησε την ορχήστρα, μέσα από το γήπεδο. Όπως, καλή ώρα, χθες το βράδυ, στο ΟΑΚΑ. Μακράν του δεύτερου, ο καλύτερος του γηπέδου. Μακράν του επόμενου, ηγήθηκε του Ολυμπιακού, ωθώντας την ομάδα της καρδιάς του, σε μία εύκολη, όπως αποδείχθηκε στο τέλος, νίκη.
Ο Γιώργος Πρίντεζης έχει, πια, το δικαίωμα να τον αποκαλούν «αρχηγό». Δεν τον καίει τον ίδιο. Ούτε τον ένοιαξε ποτέ. Όπως, όμως δεν καίει και τον Σπανούλη, το αν θα έχει… υπαρχηγό, ή συναρχηγό του, τον Πρίντεζη. Οι δυο τους είναι οι παλιοσειρές. Οι δυο τους είναι οι… Διόσκουροι, αυτού του Ολυμπιακού, συνώνυμοι με όλες τις μεγάλες επιτυχίες της ομάδας.
Και είτε ο ένας, είτε ο άλλος, είναι πάντα παρόντες, για να πάρουν τον Ολυμπιακό από το χέρι και να τον… τραβήξουν μπροστά. Ο Πρίντεζης είχε, χθες, σειρά. Και με μεγαλειώδη, πραγματικά αρχηγικό τρόπο, τράβηξε την ομάδα προς τη νίκη…