Περί Τσέρι: Σκέψεις, προβληματισμοί και ερωτήματα!
Εδώ και μέρες θέλω να καταθέσω μία σκέψη για τον Γουίλ Τσέρι. Έκανε δύο πολύ καλά παιχνίδια με Μπασκόνια και ΤΣΣΚΑ και ένα κάκιστο με την Μακάμπι. Το βασικό (έτσι όπως έχει γίνει) πλέι μέικερ του Ολυμπιακού είχε 0 ασίστ και 3 λάθη με την ομάδα του Σφαιρόπουλου, ενώ στην άμυνα ήταν –επιεικώς- τραγικός, σε αντίθεση με την ΤΣΣΚΑ που τα πήγε πάρα πολύ καλά απέναντι στον Μάικ Τζέιμς, ενώ γενικότερα δημιούργησε, σκόραρε, έκλεψε…
Οι σκέψεις και τα ερωτήματα δημιουργήθηκαν στις καλές εμφανίσεις και όχι με τη Μακάμπι. Ο Τσέρι έπαιξε καλά γιατί- όπως είπε και ο ίδιος μετά το παιχνίδι στη Βιτόρια- πήρε χρόνο και ένιωθε πιο άνετα, πιο σίγουρος. Έδωσε αυτά που έδωσε – τα οποία είναι καλά όχι κάτι το εξαιρετικό όμως- γιατί είχε 29 και 28 λεπτά παρουσίας στο παρκέ. Ο Κόνιαρης με πόνους στη μέση, ο Μπόλντγουιν παρκαρισμένος στον πάγκο και ένα βήμα πριν την πόρτα της εξόδου. Ο Πάντερ παίρνει κάποιες φάσεις ως «άσος», ο Σπανούλης περισσότερες.
Η ουσία είναι πως φτάσαμε οι Τσέρι να είναι το βασικό πόιντ γκαρντ του Ολυμπιακού. Να παίζει 28 και 29 λεπτά και να μένουμε με μία αίσθηση: «Ξέρεις κάτι, για 2ο 3ο γκαρντ, εμένα μου κάνει τελικά». Και έρχεται το ερώτημα: Ποιο 2ο και 3ο γκαρντ στον κόσμο παίζει 28 και 29 λεπτά; Το πρώτο πόσο θα παίζει δηλαδή; Τι θα κάνει, από κει και πέρα, ο Τσέρι όταν μειωθεί ο χρόνος του; Θα έχει εμφανίσεις όπως στη Μόσχα ή θα επιστρέψει σε αυτές της Μακάμπι όπου έκανε -3 ranking.
Σε καμία περίπτωση δεν φταίει ο Τσέρι. Αυτά μπορεί, αυτά κάνει, για άλλον ρόλο και χρόνο ήρθε και αυτός, ωστόσο τα αποτέλεσμα μένει το ίδιο. Ήταν ή πιο σωστά εξελίχθηκε (γιατί μάλλον θα πάει πιο πίσω στο ροτέισον με τον Ρότσεστι πλέον στην ομάδα που έδειξε επιθετικός και απειλητικός στο πρώτο πέρασμά του από το παρκέ) στο βασικό πόιντ γκαρντ του Ολυμπιακού με 28 και 29 λεπτά παρουσίας.