Να παίξει μπάσκετ!
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος ήταν το μεγάλο ταλέντο της γενιάς του (σ.σ. γεννηθείς το 1997) και αυτό που έχει σημασία τόσο για το παιδί (22 ετών μόλις) όσο και για τον Ολυμπιακό πλέον, είναι να μην μιλάμε για ένα ακόμη σπουδαίο μεν χαμένο ταλέντο δε.
Από τις μικρές Εθνικές ομάδες ξεχώριζε ωσάν τη μύγα μέσα στο γάλα. Φουλ δουλειά τα καλοκαίρια και χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ Νέων Αντρών με αυτόν MVP και μέλος της καλύτερης 5άδας, χρυσός επίσης το 2015 με τους Έφηβους (MVP και μέλος της κορυφαίας 5άδας), χάλκινος με τους παίδες το 2013. Ήταν τότε που είχε αρχίσει η μπασκετική πιάτσα να μιλάει γι αυτόν ως «το μεγαλύτερο ταλέντο της Ελλάδας στη γενιά του» και γενικότερα να ακούγονται λόγια που δεν φείδονταν ονείρων και προσδοκιών, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις.
«Δεν έχω δει τον κ. Παπανικολάου»
Όπως όλα αυτά που ακούγονταν και για τον Κώστα Παπανικολάου, ο οποίος κι αυτός σάρωνε στις μικρές Εθνικές ομάδες. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, καλοκαιράκι, είχε έρθει με τους Σέρβους για το «Ακρόπολις» και επί τη ευκαιρία παρουσιάστηκε επίσημα από τον Ολυμπιακό έχοντας στο πλευρό του, τους Βαγγέλη Αγγέλου και Μίλαν Τόμιτς να λέει: «Όλη η Θεσσαλονίκη μιλάει για τον Παπανικολάου. Όλοι μου λένε γι αυτόν. Μόνο που εγώ δεν έχω δει να κάνει κανένα μεγάλο παιχνίδι ο κύριος Παπανικολάου».
Ο Ίβκοβιτς έβγαλε αμέσως στο τραπέζι τα mind games. «Έπαιξε» με τους δημοσιογράφους, με τον ίδιο τον παίκτη αυτόματα… Έκοψε αμέσως τα πολλά-πολλά και περίμενε δουλειά. Πράξεις. Ξεχάσατε πως ο Παπανικολάου αρχικά ήταν η… αλλαγή του Κέσελ; Ο Κώστας είχε την τύχη και την ευλογία να στηριχθεί και να δουλέψει με τον Ντούντα. Να πέσει στη μεταβατική περίοδο του Ολυμπιακού με τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και τους 21άρηδες όντας στην ομάδα από το 2009-10 (στον Ολυμπιακό σε ηλικία 19 ετών) και να… παίζει!
Ο Χαραλαμπόπουλος πιο πολύ έχει παίξει… στα λόγια παρά στα παρκέ τους χειμώνες. Γιατί τα καλοκαίρια με τις Εθνικές ομάδες έπαιζε κανονικά. Το είπε και ο ίδιος. Δεν πάνε πολύ μήνες: «Υπήρχαν κάποιες δηλώσεις στο παρελθόν που έκαναν ντόρο με έβαλαν στο προσκήνιο». Ποιος θα ξεχάσει τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου «αν δεν πάρω Ευρωλίγκα με αρχηγό τον Χαραλαμπόπουλο να μη με λένε Γιαννακόπουλο». Όνομα δεν ξέρουμε αν θα αλλάξει. Η ουσία είναι, όπως είπε πρόσφατα και ο Δημήτρης Καρβέλας που γνωρίζει από μικρό από το Αιγάλεω τον Χαραλαμπόπουλο, πως «ο Παναθηναϊκός δεν έκανε καλό στον Βασίλη».
Χωρίς πλάνο… 8ετής επέκταση
Ο Παναθηναϊκός, στην προσπάθεια να μαζέψει Ελληνόπουλα, καθώς τα είχε χάσει από τον Ολυμπιακό, πήγε στις μικρές ηλικίες. Πήρε τον Χαραλαμπόπουλο από 15 ετών, χωρίς όμως, όπως φάνηκε, να υπάρχει ξεκάθαρο πλάνο για το παιδί. Γιατί, οκ, είναι δύσκολο να παίζει ένα παιδί 15 ετών με άντρες, αλλά και πάλι, το 1 λεπτό και τα 2-3 λεπτά παρουσίας στην Α1 σε ματς που δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον στο τέλος, δεν βοηθάνε… Η διοίκηση επέμενε και πίεζε τους προπονητές να παίζουν οι μικροί, από πάνω από τους προπονητές κρέμονταν η «δαμόκλειος σπάθη» των αποτελεσμάτων και ο Χαραλαμπόπουλος έμεινε στα λόγια παικταράς και το μεγαλύτερο ταλέντο της Ελλάδας.
Το 2016 μάλιστα έγινε και το 2ο λάθος: Υπέγραψε 8ετές συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό (μέχρι το 2024) και πάλι δίχως πλάνο.
Το πρώτο χειρουργείο
Το 3ο λάθος διαιωνίζονταν παράλληλα… Από το 2015, όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ της εποχής, επί Τζόρτζεβιτς στον Παναθηναϊκό, ο Χαραλαμπόπουλος είχε ενοχλήσεις στους κοιλιακούς-προσαγωγούς. Δύο χρόνια πήγαινε συντηρητικά, αλλά οι πόνοι δεν υποχωρούσαν. Τον Σεπτέμβριο του 2017 τελικά, έχοντας δοθεί δανεικός στον ΠΑΟΚ, έκανε χειρουργείο. Δύο χρόνια αργότερα…
Το δεύτερο χειρουργείο
Τα βάσανα για τον Χαραλαμπόπουλο, που είχε ξεκινήσει πριν τον δανεισμό του να πιέζει (δίχως αποτέλεσμα) να φύγει από τον Παναθηναϊκό, για να πάει κάπου να παίξει και να κάνει restart, δεν είχαν τελειώσει. Κατάφερε να λύσει τη συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό πέρσι, (είχε και έναν όρο για τον Ολυμπιακό), οι «ερυθρόλευκοι» τον πλησίασαν και του είπαν «παίξε στο Λαύριο» που είχε ήδη συμφωνήσει «και θα σε παρακολουθούμε να έρθεις». Ούτε η σεζόν στο Λαύριο πήγε όπως θα ήθελε. Ο Σερέλης τον ήθελε για βασικό, να του δώσει χρόνο, αλλά έμεινε εκτός από τις 21 Οκτωβρίου του 2018 μέχρι τις 11 Μαρτίου του 2019. 141 ημέρες…
Τον Δεκέμβριο του 2018 έλεγε στην ΕΡΤ: «Δεν ξέρω ακριβώς τι τραυματισμός είναι. Είναι ένας τραυματισμός στον αστράγαλο. Έχω ταλαιπωρηθεί πολύ. Είναι ένας τραυματισμός που είχα από πέρσι και στα πρώτα στάδια δεν το πρόσεξα. Ήταν λάθος δικό μου. Πόνος στον αστράγαλο, στους συνδέσμους, ενώ έχω ταλαιπωρηθεί και από διαστρέμματα. Έπρεπε να ακούσω το σώμα μου λίγο παραπάνω». Ο Δημήτρης Καρβέλας που κρατά επαφή με τον μικρό, είπε πριν λίγες ημέρες «είχε ένα πρόβλημα στο πόδι και λέγανε διάφοροι γιατροί πως δεν είχε τίποτα. Χρειάστηκε να πάει στο εξωτερικό για να φανεί ότι έπρεπε να αφαιρεθεί ένα κομματάκι για να μπορέσει να παίξει μπάσκετ». Όλα λάθος...
141 ημέρες...
Στις 19 Ιανουαρίου έκανε επέμβαση στον αστράγαλό του και στις 11 Μαρτίου πόσταρε το παρακάτω μήνυμα: «Κάποτε ένας προπονητής μου είχε πει ότι σε αυτόν τον χώρο θα είναι πιο πολλές οι λύπες από τις χαρές. Δεν τον πίστεψα τότε, αλλά τώρα μπορώ να πω με σιγουριά ότι είχε δίκιο. 141 μέρες στενοχώριας τέλος. Ήρθε η ώρα για μια νέα αρχή».
Ας ελπίσουμε τούτη τη φορά να είναι πράγματι μια νέα αρχή για το παιδί. Κυρίως να μείνει υγιής και να συνεχίσει από κει και πέρα να δουλεύει το σώμα του, το οποίο ανέκαθεν ήταν πηγή σχολιασμού. Και ο Σλούκας το ίδιο είχε αλλά με τη δουλειά έχει γίνει… bodybuilder. Όλα τα άλλα θα έρθουν. Ταπεινότητα θέλει και… καθόλου λόγια. Τώρα, μόνο πράξεις… Να πάρει τον χρόνο του στον Ιωνικό Νικαίας που δόθηκε δανεικός και… να παίξει μπάσκετ!