Ένας υφυπουργός Αθλητισμού ανήμπορος να λύσει τα σοβαρά θέματα!
Σε μια περίοδο που οι φωνές όλο και πληθαίνουν κατά της ομοσπονδίας του Βασιλακόπουλο, για την ΚΕΔ και για την κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ, ο μοναδικός που δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό είναι ο Γιώργος Βασιλειάδης. Ο υφυπουργός Αθλητισμού περιορίζεται σε συσκέψεις και συναντήσεις, αλλά από λύσεις... τίποτα! Με τον ίδιο, εμμέσως, να δηλώνει ανήμπορος να κάνει κάτι. Κάτι που προκύπτει από τη νέα συνέντευξη που παραχώρησε.
Μιλώντας στην εφημερίδα Real News υπογράμμισε μεταξύ άλλων για το ελληνικό μπάσκετ: «Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Τους ξένους διαιτητές δεν τους φέρνει η κυβέρνηση. Η απόφαση να μπουν ξένοι διαιτητές μπορεί να ληφθεί μόνο από την οικεία ομοσπονδία, τόσο την ελληνική, όσο και την ευρωπαϊκή. Από εκεί και πέρα, εγώ προσπάθησα και με συναντήσεις και με συζητήσεις να αποκλιμακώσω την ένταση.
Πρέπει ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του, να σκεφτεί το ίδιο το προϊόν, το ίδιο το άθλημα. Από την πλευρά μου, ό,τι βοήθεια μου ζητηθεί θα την παράσχω, αλλά πάντα στο πλαίσιο του εφικτού. Στο τέλος της ημέρας, όμως, αν κάποιοι δεν ενδιαφέρονται για το ίδιο το άθλημα, τότε αυτό δεν μπορεί να σωθεί με το στανιό. Και αναφέρομαι στο σύνολο των εμπλεκομένων πλευρών».
Τρομερό! Να ρίχνει και πάλι το μπαλάκι στο... άθλημα. Να μην κάνει ουσιαστικά τίποτα. Ο προκάτοχός του, ο Κοντονής μέχρι και διαιτητές «όρισε» στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας. Αλλά εκείνος δεν έχει διάθεση να πιέσει από την πλευρά του, για να βρεθεί λύσεις. Είναι βλέπετε και ο... Φάρος του ελληνικού αθλητισμού και δεν μπορεί να βγάλει άκρη, δεν έχει τη δυνατότητα. Παραδοχή αποτυχίας!
Διότι εάν ως υφυπουργός Αθλητισμού δεν μπορεί να συμβάλλει στο να δοθούν λύσεις σε μείζονα θέματα όπως είναι η κατάσταση στο μπάσκετ στην Ελλάδα, τότε τι ρόλο έχει; Κι από την άλλη... Όλοι στο ίδιο «καζάνι»; Καμία διαφορά δεν έχουν οι μεν με τους δε. Συναντήσεις έκανε, ή πιο σωστά τις διοργάνωσε. Κατάλαβε πολλά... Αλλά εξακολουθεί να είναι ανήμπορος να επέμβει. Ρίχνοντας το μπαλάκι στους άλλους και αφήνοντας να διαιωνίζεται μια κατάσταση που δεν προσφέρει τίποτα!
Το χειρότερο δεν είναι αυτό, πώς είναι ανήμπορος να κάνει το παραμικρό. Αλλά το γεγονός ότι δεν έχει σκοπό, δεν έχει διάθεση να αναλάβει περαιτέρω πρωτοβουλίες για να βρεθεί μια λύση.