Δώστε του μικρόφωνα να μιλάει…
Πολλοί ήταν εκείνοι που έγραψαν πως «οι άνθρωποι που θέλουν να τον προστατεύσουν καλύτερα να μην τον αφήνουν να μιλάει». Είναι σωστή αυτή η τοποθέτηση και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο γιατί αυτό θα έπρεπε να έχουν κάνει οι άνθρωποί του, αλλά προσωπικά, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος- ο λόγος για τον οποίο φυσικά- θα ήθελα να βγαίνει να μιλάει συνέχεια. Καθημερινά και ακατάπαυστα. Όχι για τις στιγμές… γέλιου που προσφέρει όπως είπαν αρκετοί. Πλέον έχει ξεπεράσει τα όρια του αστείου, αλλά για να καταλάβει (που έχει) και να εμπεδώσει όλος ο μπασκετικός κόσμος πόσο «επικίνδυνος» φαίνεται πως είναι για το άθλημα με τις εμμονές του και τις ρατσιστικές τάσεις παντός επιπέδου που φαίνεται να έχει.
Ο Σέρτζιο Σκαριόλο τον χαρακτήρισε «άσχετο», αλλά η ουσία είναι πως άσχετος δεν είναι. Εξυπηρετεί την ματαιοδοξία του, ώστε να διατηρεί την εξουσία που του δίνει η καρέκλα του με... «εκλογές» που έχουν ένα σωρό σκιές και τα αποτελέσματα δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας -προσπαθεί με νύχια και με δόντια να «εξουσιάζει» και να έχει λόγο για το μπάσκετ και την κοινωνία όταν τα φαντάσματα τον έχουν «πνίξει», όταν το ίδιο το μπάσκετ τον έχει αφήσει πίσω εποχές και γενεές ολόκληρες, όταν η αγαπημένη του Fiba στην οποία προέδρευσε τον έχει αφήσει στο περιθώριο.
Ο κόσμος στην Ελλάδα, γιατί μόνο οι Ολυμπιακοί είναι γραφικοί, θα έπρεπε να έχει ξυπνήσει με αυτό που έγινε φέτος στον Άρη. Η εμμονή του για τον Παναγιώτη Γιαννάκη επειδή έκανε το… λάθος να γίνει προπονητής στον Ολυμπιακό, τον οδήγησε σε άνευ προηγουμένου διαιτησίες μέχρι να παραιτηθεί ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Έχουμε πλέον το φαινόμενο οι Ομοσπονδιακοί τεχνικοί (βλ. Σκουρτόπουλος και Παπαθεοδώρου) να κάνουν παράπονα για το επίπεδο διαιτησίας, αλλά ο Γιώργος Βασιλακόπουλος να λέει «δεν έχουμε σχέση με την ΚΕΔ, είναι ανεξάρτητη». Πόσο ανεξάρτητη είναι βέβαια, όταν αυτός εγκρίνει τα μέλη της ΚΕΔ, όταν αυτός εγκρίνει τις παραιτήσεις μελών της ΚΕΔ (Μουζάκης), όταν αυτός δίνει το τελικό «οκ» για προβιβασμούς διαιτητών;
Η ΟΔΚΕ είχε κάνει προ ολίγου καιρού βαρυσήμαντη καταγγελία για «εγκληματική οργάνωση» στο μπάσκετ αλλά όπως θα είδατε… η υπόθεση είναι στο αρχείο. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος που σύμφωνα με δημοσιεύματα και καταγγελίες προπονητών, δεν έχει πληρώσει τους Ομοσπονδιακούς τεχνικούς και τον έχουν πάει στα δικαστήρια και αυτοί πέραν των διεθνών διαιτητών, ο Γιώργος Βασιλακόπουλος που ζει σε μία δική του γυάλα και πιστεύει ότι το ΝΒΑ ανακηρύσσει τους πρωταθλητές Ευρώπης σε επίπεδο Εθνικών ομάδων, που διατυμπανίζει ότι η Ευρωλίγκα ευθύνεται για τις αποτυχίες της Εθνικής Ελλάδας, που πιστεύει ότι μία ομάδα δεν χρειάζεται προπονητή αφού έχει παίκτες, είναι ανάξιος να διοργανώσει δικά του πρωταθλήματα. Διοργανώσεις που είναι στην αιγίδα της ΕΟΚ. Δεν με νοιάζει που δεν παρίστανται, αλλά στην ΕΟΚ είναι ανάξιοι να διοργανώσουν ακόμα και πρωταθλήματα χαμηλότερων κατηγοριών και επιπέδου. Ο Χόρχε Γκαρμπαχόθα είπε πως δεν έχει καμία επαφή η ισπανική Ομοσπονδία με την Ελληνική; Δεν είναι μέρος αυτό των υποχρεώσεων και της δουλειάς του;
Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος κάνει λόγο για ηλικιακό ρατσισμό όταν τίθεται θέμα για την ηλικία του και ότι ήρθε ο καιρός να μπει κάποιος νέος παράγοντας με φρέσκες ιδέες και διαδίδει πως αυτοί θέλουν λεφτά, άσχετα αν δεν τους αφήνουν και στα μέσα της διαδρομής… χάνονται, αλλά ρατσισμός δεν υπάρχει όταν αποκαλεί τους Αμερικανούς παίκτες μαϊμούδες και σκουπίδια. Δεν τα έχεις πει αυτά πρόεδρε; Μπορεί να κάνεις πως δεν τα θυμάσαι αλλά ο κόσμος δεν τα ξεχνάει.
Παραξενεύτηκαν σε όλη την Ευρώπη για το πώς πρόεδρος Ομοσπονδίας, άνθρωπος του μπάσκετ είπε «σιγά τον παίκτη» για τον Πάου Γκασόλ όταν ο άνθρωπος έχει αφήσει εποχή, αλλά ρε παιδιά, για καθίστε και λίγο... Εδώ δεν αναγνωρίζει τον Νίκο Γκάλη. Τον Νίκο Γκάλη. Υποστηρίζουν πως το μπάσκετ στα σπίτια της Ελλάδας το ’87 το έφερε αυτός και όχι ο Γκάλης και οι υπόλοιποι, θα παραξενευτούμε για τον Γκασόλ;
Αφήστε τον να μιλάει… Δώστε του μικρόφωνο. Δεν ξεφτιλίζει την Ελλάδα και το μπάσκετ αυτής. Δεν έχει τη δύναμη αυτή όσο και να το θέλει. Τον εαυτό του ξεφτιλίζει και όλη η Ευρώπη μαθαίνει και βλέπει με τι έχουμε να κάνουμε εδώ στην Ελλάδα. Ποιοι άνθρωποι διοικούν το ελληνικό μπάσκετ. Τον φτύνουν και νομίζει πως βρέχει. Βγήκε τώρα ο Αμπρίνες και τον αποκαλεί κλόουν. Νομίζει πως ακόμα είναι κάτι αλλά δεν είναι τίποτα απολύτως στο μπάσκετ. Το μόνο που καταφέρνει είναι να συντηρεί ένα σύστημα στην Ελλάδα με μόνιμο ευνοημένο για να ικανοποιεί το «εγώ» του αλλά… τελειώνει κι αυτό.