Να χάνεις, αλλά με υπερηφάνεια...

Σάββατο, 13 Ιανουαρίου 2018 - 14:41

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΟΛΗΣ ΛΕΟΥΣΗΣ

Κάθε ήττα της αγαπημένης σου ομάδας ενοχλεί. Είναι άνθρωποι που από τα νεύρα τους δεν μπορούν να κοιμηθούν, αλλοι που αντιδρούν απαξιωτικά και εξαπολύουν επιθέσεις ακόμα και για τις… μπασκέτες και άλλοι που γυρνούν πλευρό και σκέφτονται τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν στην καθημερινότητά τους.

Ο καθένας σας μπορεί να επιλέξει το πώς να αντιδράσει λοιπόν από την ήττα στην Μπασκόνια.

Προσωπικά εγώ αποφάσισα να «καθαρίσω» το μυαλό μου με τον κλασικό μου τρόπο (δεν σας τον λέω) και την επομένη, να γράψω για το πώς ήρθε η τραγική βραδιά στη Βιτόρια.

Αυτό που ενοχλεί και πειράζει είναι το πώς ο Ολυμπιακός δεν έπεσε μαχόμενος. Και αυτό συμβαίνει συχνά και είναι μακριά από το refuse to lose, που έκανε άπαντες να λατρέψουν αυτήν την παρέα.

Τι μπορεί να πρωτογράψει κανείς σε μία βραδιά που τελείωσε στο -32 για τους «ερυθρόλευκους». Υπόλογοι για αυτήν την ήττα είναι από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο της αποστολής του Ολυμπιακού. Ολοι φέρουν ευθύνη. Ετσι είναι οι ομάδες και οι οικογένειες. Δεν μπορείς να ρίξεις το ανάθεμα μόνο στον Σφαιρόπουλο, τον Σπανούλη, τον Μάντζαρη, τον Ρόμπερτς ή τον Τόμπσον.

Ολοι φταίνε, μαζί έχασαν με το βαρύτατο 86-54 και μαζί οφείλουν να αντιδράσουν πια.

Αυτό που προσωπικά με πείραξε, είναι ότι δεν είσαι τσαγανό. Πάθος ρε συ, τρέλα. Να χάνεις έτσι και να μην αντιδράς; Δεν είναι παράλογο;

Μην απαντάτε στα παραπάνω. Είναι ρητορικές οι ερωτήσεις. Ας χάσεις, ειδικά σε ένα ματς κανονικής περιόδου, απέναντι στην Μπασκόνια στην Ισπανία, ας χάσεις.

Πέσε όμως με το κεφάλι ψηλά. Περήφανος ότι έδωσες τη «μάχη» σου.

Μην προδίδεις αυτούς που στηρίζουν την τρέλα σου και την αυταπάρνησή σου όλο αυτό το διάστημα. Οι 32 πόντοι είναι πολλοί, στο τέλος της βραδιάς όμως και στη… σούμα στο τέλος είναι απλά ένα «L» στον απολογισμό της σεζόν. Το αν στοιχίσει να ενδιαφέρει τον Ολυμπιακό. Ο διασυρμός φέρνει κλυδωνισμούς, άρα και αντίδραση. Οποια και αν είναι αυτή..

ΥΓ. Ορκωτοί λογιστές, μάνατζερ, προπονητές, παράγοντες. Το τι παίρνει ο καθένας είναι δικαίωμά του και μαγκιά του. Μετά τα στραπάτσα εμφανίζονται όλοι οι παραπάνω. Στις νίκες είναι καλά κρυμμένοι στο καβούκι τους.

ΥΓ1. Το ότι ο Ολυμπιακός επέμενε στα σουτ από την περιφέρεια και δεν είχε το καθαρό μυαλό να παίξει μπάσκετ, είναι ευθύνη όλων. Όχι μόνο αυτών που αγωνίζονται στο παρκέ, αλλά και αυτών που έχουν τις αποφάσεις από πίσω τους.

ΥΓ2. «Κράζετε τους ξένους και δεν ακουμπάτε τους Έλληνες», υποστηρίζουν πολλοί. Συγνώμη, αλλά ο ξένος δεν είναι αυτός που έχεις ακόμα περισσότερες απαιτήσεις για να βοηθήσει; Που του ζητάς το κάτι παραπάνω; Που περιμένεις να σου προσφέρει πράγματα που δεν έχει ο Έλληνας; Αλλιώς γιατί τον φέρνεις στην ομάδα σου; Όχι ότι και οι Έλληνες είναι άμοιροι ευθυνών έτσι. Ολοι μαζί κερδίζουν, όλοι μαζί χάνουν.

ΥΓ3. Από την άλλη όμως όσο «κράζουμε» τους ξένους, ας θυμηθούμε ποιοι τράβηξαν τόσο καιρό το κουπί όταν υπήρχαν τα προβλήματα. Ο φοβερός Τόμπσον, ο άχαστος Στρέλνιεκς, ο οδοστρωτήρας ΜακΛιν, ο μεταμορφωμένος Ρόμπερτς, ο πλέι μέικερ ρακέτας Μιλουτίνοφ. Δεν μπορούμε λοιπόν να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Λίγο ηρεμία..

ΥΓ4. Ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους, ας κάνουν ΞΑΝΑ την αυτοκριτική τους και να το γυρίσουν. Το έχουν κάνει πολλές φορές, ήρθε η στιγμή να το καταφέρουν πάλι…

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Πόλος έλξης οι παίκτες του Ολυμπιακού (pics)

Οι «ερυθρόλευκοι» παρά την απογοήτευση από το τελικό αποτέλεσμα στο ματς με την Μπασκόνια, δεν χάλασαν χατίρι στους μικρούς φίλους της ισπανικής ομάδας και έβγαλαν μαζί τους φωτογραφίες.