Από την μία ανομοιογένεια, από την άλλη λειψανδρία
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΟΛΗΣ ΛΕΟΥΣΗΣ
Ξεκινάμε από το απλό. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να ταλαιπωρείται από τραυματισμούς. Το 2017 δεν έκλεισε με τον ιδανικότερο τρόπο και σίγουρα το 2018 δεν μπήκε όπως θα το περίμεναν οι άνθρωποι των «ερυθρόλευκων». Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να ψάχνει το πώς θα μαζέψει την αποστολή της ομάδας του Πειραιά για την αναμέτρηση με την Αρμάνι Μιλάνο ενώ είναι απορίας άξιο αν καταφέρει να έχει τουλάχιστον 10 παίκτες με τους Ιταλούς.
Την ίδια ώρα, και βάσει των προβλημάτων που ήδη αντιμετωπίζει ο Ολυμπιακός, η Αρμάνι Μιλάνο μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι. Το 4-11 που έχει σημαίνει τίποτα απολύτως. Ο Σιμόνε Πιανιντζάνι διαθέτει ένα αξιοπρόσεκτο ρόστερ, το οποίος βέβαια δεν έχει ούτε κατά 20% της χημείας του Θρύλου. Πάρα πολλοί παίκτες που μπορούν να σκοράρουν, όμως παράλληλα που θέλουν για αρκετή ώρα την μπάλα στα χέρια τους.
Δείγμα της ανομοιογένειάς της είναι ότι παρότι πετυχαίνει 79,3 πόντους ανά ματς, έχει μόλις 15,5 ασίστ ανά παιχνίδι και παράλληλα μόλις 9 και κάτι ριμπάουντ.
Κάτι που έχει ως αποτέλεσμα μεσα στο παρκέ, η Αρμάνι Μιλάνο να είναι ένα… σκορποχώρι και να υπάρχουν τεράστια νεκρά διαστήματα στην απόδοσή της. Αμυντικά οι Ιταλοί έχουν… θέματα, αφού κάθε αντίπαλός τους φτάνει τους 83,9 πόντους, την ώρα που τους επιτρέπουν να μοιράζουν 17,9 ασίστ ανά παιχνίδι και παράλληλα να έχει 34,7 ριμπάουντ ανά ματς.
Είναι αναμενόμενο λοιπόν πως αυτός είναι ο τομέας που υπερέχει το συγκρότημα του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Ξέρει ότι όποιος βγει από το παρκέ, θα είναι λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα στους ρόλους του Ολυμπιακού μέσα στο παιχνίδι. Η χημεία των «ερυθρόλευκων» είναι ικανή για να φέρει το ροζ φύλλο αγώνα στους Πειραιώτες.
Το μοναδικό ερώτημα που απομένει είναι; Πόσοι παίκτες θα είναι τελικά στη διάθεση του Σφαιρόπουλου; Η απάντηση στις επόμενες ημέρες…