Θα κερδίζει με 60 πόντους και… σε όποιον αρέσει!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ
Φυσικά και αστειευόμαστε με τον τίτλο, χρησιμοποιώντας και παραμορφώνοντας κατά κάποιο τρόπο την περιβόητη πλέον ατάκα του Γιάννη Σφαιρόπουλου, με την οποία βέβαια ήθελε να καταδείξει πως σημασία έχε η νίκη είτε με 60 είτε με 90 πόντους και όχι η ήττα κι ας έχεις βάλει… 100 πόντους.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν, των προβλημάτων, των απωλειών (δεν είναι δικαιολογίες αλλά γεγονότα), των πειραματικών σχημάτων με την ΤΣΣΚΑ, αλλά και τις άριστης διαχείρισης, στο τριήμερο της διπλής αγωνιστικής στην Ευρωλίγκα, παραλλάχθηκε και προσαρμόστηκε σαν… χαμαιλέων.
Κέρδισε αρχικά την ΤΣΣΚΑ κοντά στους 90 πόντους (88 για την ακρίβεια), πήρε διπλό μετά από 48 ώρες στη Πόλη με νίκη στους… 61 πόντους.
Αυτό σημαίνει πολλά και… τίποτα. Σημασία έχει η νίκη. Αλλά από κει και πέρα έχει ιδιαίτερη αξία η προσαρμογή στα δεδομένα, στον αντίπαλο, στις αντιξοότητες. Ο Ολυμπιακός της ελλιπούς «φροντ λάιν» με την ΤΣΣΚΑ και των ειδικών σχημάτων (Παπαπέτρου στο 5, Παπανικολάου στο 4 κτλ.) διάβασε σωστά, στόχευσε έξυπνα και μεταμορφώθηκε σε… λερναία Ύδρα στην επίθεση έχοντας 4 παίκτες διψήφιους αλλά παίρνοντας σε όλους τους τομείς από όλους. Κορυφαίο παράδειγμα ο Τόμπσον με τις άμυνές του και τον τρόπο που έβγαζε τα χέρια μπροστά από τη μπάλα.
Η κόπωση με την Εφές ήταν καταφανέστατη. Διακρίνονταν σε παίκτες (βλ. Μακλίν), αλλά και στα λάθη, τα τρίποντα δεν πήγαν (29.6%) αλλά ο Ολυμπιακός, δίχως αλχημείες αυτή τη φορά, καθώς δεν χρειάστηκαν, αλλά με σωστή διαχείριση, προσαρμόστηκε και πάλι έτσι, κατά βάση από την άμυνά του, ώστε να πάρει αυτό που ήθελε. Αυτό που άξιζε.
Το ότι δεν έπαιξε καλά είναι δεδομένο. Το είπαν στα αποδυτήρια μετά το ματς και είναι κοινά αποδεκτό. Σημασία έχει όμως πως στα καίρια και κρίσιμα σημεία, μίλησε ο χαρακτήρας, οι προσωπικότητες, η περιβόητή άμυνά του που κατέβασε 21 πόντους κάτω την Εφές, ώστε να φέρεις εις πέραν τον σκοπό του.
Θυμηθείτε πως και στο Τελ Αβίβ (68-69), δεν είχε θέλξει με το μπάσκετ του. Η άμυνά του τον είχε κρατήσει και πάλι εκεί και… να, που σκόνταψαν Ρεάλ και Φενέρμπαχτσε ενώ αυτός έβαλε τη νίκη στην τσέπη. Δεν θα κερδίζει πάντα παιχνίδια στους 85 πόντους, όπως έκανε με τη Μιλάνο, αλλά σημασία έχει να τα κερδίζει. Πόσο μάλλον σε μία περίοδο όπου υπάρχουν θέματα.
Κυρίαρχο οι τραυματίες, αλλά και η διαδικασία στην οποία βρίσκεται η ομάδα ώστε να λειτουργήσει και πάλι αρμονικά, με ρόλους και ρυθμό με την επανένταξη σε αυτήν του Σπανούλη.
Τα θεματάκια είναι ορατά. Ο Τόμπσον είναι αυτός που έχει επηρεαστεί περισσότερο, γιατί έχει χάσει χρόνο, ωστόσο παλεύει και συνεισφέρει αρχικά μέσα από άλλους τομείς ενώ με την Εφές μπήκε επιθετικά με σκοπό να… βάλει. Ο Στρέλνιεκς έχει κάποια σκαμπανέβασματα πλέον ενώ και με τον Ρόμπερτς είναι κυρίαρχο και οφθαλμοφανές το θέμα. Έχει χάσει τη μπάλα από τα χέρια του και την επιθετικότητά του. Με την ΤΣΣΚΑ ήταν και θέμα άμυνας- όπως στο Μπάμπεργκ για τον Τόμπσον, που στη συνέχεια βγήκε για τον κόουτς το σχήμα με τα τρία γκαρντ και γι αυτό έμεινε στα 4 λεπτά ο Αμερικανός. Με την Εφές προσπάθησε να μπει επιθετικά ο Ρόμπερτς αλλά δεν του βγήκε ενώ είχε καλές αλλά και κακές στιγμές στην άμυνα με τον Μακόλουμ.
Είναι επηρεασμένος και θέλει χρόνο και παιχνίδια μαζί με τον Σπανούλη από τη στιγμή που φαίνεται πως θα είναι ένα «δίδυμο» που πρέπει να «δέσει». Από την Ρεάλ και μετά ο Ρόμπερτς έχει 4.5 πόντους, 1.25 ασίστ μ.ο., 5 λάθη (αλλά τα 4 με Εφές) ενώ έχει 5/13 δίποντα και 2/10 τρίποντα συνολικά σε 4 ματς ενώ δύο φορές έχει καταγράψει αρνητικό ranking (Ρεάλ και ΤΣΣΚΑ). Εμφανέστατα επηρεασμένος λοιπόν ωστόσο θα το βρουν. Θα τριφτούν μεταξύ τους και οι ρόλοι θα είναι και πάλι διακριτοί.
Συν τοις άλλοις, μην το λησμονεί κανείς αυτό και αλίμονο και μόνο που γράφουμε το… αυτονόητο, είναι τεράστιο θέμα η επιστροφή του Σπανούλη. Η καλή, η γερή, η υγιείς. Το να νιώθει καλά ο αρχηγός. Είναι μία πολυτέλεια που άλλη καμιά ομάδα δεν έχει. Ο Ολυμπιακός έχει τον ηγέτη του που κάνει τη διαφορά, παίρνει τις νίκες και προχωράει, είτε παίζοντας καλά είτε όχι και όλα τα υπόλοιπα θα έρθουν. Υγιείς να είναι και θα έρθουν…