Η παγκόσμια ομαδάρα που κάνει τους άλλους… ομαδούλες
Δεν έχω γράψει τόσες μέρες, για το θέμα Μαρσέλο. Παρακολουθώ με προσοχή, σαν ένα παιδί, το οποίο βλέπει έναν μαγικό κόσμο να ξετυλίγεται μπροστά του…. Λίγο με το στόμα ανοιχτό (ναι, δεν το κρύβω, έτσι ήμουν παρακολουθώντας όλη τη φάση με τον Βραζιλιάνο άσο), λίγο με… ζαλάδα, λίγο με ενθουσιασμό. ΟΚ, πολύ με ενθουσιασμό… Ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι σε άλλο επίπεδο. Όπως και να το πει κανείς, μέσα θα είναι. Αν δεν το βλέπει και δεν το λέει, απλά είναι εμπαθής, ή στημένος. Τελεία και παύλα.
Προ ολίγου καιρού η ομάδα βρισκόταν σε δύσκολο μονοπάτι. Σιγά-σιγά όμως άρχισε να ανεβαίνει ξανά στο γνώριμο επίπεδο. Βήμα-βήμα. Μέχρι που ήρθε η εκτόξευση. Μέχρι που ήρθε η απογείωση. Μέχρι που φύγαμε για το… διάστημα. Και πιο πέρα. ΟΚ, δικαιολογήστε με λίγο. Είπα ότι δεν έχω γράψει για το θέμα Μαρσέλο, όλες αυτές τις ημέρες… Βγάζω κι εγώ λίγο την… «τρέλα» μου, για να το πω κομψά…
Η σύγκριση γίνεται ξανά και είναι… αναπόφευκτη. Από τη μία ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη. Από την άλλη, οι… άλλοι. Η παγκόσμια ομαδάρα που κάνει τους άλλους… ομαδούλες. Δεν έχει σημασία ποιος είναι σε εκείνη την κατηγορία. Εννοώ, δεν έχει σημασία να σταθώ σε κάποιον συγκεκριμένα. Όταν ο Ολυμπιακός φέρνει στην Ελλάδα Μαρσέλο, όλοι οι άλλοι πάνε… απέναντι. Στις ομαδούλες. Το μέγθεος του Ολυμπιακού ξέφυγε. Οριστικά και αμετάκλητα. Πήγε σε άλλα στάνταρ. Ήταν που ήταν, απόγινε τώρα… Άλλαξε επίπεδο μία και καλή και για πάντα… Και δεν υπάρχει γυρισμός. Και στραβοπατήματα να γίνουν στην πορεία, η πορεία θα συνεχίσει να είναι ΜΟΝΟ προς τα πάνω… Μόνο προς την κορυφή…
Ο Ολυμπιακός τους νίκησε όλους, πριν καν τους αντιμετωπίσει. Επικοινωνιακά. Έφαγαν τα λόγια τους. Τις… ευχές τους, να το πω πιο σωστά. Εύχονταν να μείνει στο 0-4 από τη Μακάμπι. Να μην κάνει βήμα προς τα εμπρός…
Αλλά για άλλη μια φορά, δεν υπολόγισαν σωστά. Υπολόγισαν δίχως τον άνθρωπο που έχει βγει μπροστά από το 2010 για τον Ολυμπιακό και συνεχίζει να είναι μπροστά. Με κάθε τρόπο. Και με τη μεταγραφή Μαρσέλο, εν προκειμένω. Νίκησε ήδη ο Μαρινάκης. Τους νίκησε ξανά. Όπως τους νικάει εδώ και 12 χρόνια. Και δεν το αντέχουν… Δεν το αντέχουν και δεν μπορούν να το διαχειριστούν. Γι’ αυτό και επιμένουν να πολεμούν με τόση λύσσα τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη, σε όλα τα επίπεδα…
Ο Ολυμπιακός και ο Μαρινάκης όμως, έχουν τα μεγαλύτερα όπλα: Παικταράδες α λα Μαρσέλο και ατελείωτη αγάπη για τον Ολυμπιακό…
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Επιτρέψτε μου να μην απογοητεύομαι τόσο εύκολα
Για τον Ολυμπιακό μιλάμε. Όχι για καμιά… ομαδούλα που έχει περάσει την ιστορία της βυθισμένη στη μιζέρια και στην αποτυχία. Ας είμαστε λίγο πιο ήρεμοι… Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Μια ομάδα γεμάτη ποιότητα, με μπαλαδόρους!
Μαρσέλο, Χάμες Ροντρίγκες, Μπιέλ, Σκάρπα και πάει λέγοντας… ΕΤΣΙ ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό. Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Όταν σου στερούν αυτό που δικαιούσαι, δεν θα λες και συγγνώμη!
Απλά τα πράγματα. Αγωνιστική κουβέντα δεν μπορεί να γίνει σε ματς στο οποίο η διαιτησία στέρησε από τον Ολυμπιακό αυτό το οποίο εδικαιούτο. Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Η ευκαιρία του
Ο Κώστας Φορτούνης επιστρέφει. Ευχή όλων μας για τα καλά. Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
