Λίγα λόγια για τον Τικίνιο
Ήμουν από τους ανθρώπους που πίστευαν σταθερά ότι βασικός σέντερ φορ στον Ολυμπιακό έπρεπε να παίζει ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Εκτός του ότι μου αρέσει ως ποδοσφαιριστής περισσότερο από τον Τικίνιο, θεωρώ ότι και καθαρά αντικειμενικά, είχε περισσότερα να δώσει στο παιχνίδι της ομάδας, από τον Βραζιλιάνο. Ο Ελ Αραμπί είναι ένας επιθετικός πολυεργαλείο. Γυρίζει πίσω, παίρνει μπάλα, βοηθάει στην ανάπτυξη του παιχνιδιού, τη «σπάει» που λέμε. Ξέχωρα, φυσικά, από τη δεδομένη εκτελεστική του δεινότητα… Ο Τικίνιο είναι ένας παίκτης περισσότερο ικανός στο να παίρνει τις φάσεις και να τις κάνει γκολ. Πιο δύσκολα θα δημιουργήσει για τον εαυτό του και τους άλλους. Τέλος πάντων, πάντα προτιμούσα τον Ελ Αραμπί.
Το έβγαλα αυτό από τη μέση και είναι ώρα να βγάλω και κάτι άλλο. Δεν προτιμούσα τον Ελ Αραμπί γιατί θεωρούσα ότι ο Τικίνιο… δεν κάνει. Κάθε άλλο. Θεωρώ τον Βραζιλιάνο έναν ικανότατο φορ. Σίγουρα ικανό να παίξει και να προσφέρει πολλά στον Ολυμπιακό. Και πρόσφερε πράγματα. Έδωσε γκολ, σημαντικά κιόλας… Αλλά ποτέ δεν κατάφερε να δώσει το «κάτι παραπάνω». Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν θα μπορούσε, κιόλας. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Βραζιλιάνος αδικήθηκε, από τη συνολικά κακή εικόνα μιας ομάδας σε αγωνιστική κάμψη…
Ο Ολυμπιακός εδώ και αρκετό καιρό ήταν γενικά… δύσκολος, στον αγωνιστικό χώρο. Είχε χάσει τη φρεσκάδα του. Είχε χάσει τη φαντασία του. Είχε χάσει την ικανότητά του στη δημιουργία. Ο Πέδρο Μαρτίνς χρησιμοποιούσε σταθερά τον Τικίνιο, αντί του Ελ Αραμπί, αλλά δεν είχε τον Ολυμπιακό προσαρμοσμένο στο να μπορεί να δημιουργήσει, για τον Τικίνιο… Αντιθέτως, έβαζε τον Τικίνιο στην κορυφή, έναν παίκτη πολύ διαφορετικό από τον Ελ Αραμπί, όμως ο Ολυμπιακός στο γήπεδο έπαιζε σαν να είχε στην κορυφή τον… Ελ Αραμπί. Λάθος, κατά την ταπεινή μου γνώμη και φάνηκε πολλές φορές, όταν ο Τικίνιο (και ο Ολυμπιακός συνολικά) έμεινε «άσφαιρος».
Ο Τικίνιο θα μπορούσε να είχε δώσει περισσότερα στον Ολυμπιακό, αν ο ίδιος ο Ολυμπιακός είχε δώσει περισσότερα στον Τικίνιο. Θα μπορούσε ο Βραζιλιάνος να βρει περισσότερο δίχτυα, αν είχε «ταϊστεί» γενικά πιο σωστά και περισσότερο. Όπως και να ‘χει, δεν θα το μάθουμε ποτέ, τώρα που έφυγε για την Μποταφόγκο. Ο Τικίνιο ήταν από την αρχή μέχρι το τέλος ένας επαγγελματίας. Σωστός παίκτης, δεν έβγαλε προβλήματα, ήταν κομμάτι της ομάδας και μέρος του συνόλου και δεν έπαιζε για τους αριθμούς του, αλλά ήταν αρκετά ομαδικός παίκτης. Κύριος ήρθε και κύριος φεύγει, που λέμε και για αυτό τον λόγο του αξίζει ένα «ευχαριστώ». Όπως του αξίζει ένα «ευχαριστώ» και για τα γκολ που έβαλε, για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Ορισμένα πολύ κρίσιμα και… πωρωτικά. Είχε και ωραίο στιλ στους πανηγυρισμούς του… Καλά να ‘ναι και προσωπικά θα θυμάμαι με θετικό τρόπο το πέρασμά του, από την ομάδα που αγαπώ.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει ξανά ομάδα που κόβει τον «αέρα»
Έχει το υλικό και τη βάση και ολοένα ενισχύεται. Στο χέρι του Κορμπεράν είναι. Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Απόψε πρέπει ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να φέρουμε τη νίκη!
Εμείς οι ΓΑΥΡΟΙ είμαστε ευλογημένοι. Ζούμε όσα άλλοι δεν έχουν καν ονειρευτεί. Και το καλύτερο; Απόψε βλέπουμε πάλι ΘΡΥΛΟ. Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
Θρύλε, δεν παίζεις για να διορθώνεις εκείνους που δεν σε πιστεύουν
Αλλά παίζεις για να τιμάς εκείνους που και στα δύσκολα είναι στο πλευρό σου και δεν σε εγκαταλείπουν ποτέ…
Η ίδια η ομάδα μας έχει δώσει το δικαίωμα να αισιοδοξούμε
Έχει βγει από τα δύσκολα, όσες φορές της έχουν προκύψει τέτοια, με πολλή δουλειά, με πίστη και με σεβασμό στην ιστορία της. Γράφει ο Θωμάς Μπίχτας.
