Ο πανικός που κάθε εβδομάδα (θα) μεγαλώνει
![Ο πανικός που κάθε εβδομάδα (θα) μεγαλώνει](https://www.gavros.gr/photos/w_930px/articles/202110/3306621.jpg)
Είδαμε τον Ολυμπιακό να φεύγει νικητής από το Αγρίνιο και να σκορπάει, για άλλη μια φορά, την απογοήτευση σε όλους τους αντιπάλους του. Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς παλεύει στο γήπεδο, δίνει «μάχες» σε όλες τις έδρες, όπως και μέσα στο γήπεδό του. Αφού ως συνήθως δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο 11 παίκτες, αλλά και εχθρικές διαιτησίες και αντιπάλους, οι οποίοι τον παίζουν πάντα στο 101%. Μην παρεξηγηθώ, δεν είναι κακό να παίζουν οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού στο 101%. Έτσι πρέπει να κάνουν. Με όλους. Όλους, όλους. Προχωράω.
Η ομάδα ακόμη παλεύει με τα δικά της «θέματα». Παλεύει να γίνει καλύτερη, γιατί πολύ απλά ξέρει ότι μπορεί να γίνει καλύτερη. Έχει την «πρώτη ύλη», έχει τον «αρχιτέκτονα» και ξέρει ότι μπορεί να δείξει ακόμη πιο ωραία πράγματα, από αυτά που δείχνει μέχρι τώρα. Ξέρει καλά, πρώτος ο Μαρτίνς, ότι αυτός ο Ολυμπιακός, ο οποίος δεδομένα έχει καλύτερο υλικό από πέρυσι, δεν έχει βγάλει ακόμη στο 100% αυτό που μπορεί. Αλλά ο κόουτς το παλεύει. Δουλεύει… 25 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την εβδομάδα, για να πάρει από την ομάδα του, αυτό που μπορεί να του δώσει. Γι’ αυτό και η πίστη μας προς εκείνο και την ομάδα, δεν πρέπει να χάνεται ποτέ. Αντιθέτως, πρέπει διαρκώς να μεγαλώνει. Προσοχή, δεν λέω να μην κάνουμε κριτική, όταν η ομάδα δεν είναι καλά. Κάθε άλλο. Αγαπάμε την ομάδα. Θέλουμε να γίνεται διαρκώς καλύτερη και για αυτό… «γκρινιάζουμε». Αλλά να μην… ξεφεύγουμε και να μην… παραγκρινιάζουμε. Δεν κάνει καλό.
Γίνεται, από την άλλη πλευρά (η άλλη πλευρά είναι ένα… σύνολο, μία… συμμαχία, αν προτιμάτε) μία συντονισμένη προσπάθεια, αυτή η ομάδα του Ολυμπιακού να… μειωθεί. Είναι κλασσική τακτική «όσα δεν φτάνει η αλεπού… τα κάνει κρεμαστάρια». Δεν θα πρέπει να «τσιμπάμε» από αυτά τα οποία γράφουν και λένε εκείνοι οι οποίοι δήθεν ενδιαφέρονται για το καλό του Ολυμπιακού. Το ξαναλέω. Δήθεν. Κανείς από εκείνους, οι οποίοι φορούν έναν μανδύα αντικειμενικότητας και προσπαθούν πίσω από εκείνον να κρυφτούν και να γράψουν… δήθεν για το καλό του Ολυμπιακού.
Βλέπουμε διαρκώς πένες οι οποίες ξέρουν καλά πως να αποθεώνουν τους αντιπάλους του Ολυμπιακού, όταν καταπιάνονται με τα πεπραγμένα του Θρύλου, να… ξεχνούν να αποθεώσουν, οτιδήποτε καλό και αν κάνει η ομάδα του Μαρτίνς. Βλέπετε, ο Ολυμπιακός νικητής, θριαμβευτής, πρωταθλητής, δεν πουλάει στο κοινό τους. Δεν πειράζει, καλύτερα. Το κοινό του Ολυμπιακού, το οποίο αγαπάει την ομάδα και ξέρει πού διαβάζει ΚΑΛΟΠΙΣΤΗ κριτική και πού κακόπιστη, που διαβάζει αλήθειες και που προπαγάνδα, εμπιστεύεται αυτούς που πρέπει, για να ενημερωθεί για τον Θρύλο. Και επιμένει σε αυτούς.
Μη γελιέστε. Όσο ο Ολυμπιακός νικάει, ο πανικός στην απέναντι πλευρά θα μεγαλώνει. Δεν έχουμε δει τίποτα ακόμη. Δεν έχουμε φτάσει ούτε στου δρόμου τα μισά και ο «πόλεμος» από την απέναντι πλευρά μοιάζει ήδη να… κορυφώνεται. Οι διαιτησίες, η προπαγάνδα εις βάρος της ομάδας του Μαρτίνς, του ίδιου του προπονητή, φυσικά του Βαγγέλη Μαρινάκη, είναι πλέον στην… ημερησία. Με κάθε τρόπο ο Ολυμπιακός μπαίνει απέναντι. Το μόνο το οποίο δεν χρειάζεται, λοιπόν, η ομάδα, τούτη την ώρα, είναι να μπαίνουν απέναντι και οι ΓΑΥΡΟΙ, που… τσιμπάνε από αυτά που διαβάζουν εις βάρος της ομάδας που αγαπούν. Όσο λίγοι και αν είναι, πρέπει να γίνουν… κανένας. Ξεκάθαρα πρέπει να σταματήσουν. Να δουν καθαρά και να μην πέφτουν θύμα αυτής της προσπάθειας, η οποία γίνεται -ξαναλέω- συντονισμένα, εις βάρος του Ολυμπιακού.
Το πράγμα είναι απλό. Ο Ολυμπιακός δεν σταματιέται με ποδοσφαιρικές μεθόδους. Δεν σταματιέται με… συμβατικές μεθόδους. Όπως μεταγραφές, καλούς προπονητές και πραγματικές επενδύσεις. Όπως, βέβαια, καταλάβαμε άριστα και τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά και πολλά χρόνια, πριν από αυτό, δεν σταματιέται ούτε με… αντισυμβατικές μεθόδους. Ούτε με… «εξυγίανση», όπως λέμε…