Αγγαρεία; Μακριά από εμάς!
Η ουσία του αγώνα στην Καλαμάτα, είναι μία: Το 2-0. Η άνετη νίκη και ουσιαστικά το ότι «καθάρισε» την πρόκριση, από το πρώτο ματς, της φάσης των «16», στην «οκτάδα». Αυτό είναι πέρα και πάνω από όλα. Τα υπόλοιπα έπονται. Και είναι και αρκετά. Αρκετά και ενδιαφέροντα!
Πρώτο και βασικότερο, κατά την ταπεινή μου άποψη, η επιστροφή Σισέ. Ο Σενεγαλέζος είναι κεφάλαιο για τον Ολυμπιακό και θεωρώ ότι έχει πάρα πολλά να δώσει, στην ομάδα, εφόσον βρει ξανά αγωνιστικό ρυθμό και αρχίσει να παίρνει, εκ νέου, παιχνίδια στα πόδια του. Ο Σισέ θα δώσει τρομερές λύσεις στα μετόπισθεν και θα βοηθήσει την ομάδα να διαχειρίζεται καλύτερα τις, πάμπολλες, υποχρεώσεις της, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Μαρτίνς εμπιστεύεται τον Σενεγαλέζο και σίγουρα θα τον χρησιμοποιήσει αρκετά και στο μέλλον.
Ακολουθεί και η πρώτη του Αλέν. Ο Γάλλος τερματοφύλακας θα πάρει περισσότερες ευκαιρίες στο μέλλον. Σίγουρα για βασικός αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει δυνατότητα να προωθηθεί, αφού ο Σα κρατά σταθερά την θέση του και δικαίως. Θα παίξει στο Κύπελλο και όπου αλλού ο Μαρτίνς κρίνει ότι μπορεί να τον βάλει στην ενδεκάδα και δίχως ιδιαίτερο άγχος, αφού ο Γάλλος έδειξε σε καλή κατάσταση.
Το 3-4-3 ήταν ένα άλλο κεφάλαιο. Αρκετά ιδιαίτερο, αφού ο Ολυμπιακός δεν έχει παίξει έτσι ξανά, μέχρι στιγμής, φέτος. Τρεις στόπερ, με τον Αβραάμ πιο ελεύθερο, να καλύπτει τους άλλους δύο και τους μπακ σε ρόλο γραμμής, να παίζουν από το… ένα κόρνερ, μέχρι το άλλο. Αρκετά επιθετικό σχήμα, έδειξε να έχει προοπτική, αλλά δύσκολα θα το ξαναδούμε, στο άμεσο μέλλον. Ίσως ούτε και στη ρεβάνς με την Καλαμάτα, την άλλη εβδομάδα.
Το γκολ του Λάζαρου είναι, επίσης, ένα τεράστιο κέρδος. Ο Μαρτίνς έβαλε από την αρχή τον Χριστοδουλόπουλο και εκείνος έδειξε ότι βρίσκει, εκτός από τα πατήματά του και τον αγωνιστικό ρυθμό, τον οποίο χρειάζεται, για να βοηθήσει ακόμη περισσότερο, στο άμεσο μέλλον. Το γκολ του δίνει ψυχολογία και θα τον τονώσει, τώρα που είναι σε διαδικασία εύρεσης ρυθμού.
Για τα Σερβάκια άλλη στιγμή, αφού και πολύ δεν έπαιξαν, αλλά και το ματς είχε, εν πολλοίς «καθαρίσει». Μπέλιτς και Μάρκοβιτς θα αποτελέσουν το μέλλον, εφόσον καταφέρουν να ταιριάξουν και να αρπάζουν «από τα μαλλιά» τέτοιου είδους ευκαιρίες. Θα έχουν και άλλες.
Σημαντικό στοιχείο, όμως, το οποίο πρέπει να κρατήσουμε, είναι η σοβαρότητα. Ο Ολυμπιακός δεν πήγε στην Καλαμάτα να κάνει αγγαρεία. Όση έπαιξαν έδειξαν πράγματα και έδειξαν επίσης ότι ο Μαρτίνς μπορεί να ποντάρει επάνω τους και στο μέλλον, για ανάλογες αγωνιστικές υποχρεώσεις «μικρότερου» πρεστίζ. Προς το παρόν. Συνολικά, η «αγγαρεία» πρέπει να είναι… άγνωστη λέξη, στον Ολυμπιακό. Σε όλα τα ματς. Σε όλες τις διοργανώσεις. Ακόμη και στα φιλικά. Και αυτό είναι κέρδος, όπου εμφανίζεται. Η διάθεση, η θέληση, η αντίληψη της φανέλας, την οποία φορούν οι ποδοσφαιριστές, είναι πέρα και πάνω από όλα. Και αυτό γιατί η ποιότητα δεν λείπει. Είτε μιλάμε για τους «πρωτοκλασάτους» και «βασικούς», είτε για εκείνους που έρχονται από πίσω και δίνουν το «βάθος» στο ρόστερ.
Άλλωστε, ο σοβαρός Ολυμπιακός, δεν έχει να φοβηθεί ποτέ τίποτε. Και κανέναν. Παρά μόνο τον κακό του εαυτό…