Να αναγνωρίζει, πρώτος, τα επιτεύγματά του!
Το να μπορείς να αναγνωρίζεις τι έκανες, είναι πάντα η αρχή, για να συνεχίσεις στον σωστό δρόμο. Και αυτό είναι κάτι, το οποίο δουλεύει και με τους δύο τρόπους. Το να αναγνωρίζεις τα λάθη σου, να τα βλέπεις και να τα κατανοείς, είναι πάντα το πρώτο βήμα, για να τα διορθώσεις. Το να βλέπεις τι έκανες σωστά, είναι πάντα το πρώτο βήμα, για να συνεχίσεις στο σωστό μονοπάτι.
Ο Ολυμπιακός πέτυχε κάτι πολύ σημαντικό χθες, στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Πέτυχε μία σπουδαία νίκη. «Ένδοξη», όπως την χαρακτήρισε, πρώτος, ο Ζοζέ Σα. Και το σημαντικότερο όλων, είναι ο ίδιος ο Ολυμπιακός, να συνειδητοποιήσει τι πέτυχε! Αυτή είναι η αρχή! Το ίδιο έπρεπε να κάνει και όταν κατάφερε να πάρει, μέσα στο κατακαλόκαιρο, τρεις σερί προκρίσεις και να μπει στους ομίλους του Champions League! Ένδοξο και εκείνο…
Είναι σημαντικό, αυτή η ομάδα, να καταλαβαίνει τα κατορθώματά της, όπως είναι σημαντικό να καταλαβαίνει και τις αποτυχίες της. Οφείλει να συνειδητοποιεί τι πετυχαίνει. Και κυρίως, πως το πετυχαίνει. Τι κάνει σωστά. Το πάθος που βγάζει. Τη σωστή τακτική. Το πείσμα. Όλα! Οφείλει να τα συνειδητοποιεί όλα και να χτίζει επάνω σε αυτά! Όπως οφείλει να δουλεύει τα λάθη και να τα εξαφανίζει, έτσι οφείλει να χτίζει επάνω στα καλά και να τα… βελτιώνει! Να τα κάνει ακόμη πιο καλά! Και στο μέλλον να επωφελείται, από αυτά που ήδη έχει κάνει, κάνοντάς τα ξανά!
Είναι σημαντικό να καταλαβαίνει ο Ολυμπιακός, όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού, το πόσο καλή είναι, πραγματικά, αυτή η καλή ομάδα. Το πόση αξία έχει. Το πόση ποιότητα διαθέτει. Το πόσο ανώτερη είναι, των αντιπάλων της. Οφείλει να κατανοεί ότι μπορεί, εάν παίζει στα στάνταρ της, να φέρει το 45ο, εκεί όπου αξίζει να βρίσκεται: Στον Πειραιά! Οφείλει να αναγνωρίζει την προσπάθεια που όλος ο οργανισμός έχει κάνει, για να είναι η ομάδα έτσι όπως είναι. Πρώτος ο κ. Μαρινάκης κάνει αυτή την προσπάθεια και πρέπει όλος ο οργανισμός του Ολυμπιακού, να την κατανοεί και να την αναγνωρίζει. Γιατί μέσω αυτής της προσπάθειας, βλέπουμε έναν Ολυμπιακό πρώτο, στη Super League 1 και στους ομίλους του Champions League, να παίζει στα ίσια την Τότεναμ και να λυγίζει στο Βελιγράδι, από μία… αστεία αποβολή.
Ζήστε το, πανηγυρίστε το. Το αξίζετε…
Συγκρατημένα, σοβαρά και με το μυαλό μέσα στο κεφάλι, ο Ολυμπιακός πρέπει να πανηγυρίζει πολύ έντονα, τις νίκες του αυτές. Σαν εκείνη που πέτυχε στο «Κλεάνθης Βικελίδης», επί ενός δύσκολου αντιπάλου, ο οποίος θα λυγίσει άλλους και άλλους, εκεί μέσα. Πρέπει να τις χαίρεται και να τις εκτιμά! Γιατί τις πετυχαίνει «με αίμα»! Με τρομερή προσπάθεια. Με απώλειες. Με παίκτες να φεύγουν τραυματίες και να πηγαίνουν στον πάγκο, λαβωμένοι… Και πρέπει, πρώτος από όλους, ο ίδιος ο Ολυμπιακός, να αναγνωρίζει στον εαυτό του, την προσπάθεια που κάνει. Και μέσα από αυτή τη διαύγεια, να χτίζει, επάνω σε όλα όσα κάνει σωστά, για να φτάνει, σε τέτοιου είδους νίκες!
Πρώτος ο Πέδρο Μαρτίνς, μετά οι παίκτες, μετά όλοι γύρω τους. Όπως στα στραβά, πρέπει να βάζουν το κεφάλι κάτω και να δουλεύουν σκληρά, διπλά και τριπλά και… τρίδιπλα. Έτσι και στα καλά. Να σηκώνουν ψηλά το κεφάλι και δουλεύουν επάνω στα… σωστά τους. Διπλά και τριπλά και τρίδιπλα. Και να το κάνουν με την έκφραση στο πρόσωπό τους, ίδια με εκείνη του Κώστα Τσιμίκα, στο 1-0 επί του Άρη… Μόνο έτσι θα γράψουν ιστορία.