Πολλά τα θέματα, πάρα πολλά και ποικίλης ύλης, που κυριαρχούν στην «ερυθρόλευκη» επικαιρότητα, ωστόσο ας ξεκινήσουμε (επιτέλους) με το… πραγματικό παιχνίδι. Με το μπάσκετ!
Ο Ολυμπιακός την Πέμπτη το βράδυ κάνει τζάμπολ στη φετινή Ευρωλίγκα στο άντρο της Βαλένθια.
Ας το πιάσουμε ανάποδα: Ο Μίλαν Τόμιτς τόνισε πως -έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η κατάσταση με τους τραυματισμούς- τον πρώτο λόγο έχει η Βαλένθια. «Ολυμπιακός είμαστε, πάμε παντού για τη νίκη και δεν φοβόμαστε κανέναν. Ποια είναι η Βαλένθια…» μπορεί να πουν πολλοί. Και εγώ μαζί τους, αλλά αν το σκεφτούμε ήρεμα και λογικά δεν έχει καθόλου άδικο. Ούτως ή άλλως, ο Τόμιτς πάντα προσπαθούσε να αποφορτίσει τους παίκτες. Τώρα, όμως, δεν είναι απλά ένα «τρικ». Έχει βάση.
Ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα στο «3». Υπάρχει μόνο ο Λοτζέσκι ο οποίος δεν έχει προπονηθεί κανονικά, σε φουλ ένταση. Άρα; Κοντά σχήματα με τρία γκαρντ. Υπάρχει θέμα στο «4». Ο Πρίντεζης έκανε αρθροσκόπηση, οπότε υπάρχει μόνο ο Πέτγουεϊ και ο άπειρος (αλλά έτοιμος να βουτήξει την ευκαιρία) Αγραβάνης. Δεδομένα με τα οποία πορεύτηκε στην προετοιμασία της ομάδας ο Τόμιτς. Έτσι είναι τα πράγματα, έτσι είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν…
Μην ξεχνάμε, από κει και πέρα, ότι παίζει και ο αντίπαλος… Η Βαλένθια, μπορεί να μην είναι η κραταιά ισπανική ομάδα, το φόβητρο, αλλά έχει σύνολο, ενθουσιασμό, ποιότητα και είναι η κλασική ισπανική ομάδα που αν της επιτρέψεις να βρει ρυθμό ίσως και να μην το μαζέψεις μετά. Παίζει στην έδρα της, που δεν έχει καμία σχέση με τα δικά μας γήπεδα, αλλά έτσι όπως είναι μαθημένοι, παίρνουν αβαντάζ και ώθηση από τον κόσμο τους.
Ο Περάσοβιτς (αν και Κροάτης, προπονητική αδυναμία μου από την εποχή της Ταουγκρές) φτιάχνει σύνολα, είτε έχει βεντέτες είτε όχι, δίνει την ταυτότητά του στην ομάδα και προσπαθεί πάντα να παίξει ένα μπάσκετ θελκτικό. Θέλει σφικτή άμυνα (δεν το έχει καταφέρει στο ποσοστό που επιθυμεί ακόμα) και ταχύτητα με ελευθερία στην επίθεση.
Με λίγα λόγια, μην πιστεύει κανείς ότι η Βαλένθια είναι εύκολο θήραμα!
Αυτά από τεχνικής άποψης. Οι προπονητές γνωρίζουν πολλά περισσότερα και ο Μίλαν Τόμιτς με τους συνεργάτες του έχουν κάνει το σκάουτινγκ που επιβάλλεται και ξέρουν το πώς θα κινηθούν στη σκακιέρα της «Παβεγιόν Φουέντε ντε Σαν Λουίς» για να αντιμετωπίσουν τον Περάσοβιτς.
Υπάρχει, όμως, και ο πνευματικός τομέας…
Οι Πειραιώτες βρίσκονται σε μία… μεταβατική αγωνιστική περίοδο, αν θα μπορούσαμε να το αποτυπώσουμε έτσι, προσπαθώντας να αφήσουν πίσω τους μία και καλή όλα αυτά που έχουν γίνει και συμβεί. Έχει απομονωθεί το αγωνιστικό τμήμα και συσπειρωμένο κοιτάει -παίκτες και τεχνικό τιμ- να κάνει τη δουλειά του. Το ότι υπήρξε μετά το πρώτο επίσημο ματς αλλαγή στην τεχνική ηγεσία δεν σημαίνει ότι… διαλύεται ο Ολυμπιακός, ότι αποδιοργανώνεται. Ούτε ότι οι παίκτες ξεχνάνε το μπάσκετ και τα παρατάνε. Έχουν καταλάβει πλήρως πως τα πάντα εξαρτώνται από τα δικά τους χέρια, πως αυτοί βγαίνουν μπροστά τώρα και ακολουθούν πιστά τις εντολές και τις οδηγίες του προπονητή τους. Του Μίλαν Τόμιτς.
Μιλάμε, λοιπόν, για μία ιδιόρρυθμη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για τον Ολυμπιακό ο οποίος θέλει τη νίκη για πολλούς λόγους. Πέραν από τους προφανείς (αγωνιστικούς και βαθμολογικούς), οι πληγές θεραπεύονται με νίκες. Θα τους δώσει ώθηση, θα συνδράμει στο να ανέβει η ψυχολογία και η αυτοπεποίθησή τους, ενώ θα λειτουργήσει και επικοινωνιακά… Νίκη-δουλειά, νίκη-δουλειά, έτσι θα βρουν αυτοπεποίθηση και ρυθμό. Ένα -ένα τα παιχνίδια…
Πάμε στο Κεφάλαιο «Προπονητής»!
Τις τελευταίες ημέρες η διοίκηση του Ολυμπιακού είχε ένα δίλημμα. Κολέ ή Τόμιτς. Έγιναν κινήσεις για τον Γάλλο, προσφορές (3ετές με άμεση ισχύ), διάθεση να πληρωθεί μπάι άουτ απ’ ό,τι αποκαλύπτουν οι Γάλλοι (και δεν διαψεύδεται από τον Ολυμπιακό), ωστόσο ο πρόεδρος της Στρασμπούρ δεν τον δίνει. Οι Αγγελόπουλοι το ψάχνουν αρκετά με τον προπονητή, στράφηκαν στη γαλλική αγορά (physical game και ταχύτητα που ταιριάζει στη φιλοσοφία του Ολυμπιακού), καθώς μπορεί σε επίπεδο συλλόγων να μη… λέει και πολλά, ωστόσο φαίνεται πως εκτιμούν την ικανότητα του Κολέ, που ο περισσότερος κόσμος τον έμαθε από τις επιτυχίες του με την Εθνική Γαλλίας, και όχι για το έργο του με τη Στρασμπούρ.
Αυτό που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι άλλο… Αν καταλήξουν εντέλει στον Μίλαν Τόμιτς αυτό δεν θα σημαίνει ότι θα είναι… λύση ανάγκης. Σε καμία περίπτωση. Τον Τόμιτς τον θέλουν για πρώτο προπονητή στον Ολυμπιακό. Είναι ξεκάθαρο. Όχι μόνο γιατί μιλάμε για ένα «παιδί του Ολυμπιακού» ή γιατί «ξέρει τα αποδυτήρια» όπως λέγεται κατά κόρον. Τον πιστεύουν για πρώτο προπονητή. Αν τους έφευγε μία σκέψη που έχουν στο μυαλό τους, ίσως και να είχε ξεκαθαρίσει το όλο θέμα. Ερευνούν, όμως, την αγορά, αναζητούν την καλύτερη δυνατή λύση και αφού εξαντλήσουν τις πιθανότητες, θα καταλήξουν. Το ματς με τη Βαλένθια θεωρώ ότι είναι κομβικό και γι’ αυτό το θέμα. Απλή αίσθηση είναι αυτό, όχι πληροφορία…
Κεφάλαιο «Ένσταση»!
Έγινε πολύς λόγος και αρκετοί μάλιστα έπαιρναν τηλέφωνο και εξέφραζαν την άποψή τους. Προσωπικά είμαι 1.000% υπέρ της ένστασης. Όχι κατά του κύρους του αγώνα, προσέξτε, αλλά της καταγγελίας για τη μη νόμιμη παρουσία του ισχυρού άντρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ. Είμαι της άποψης ότι κάθε τι μεμπτό πρέπει να επισημαίνεται. Ξεχωριστό κεφάλαιο αυτό. Από κει και πέρα, σε περίπτωση που βάσει κανονισμού της ΕΟΚ (κύρια και μόνη υπεύθυνη) ο Ολυμπιακός δικαιωθεί, εγώ προσωπικά θα κατέβαζα το… παιδικό στον επόμενο αγώνα Κυπέλλου. Κι αυτό δεν είναι μόνο δική μου σκέψη. Να είστε σίγουροι γι’ αυτό.
Τώρα το τι θα αποφασίσει η Ομοσπονδία, αυτό είναι δικό της θέμα. Ντρίμπλες έχουν μάθει να κάνουν. Βρίσκονται, όμως, προ μιας μεγάλης απόφασης. Τηρούν τους κανονισμούς τους ή εκτίθενται ανεπανόρθωτα για πολλοστή φορά;
Κλείνοντας…
Στον Ολυμπιακό πέρασαν δύσκολες μέρες, θέλουν να τις αφήσουν πίσω και μπαίνοντας για τα καλά στη σεζόν επιθυμούν να κερδίσουν οι ίδιοι πράγματα. Για τους εαυτούς τους και για τον κόσμο τους. Ας τους αφήσουμε όλοι να ηρεμήσουν και να κάνουν αυτό που ξέρουν. Θα παρθούν οι αποφάσεις που κρίνονται αναγκαίες, όπως βλέπετε η διοίκηση προσπαθεί να θωρακίσει κάποια πράγματα και γενικότερα μόνο έρμαιο δεν θα γίνει η ομάδα. Έπεσε… αλλά θα σηκωθεί πιο δυνατή!
Πολλά τα θέματα, πάρα πολλά και ποικίλης ύλης, που κυριαρχούν στην «ερυθρόλευκη» επικαιρότητα, ωστόσο ας ξεκινήσουμε (επιτέλους) με το… πραγματικό παιχνίδι. Με το μπάσκετ!
Ο Ολυμπιακός την Πέμπτη το βράδυ κάνει τζάμπολ στη φετινή Ευρωλίγκα στο άντρο της Βαλένθια.
Ας το πιάσουμε ανάποδα: Ο Μίλαν Τόμιτς τόνισε πως -έτσι όπως είναι διαμορφωμένη η κατάσταση με τους τραυματισμούς- τον πρώτο λόγο έχει η Βαλένθια. «Ολυμπιακός είμαστε, πάμε παντού για τη νίκη και δεν φοβόμαστε κανέναν. Ποια είναι η Βαλένθια...» μπορεί να πουν πολλοί. Και εγώ μαζί τους, αλλά αν το σκεφτούμε ήρεμα και λογικά δεν έχει καθόλου άδικο. Ούτως ή άλλως, ο Τόμιτς πάντα προσπαθούσε να αποφορτίσει τους παίκτες. Τώρα, όμως, δεν είναι απλά ένα «τρικ». Έχει βάση.
Ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα στο «3». Υπάρχει μόνο ο Λοτζέσκι ο οποίος δεν έχει προπονηθεί κανονικά, σε φουλ ένταση. Άρα; Κοντά σχήματα με τρία γκαρντ. Υπάρχει θέμα στο «4». Ο Πρίντεζης έκανε αρθροσκόπηση, οπότε υπάρχει μόνο ο Πέτγουεϊ και ο άπειρος (αλλά έτοιμος να βουτήξει την ευκαιρία) Αγραβάνης. Δεδομένα με τα οποία πορεύτηκε στην προετοιμασία της ομάδας ο Τόμιτς. Έτσι είναι τα πράγματα, έτσι είναι αναγκασμένοι να συνεχίσουν...
Μην ξεχνάμε, από κει και πέρα, ότι παίζει και ο αντίπαλος... Η Βαλένθια, μπορεί να μην είναι η κραταιά ισπανική ομάδα, το φόβητρο, αλλά έχει σύνολο, ενθουσιασμό, ποιότητα και είναι η κλασική ισπανική ομάδα που αν της επιτρέψεις να βρει ρυθμό ίσως και να μην το μαζέψεις μετά. Παίζει στην έδρα της, που δεν έχει καμία σχέση με τα δικά μας γήπεδα, αλλά έτσι όπως είναι μαθημένοι, παίρνουν αβαντάζ και ώθηση από τον κόσμο τους.
Ο Περάσοβιτς (αν και Κροάτης, προπονητική αδυναμία μου από την εποχή της Ταουγκρές) φτιάχνει σύνολα, είτε έχει βεντέτες είτε όχι, δίνει την ταυτότητά του στην ομάδα και προσπαθεί πάντα να παίξει ένα μπάσκετ θελκτικό. Θέλει σφικτή άμυνα (δεν το έχει καταφέρει στο ποσοστό που επιθυμεί ακόμα) και ταχύτητα με ελευθερία στην επίθεση.
Με λίγα λόγια, μην πιστεύει κανείς ότι η Βαλένθια είναι εύκολο θήραμα!
Αυτά από τεχνικής άποψης. Οι προπονητές γνωρίζουν πολλά περισσότερα και ο Μίλαν Τόμιτς με τους συνεργάτες του έχουν κάνει το σκάουτινγκ που επιβάλλεται και ξέρουν το πώς θα κινηθούν στη σκακιέρα της «Παβεγιόν Φουέντε ντε Σαν Λουίς» για να αντιμετωπίσουν τον Περάσοβιτς.
Υπάρχει, όμως, και ο πνευματικός τομέας...
Οι Πειραιώτες βρίσκονται σε μία… μεταβατική αγωνιστική περίοδο, αν θα μπορούσαμε να το αποτυπώσουμε έτσι, προσπαθώντας να αφήσουν πίσω τους μία και καλή όλα αυτά που έχουν γίνει και συμβεί. Έχει απομονωθεί το αγωνιστικό τμήμα και συσπειρωμένο κοιτάει -παίκτες και τεχνικό τιμ- να κάνει τη δουλειά του. Το ότι υπήρξε μετά το πρώτο επίσημο ματς αλλαγή στην τεχνική ηγεσία δεν σημαίνει ότι… διαλύεται ο Ολυμπιακός, ότι αποδιοργανώνεται. Ούτε ότι οι παίκτες ξεχνάνε το μπάσκετ και τα παρατάνε. Έχουν καταλάβει πλήρως πως τα πάντα εξαρτώνται από τα δικά τους χέρια, πως αυτοί βγαίνουν μπροστά τώρα και ακολουθούν πιστά τις εντολές και τις οδηγίες του προπονητή τους. Του Μίλαν Τόμιτς.
Μιλάμε, λοιπόν, για μία ιδιόρρυθμη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για τον Ολυμπιακό ο οποίος θέλει τη νίκη για πολλούς λόγους. Πέραν από τους προφανείς (αγωνιστικούς και βαθμολογικούς), οι πληγές θεραπεύονται με νίκες. Θα τους δώσει ώθηση, θα συνδράμει στο να ανέβει η ψυχολογία και η αυτοπεποίθησή τους, ενώ θα λειτουργήσει και επικοινωνιακά… Νίκη-δουλειά, νίκη-δουλειά, έτσι θα βρουν αυτοπεποίθηση και ρυθμό. Ένα -ένα τα παιχνίδια…
Πάμε στο Κεφάλαιο «Προπονητής»!
Τις τελευταίες ημέρες η διοίκηση του Ολυμπιακού είχε ένα δίλημμα. Κολέ ή Τόμιτς. Έγιναν κινήσεις για τον Γάλλο, προσφορές (3ετές με άμεση ισχύ), διάθεση να πληρωθεί μπάι άουτ απ’ ό,τι αποκαλύπτουν οι Γάλλοι (και δεν διαψεύδεται από τον Ολυμπιακό), ωστόσο ο πρόεδρος της Στρασμπούρ δεν τον δίνει. Οι Αγγελόπουλοι το ψάχνουν αρκετά με τον προπονητή, στράφηκαν στη γαλλική αγορά (physical game και ταχύτητα που ταιριάζει στη φιλοσοφία του Ολυμπιακού), καθώς μπορεί σε επίπεδο συλλόγων να μη… λέει και πολλά, ωστόσο φαίνεται πως εκτιμούν την ικανότητα του Κολέ, που ο περισσότερος κόσμος τον έμαθε από τις επιτυχίες του με την Εθνική Γαλλίας, και όχι για το έργο του με τη Στρασμπούρ.
Αυτό που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι άλλο… Αν καταλήξουν εντέλει στον Μίλαν Τόμιτς αυτό δεν θα σημαίνει ότι θα είναι… λύση ανάγκης. Σε καμία περίπτωση. Τον Τόμιτς τον θέλουν για πρώτο προπονητή στον Ολυμπιακό. Είναι ξεκάθαρο. Όχι μόνο γιατί μιλάμε για ένα «παιδί του Ολυμπιακού» ή γιατί «ξέρει τα αποδυτήρια» όπως λέγεται κατά κόρον. Τον πιστεύουν για πρώτο προπονητή. Αν τους έφευγε μία σκέψη που έχουν στο μυαλό τους, ίσως και να είχε ξεκαθαρίσει το όλο θέμα. Ερευνούν, όμως, την αγορά, αναζητούν την καλύτερη δυνατή λύση και αφού εξαντλήσουν τις πιθανότητες, θα καταλήξουν. Το ματς με τη Βαλένθια θεωρώ ότι είναι κομβικό και γι’ αυτό το θέμα. Απλή αίσθηση είναι αυτό, όχι πληροφορία…
Κεφάλαιο «Ένσταση»!
Έγινε πολύς λόγος και αρκετοί μάλιστα έπαιρναν τηλέφωνο και εξέφραζαν την άποψή τους. Προσωπικά είμαι 1.000% υπέρ της ένστασης. Όχι κατά του κύρους του αγώνα, προσέξτε, αλλά της καταγγελίας για τη μη νόμιμη παρουσία του ισχυρού άντρα της ΚΑΕ Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ. Είμαι της άποψης ότι κάθε τι μεμπτό πρέπει να επισημαίνεται. Ξεχωριστό κεφάλαιο αυτό. Από κει και πέρα, σε περίπτωση που βάσει κανονισμού της ΕΟΚ (κύρια και μόνη υπεύθυνη) ο Ολυμπιακός δικαιωθεί, εγώ προσωπικά θα κατέβαζα το... παιδικό στον επόμενο αγώνα Κυπέλλου. Κι αυτό δεν είναι μόνο δική μου σκέψη. Να είστε σίγουροι γι’ αυτό.
Τώρα το τι θα αποφασίσει η Ομοσπονδία, αυτό είναι δικό της θέμα. Ντρίμπλες έχουν μάθει να κάνουν. Βρίσκονται, όμως, προ μιας μεγάλης απόφασης. Τηρούν τους κανονισμούς τους ή εκτίθενται ανεπανόρθωτα για πολλοστή φορά;
Κλείνοντας...
Στον Ολυμπιακό πέρασαν δύσκολες μέρες, θέλουν να τις αφήσουν πίσω και μπαίνοντας για τα καλά στη σεζόν επιθυμούν να κερδίσουν οι ίδιοι πράγματα. Για τους εαυτούς τους και για τον κόσμο τους. Ας τους αφήσουμε όλοι να ηρεμήσουν και να κάνουν αυτό που ξέρουν. Θα παρθούν οι αποφάσεις που κρίνονται αναγκαίες, όπως βλέπετε η διοίκηση προσπαθεί να θωρακίσει κάποια πράγματα και γενικότερα μόνο έρμαιο δεν θα γίνει η ομάδα. Έπεσε… αλλά θα σηκωθεί πιο δυνατή!