Welcome back!

Καλώς τους κι… ας άργησαν! Έπρεπε να βρεθούν με την πλάτη στον τοίχο; Ας είναι… Ο Ολυμπιακός δρα και λειτουργεί καλύτερα έτσι. Στα δύσκολα. Αυτό είναι το dna αυτής της ομάδας. Έβαλε δύσκολα στον ίδιο του τον εαυτό ωστόσο φαίνεται πως ξεκίνησε να… ξεχρεώνει! Ήταν πραγματικά «τελικός» το ματς με την δαιμονισμένη σε ταχύτητα και φορμαρισμένη (από 100άρα σε 100άρα πήγαινε) Κίμκι. Ήταν «τελικός» για τον Ολυμπιακό. Μην κοιτάτε τι γίνεται στα άλλα παιχνίδια.

Ναι, όλος ο όμιλος είναι ένα πραγματικό μπάχαλο- και έχει βάλει σε αυτό και το χεράκι του Ολυμπιακός- αλλά σημασία έχει τι κάνουν από δω και πέρα οι «ερυθρόλευκοι». Δεν τους έπαιρνε για άλλη ήττα. Δεν χωρούσε 4^η απανωτή. Αντέδρασαν, εμφάνισαν το γνωστό τους πρόσωπο, βγήκε στο παρκέ ο «συνήθης ύποπτος» Ολυμπιακός (που είχαμε μέρες η αλήθεια είναι να τον δούμε) και όχι απλά πήρε τη νίκη (με ανατροπή και αυτή) αλλά κατάφερε και αρπάξει και τη διαφορά συν 12 πόντων.

Κι ας φρόντισε τουλάχιστον στο πρώτο μισό αλλά και στα πρώτα πέντε λεπτά της 3^ης περιόδου να σπείρει και πάλι φαντάσματα στο ΣΕΦ τύπου Μπάμπεργκ. Έφτασε στο -12, έπρεπε να το κάνει με τον δύσκολο τρόπο και πάλι, αλλά το έκανε, αυτό έχει σημασία. Αντέδρασε σωστά και έβγαλε το παιχνίδι του.

Ξεκινώντας από την άμυνα όπου στο 1^ο μέρος δέχτηκε 43 πόντους και στο 2^ο μισό μόλις 34 πόντους, ενώ κράτησε τον Σβεντ στους 11 πόντους (4/17 σουτ) και με τον Όντομ σε ειδικό ρόλο που περιόρισε κατά πολύ τη δράση του Ράις. Δεν ήρθε διόλου τυχαία όλο αυτό. Δεν είναι μόνο θέμα ενέργειας, διάθεσης και αυταπάρνησης. Δεν το συζητάμε καν ότι αυτά τα στοιχεία παίζουν ρόλο και κάνουν τη διαφορά ιδίως σε παιχνίδια «δίχως αύριο», ωστόσο, για να φτάσουμε εκεί, άλλαξε πολλά στην τακτική του ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.

ΤΟ «ΚΟΝΤΟ-ΑΜΥΝΤΙΚΟ» ΣΧΗΜΑ

Εν πρώτοις και το κυριότερο… Κόντυνε το σχήμα του και προσαρμόστηκε πάνω στην Κίμκι - που ήθελε να της κόψει τους αιφνιδιασμούς βγάζοντας συνέχεια παίκτη… offside στη ρακέτα του Ολυμπιακού- με τους Όντομ, Χάκετ και Στρόμπερι. Αμυντική τριάδα με φουλ ενέργεια. Επέμεινε σε αυτούς- επιστρέφοντας από το -12 στο 25΄-, αφήνοντας στον πάγκο τους Σπανούλη αλλά και Μάντζαρη, ενώ έβαλε ταχύτητα και εκρηκτικότητα στη φροντ λάιν του, με τους Παπαπέτρου (και μετά Πρίντεζη) και Χάντερ (και μετά Πρίντεζη και στο «5»).

Αυτή η… εξάδα αφενός είχε 5 κλεψίματα και 4 μπλοκ, αφετέρου είχε καλές και πιο γρήγορες αλλαγές στην άμυνα περιορίζοντας σημαντικά τη δράση των περιφερειακών της Κίμκι, που κάποια στιγμή και μετά, απλά επιδόθηκαν σε πολλά σουτ τριών πόντων, δείγμα σύγχυσης και πανικού.

Μίκρυνε κατά πολύ το ροτέισον ο κόουτς και επέμεινε στο σχήμα του, με τον Χάκετ να «διαβάζει» άριστα το παιχνίδι και να βαδίζει ανάλογα με το πλάνο, τον Όντομ να κάνει σπουδαία δουλειά πάνω στον Ράις και τους ψηλούς να παίζουν δυνατά και στην επαφή αυτούς της Κίμκι οι οποίοι, ναι μεν, είναι δημιουργικοί και με καλό σουτ, ωστόσο δεν τους λες και σκληρούς. Περισσότερο soft μπροστά σε αυτά που αντιπαρέταξαν οι «ερυθρόλευκοι».

Το «κοντό σχήμα», με τον Μιλουτίνοφ να μην ταιριάζει και να μην «κολλάει», βοήθησε και στο ριμπάουντ τρομερά (40 σύνολο, τα 19 από Χάντερ και Πρίντεζη) το οποίο ο Ολυμπιακός τουλάχιστον στο 1^ο μέρος δεν το είχε. Εμφάνισε πρόβλημα εκεί, δίνοντας το στους Ρώσους (κέρδισαν 14 επιθετικά) που το εκμεταλλεύτηκαν. Όταν κόπηκε και αυτό και ο Ολυμπιακός είχε την κατοχή, έβγαλε συνθήκες τρανζίσιον και πλήρωσε την Κίμκι με το ίδιο νόμισμα.

Η ΔΙΑΦΟΡΑ (ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ) ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Η ιδιαιτερότητα όμως αυτή τη φορά εστιάστηκε στην επίθεση. Εκεί ήταν η διαφορά. Είχε υπομονή και ακολουθούσε πιστά το πλάνο του. Δεν κατέφυγε σε επιθέσεις δίχως λογική ή τρίποντα για να κάνει την ανατροπή, αλλά στόχευσε σωστά στις αδυναμίες της Κίμκι και πόσταρε αρκετά. Είναι χαρακτηριστική η φάση που πρέπει να ποστάρει ο Παπαπέτρου, δίνει στον Χάκετ και ο ίδιος του πασάρει και πάλι. Αυτό έπρεπε να γίνει. Εκεί έπρεπε να επιμείνει. Είχε προηγηθεί δυο-τρεις φορές απανωτές ο Χάκετ που πόσταρε και από ατυχία δεν κέρδιζε το γκολ φάουλ, το έκανε στη συνέχεια ο μετρ του είδους στο ποστ απ Πρίντεζης (με ρεκόρ καριέρας παρακαλώ). Ο Ολυμπιακός ήταν ορθολογικός στην επίθεση του, είχε υπομονή και επιμονή και δεν ήταν μονόπλευρος και προβλέψιμος αυτή τη φορά.

Όταν δε, πήγαινε βοήθεια πάνω τους, η αντίληψη και η έξτρα πάσα λειτούργησαν άριστα βγαίνοντας το ελεύθερο σουτ (42.9% τρίποντο). Ο Ολυμπιακός είχε τρόπους να απειλεί και καλά μάλιστα όχι μόνο με «πικ εν ρολ» καταστάσεις (έτσι την… αποτελείωσε την Κίμκι) ανεβάζοντας την παραγωγικότητά του από τους 38 πόντους του 1^ου μέρους στους 51 του 2^ου. Κόντρα σε μία ομάδα που μόνο αδιάφορη δεν είναι αμυντικά. Μιλάμε για την καλύτερη ομάδα σε κλεψίματα και μπλοκ στην διοργάνωση. Το να δέχεται όμως ένα επιμέρους 51-34 επιμέρους σκορ στο 2^ο μέρος, σαφέστατα και είναι ένα μεγάλο πλήγμα για την άμυνά της.

Η «ΜΑΓΚΙΑ» ΤΟΥ ΚΟΟΥΤΣ ΜΕ ΣΠΑΝΟΥΛΗ

Εδώ οφείλουμε να επισημάνουμε μία… λεπτομέρεια. Πείτε το μαγκιά, πείτε το κρυφό χαρτί, πείτε το όπως θέλετε. Η ουσία μετράει. Από το 25^ο λεπτό της αναμέτρησης μέχρι και το 35΄, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος δεν αλλάζει πρόσωπα, κρατώντας σφικτό το ροτέισον του. Το τόλμησε ακόμα και στην έναρξη της 4^ης περιόδου που θα μπορούσε να είχε φρεσκάρει την ομάδα η οποία είχε πάρει το προβάδισμα στο σκορ, ύστερα από το αρχικό 5-3 του ματς, με 62-60.

Κρατάει τον Σπανούλη στον πάγκο όμως! Ένας Σπανούλης- για να συμπληρώσουμε- ο οποίος σε πάθος, εμψύχωση και πανηγυρισμό, ξεπέρασε σε πολλές περιπτώσεις και τον Κώστα Παπανικολάου που πάλι σχεδόν όλο το ματς παρακολούθησε όρθιος. Επέμεινε λοιπόν ο κόουτς στο σχήμα που του έκανε την ανατροπή, που έβγαζε ενέργεια και είχε προκαλέσει προβλήματα στην Κίμκι με παιχνίδι στο ποστ αλλά και σωστές αλλαγές στα μαρκαρίσματα.

Όταν στο 35΄ο Ολυμπιακός ξέφυγε με 8 πόντους (73-65) πέρασε τον Σπανούλη μέσα ο οποίος ξεκούραστος και φρέσκος αποτελείωσε τους Ρώσους. Με ένα ωραίο ντράιβ που στάθηκε στον αέρα και σκόραρε με ταμπλό, με δύο «πικ εν ρολ» με τον Χάντερ που κάρφωσε δυνατά, με ένα τρίποντο που ανέβασε στους 12 τη διαφορά. Μετά από 2 λεπτά, πέρασε και τον Λοτζέσκι ώστε να διατηρήσει τη διαφορά (που ενδέχεται να παίξει ρόλο) στο σκορ.

Γιατί το επισημαίνουμε; Μα δεν είναι εύκολο για κανέναν προπονητή στον κόσμο όλο αυτό, για κανέναν παίκτη του βεληνεκούς του Σπανούλη. Να γίνεται ο χαμός μέσα στο παρκέ και ο ηγέτης να είναι στον πάγκο. Ο κόουτς από την άλλη να το τολμάει. Τα πάντα όμως γίνονται με μοναδικό γνώμονα το καλό της ομάδας. Ίσως έπαιξε ρόλο σε αυτό το καλό παιχνίδι (και πάλι) του Ντάνιελ Χάκετ. Βοήθησε έτσι να μείνει για αρκετά λεπτά φρέσκος ο Σπανούλης στον πάγκο. Σε διαφορετική κατάσταση δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την εξέλιξη, αλλά μένουμε στα δεδομένα.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Οι «παλιοί» και η… πεπατημένη!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον αγώνα του Ολυμπιακού με το Λαύριο και τα διδάγματα που αποκομίζει ο Θρύλος από αυτά τα παιχνίδια της Α1.

Μια, δυο, τρεις… Επαγγελματίες είστε!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής σχολιάζει την εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ματς με τον Κόροιβο στην Αμαλιάδα.

Χαμαιλέων στην περιφέρεια, αλλά...

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον Ολυμπιακό που είδαμε με τον Αρκαδικό, τις διαφορές με την Ευρωλίγκα και την ανάγκη ενίσχυσης με έναν ψηλό...

«ΣΗΚΩ», ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ! Αν όχι εσύ, τότε ποιός;

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την κρίση που βιώνει η ομάδα και τους λόγους που επήλθε αυτή, ενώ τονίζει ότι η νίκη επί του Παναθηναϊκού κρίνεται επιτακτική…