Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος!
Η 2η μέρα του νέου χρόνου, του 2020 πέρασε στα κατάστιχα της ιστορίας και ειλικρινά μπορούμε να νιώθουμε τυχεροί όσοι βρισκόμασταν εκεί, τη στιγμή εκείνη, που ο Βασίλης Σπανούλης πέρναγε στην πρώτη θέση (και) των σκόρερ στην Ευρωλίγκα, μετά από αυτές σε ασίστ και αξιολόγηση.
Από κάποια στιγμή και μετά, για να πω και την μαύρη μου αλήθεια, μόνο αυτό είχε ενδιαφέρον και αξία, καθώς το ματς έδειχνε που πήγαινε και ποιά θα ήταν η κατάληξή του, ιδίως από τη στιγμή που το -4 (61-65 από το 42-61) μέχρι να κλείσει το 3ο δεκάλεπτο έγινε… -13!! Ο Ολυμπιακός δεν είχε τον τρόπο, δεν έπαιζε συγκροτημένο μπάσκετ και δεν μπορούσε να κάνει και δεύτερο come back. Ιδίως με αυτήν την άμυνα κι από πάνω, η οποία παρεμπιπτόντως, στα τελευταία 3 ματς είναι η χειρότερη στην διοργάνωση με 91.33 πόντους μ.ο. Το ότι μείωσε στους 7 πόντους και είχε 40 δευτερόλεπτα παιχνιδιού όμως, δεν αξίζει καν να το υπερθεματίσουμε.
Τα λάθη και τα "φάουλ" του Κεμζούρα
Ο προπονητής έκανε πολλά λάθη στην προετοιμασία του ματς και πολλά φάουλ μετά από αυτό. Στην συνέντευξη Τύπου, κάπως διαχώρισε τη θέση του. Είπε ξανά πως αναλαμβάνει την ευθύνη επειδή δεν κατάφερε να περάσει στους παίκτες του πληροφορίες για την άμυνα (σ.σ. το είχε πει και για το μαρκάρισμα του Σβεντ), αλλά πρόσθεσε δε, πως, άλλα λένε στα τάιμ άουτ και άλλα γίνονται, ενώ είπε χαρακτηριστικά, πως δεν μπορεί ο ίδιος να κάνει “μποξ άουτ” για τα ριμπάουντ, τα οποία «πλήγωσαν» τον Ολυμπιακό. Γιατί, τα τρίποντα της Φενέρ- αφύλαχτα όλα- τον «σκότωσαν».
Θέλετε να νιώθει πως τον «πουλάνε» οι παίκτες του, θέλετε να νιώθει το οτιδήποτε; Δεν το λες δημόσια. Ας τους το πει στα αποδυτήρια. Γιατί τους «χάνει» δια παντός. Χάνει παίκτες αγωνιστικά (έβαλε τον Βεζένκοφ στα τελευταία 40΄΄, τον Μπόλντγουιν εκεί που τον «κέρδισε» τον έχασε ξανά»), τώρα τους “χάνει” και “διπλωματικά”. Όσα παράπονα και αν έχει αυτός, όσα κι αν έχουν οι παίκτες, όταν υπάρχει το «ευθύνη μου και ευθύνη σου» μόνο χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα και αναρωτιέμαι, πόσο χειρότερα μπορεί να γίνουν…
Plan B΄και πάλι ανύπαρκτο!
Το να λέει ο προπονητής «η Φενέρ»- η οποία είχε και ματς τη Δευτέρα, θέλοντας να εντάξει στο ρόστερ τον Μάλκμολμ Τόμας και χωρίς τους τρεις ψηλούς της- «ήταν πιο έτοιμη και εμείς δεν ήμασταν», το ερώτημα που ακολουθεί αυτής της τοποθέτησης είναι «ποιος είναι υπεύθυνος γι αυτό και γιατί ο Ολυμπιακός δεν ήταν;» όταν έχει μάλιστα και τόσες προπονήσεις. Υπήρχε πλάνο ξεκάθαρο να κτυπήσει ο Ολυμπιακός στη ρακέτα εν τη απουσία των τριών σέντερ της Φενέρ. Άγγιξε το 69% στα δίποντα ευστοχίας, ωραία, αλλά όταν βγαίνει ο Μιλουτίνοφ και η «παγίδα» είναι μόνιμα στον Πρίντεζη, απλά αλλάζεις εντολή. Δεν γίνεται να επιμένεις με τον Πρίντεζη ή να φτάνουμε στο σημείο ο Ρότσεστι να είναι με τη μπάλα στα χέρια και να μην ξέρει τι να κάνει στην επίθεση. Ένας Ολυμπιακός και πάλι στατικός και με καμία κίνηση.
Περιφερειακή άμυνα για κλάματα
Να πιάσουμε το θέμα της άμυνας; 30 πόντους δέχθηκε στο 2ο δεκάλεπτο και στο πρώτο μέρος έκλεισε με 10/14 τρίποντα η Φενέρ. Έχανε τα ριμπάουντ και τής έδωσε ακόμα 11 πόντους από αυτά, συν 12 από λάθη του. Και αυτό το ματς είχε χαρακτηριστεί «τελικός» από τους «ερυθρόλευκους». Ο Κεμζούρα ανέφερε πως με τις αλλαγές από τον πάγκο υπάρχει πρόβλημα. «Μάς πονάει αλλά αυτό έχουμε» πρόσθεσε χαρακτηριστικά. Τον Ρότσεστι, ο οποίος δίνει ρυθμό σε όποιον πιάνει στην άμυνα, δεν τον επέλεξα εγώ, για παράδειγμα. Επιπρόσθετα, στη Βαρκελώνη έγινε το ακριβώς αντίθετο. Με τις «αλλαγές» ο Ολυμπιακός ήταν πιο ανταγωνιστικός. Κάπως άτοπο αυτό λοιπόν.
Ο Ολυμπιακός έχει τεράστιο θέμα με τα αντίπαλα γκαρντ: Ο Ντε Κολό του έβαλε 32 πόντους, άλλους 14 ο Σλούκας. Πως προετοίμασε την ομάδα για να τους αντιμετωπίσει; Ποια η παρεμβατικότητα του στο ματς, όταν τους είδε να κάνουν πάρτι και οι αλλαγές στην άμυνα να μην βγαίνουν; Γιατί καλό είναι να λέμε, ο Τσέρι είναι καλός αμυντικός και πιέζει στη μπάλα, αλλά μετά το σκριν, έφυγε από μπροστά από τον παίκτη του. Πάει άλλος πάνω του... Τόσο απλά.
70 πόντους από τρίποντα και επιθετικά
Η προετοιμασία του Ολυμπιακού, αλλά και η αντίδραση του μέσα στο ματς, ιδίως σε «τελικό» όπως τον χαρακτήρισαν ήταν… ερασιτεχνική. Ο Ομπράντοβιτς έπαιξε small ball, με τον Ουίλιαμς στο «5» και τους Ντατόμε και Κάλινιτς στο «4» και ο Κεμζούρα δεν είχε «απάντηση». Τους είχαν ελεύθερους εντελώς στα σουτ, ενώ χαράμιζαν οι ίδιοι και τις όποιες άμυνές τους, όταν δεν τις τελείωναν με το ριμπάουντ. Αν δεν πάρεις την κατοχή, είναι σαν να μην έχει βγει καν η άμυνα. Η Φενέρ πήρε 11 επιθετικά και 22 πόντους από αυτά. 70 πόντους από τα σουτ και τα επιθετικά ριμπάουντ από τους 96 συνολικά.
«Κάηκε» το ΄20 και τυπικά, να «χτίσουν» επιτέλους το «αύριο»
Τα 2020 για τον Ολυμπιακό μπήκε όπως έφυγε και το 2019. Έτσι θα πάει στη μεγαλύτερη διάρκειά του. Μετά την ήττα (και) από τη Φενέρ τελείωσε και ο όποιος «φανταστικός» στόχος για την 8άδα, έστω και σαν αέναη κουβέντα. Εύχομαι και ελπίζω, ότι επιτέλους κατάλαβαν οι πρόεδροι με αυτά που είδαν (και εξοργίστηκαν) να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Η νίκη στην ΤΣΣΚΑ ήταν πυροτέχνημα και ο Κεμζούρα δεν είναι κανονικός προπονητής παρά… βοηθός προπονητή. Ας πάρουν αποφάσεις και κυρίως ας πράξουν τα δέοντα με γνώμονα το… «αύριο». Το «σήμερα» κάηκε. Μετά το ’19, κάηκε και το 2020 για την ομάδα. Ας το εκμεταλλευτούν -επιτέλους- και ας ξεκινήσουν το χτίσιμο για το «αύριο»!
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός έχει του κόσμου τα προβλήματα, έχει και παίκτες που θα παίξουν για τα στατιστικά τους και φαίνεται σε υπερβολικό βαθμό. Δεύτερο παιχνίδι που με «χαλάει» η αγωνιστική συμπεριφορά του Πολ, μετά τη Βαρκελώνη. Επιπρόσθετα, έχει παραδεχτεί στο twitter ότι κάνει φλόπινγκ και το συνεχίζει. Ξανά τεχνική ποινή και ζημιά στην ομάδα φυσικά, γιατί γίνεται στο 61-70, μετά το 19-4 επιμέρους και την επιστροφή της από το -19. Συνέβαλε στο να φύγει η διαφορά και πάλι στους 13 πόντους στο 30΄. Επιπρόσθετα, σε μία διακοπή για βολές, τέσσερις παίκτες είναι μαζεμένοι σε πηγαδάκι και μιλάνε και ο Πολ δεν πάει. Τους κοιτάει, στημένος στη γραμμή για το ριμπάουντ μετά τις βολές και απλά… δεν πάει!
ΥΓ2: Το μεγαλύτερο επίτευγμα του «μύθου» Σπανούλη, του «θρύλου» του ευρωπαϊκού μπάσκετ είναι που φωνάζουν τα παιδάκια στα μπασκετάκια όταν σουτάρουν «3, 2, 1… Σπανούλης για τρειειειςςς» ή όταν ο αντίπαλος τού φωνάζει «σιγά ρε, ποιος είσαι, ο Σπανούλης;». Είναι πραγματικά κρίμα αυτός ο παίκτης να μην έχει τουλάχιστον 2 ακόμη Ευρωλίγκες. Δεν τον “υποστήριξε” όπως θα έπρεπε ο Ολυμπιακός. Κάποια πράγματα θεωρούνταν εύκολα και δεδομένα, προϊόν αλαζονείας. Το «μοντέλο» δεν θα υπήρχε χωρίς αυτόν. Δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί δεν υπάρχει άλλος σας αυτόν!