Κάποτε τα έκανε αυτός...
Να που φτάσαμε να είμαστε και απογοητευμένοι από ένα αποτέλεσμα που με το χέρι στην καρδιά, περίμενα να έρθει πριν το ματς. Περίμενα τον Ολυμπιακό να χάνει στο Μόναχο από τη Μπάγερν, ιδίως μετά τη συντριβή της στη Βαλένθια. Είπαμε, φέτος δεν προκαλούσε κανένα συναίσθημα αυτός ο Ολυμπιακός. Έβλεπες με απάθεια, σε σημείο να μην ενοχλούν οι (πολλές) ήττες. Να που το πιστέψαμε με την εμφάνισή του, έφτασε να θεωρούμε «δικό του» ματς για το οποίο έκανε τα πάντα για 9 λεπτά ώστε να χάσει. Παίκτες και Κεμζούρα.
Στο Audi Dome, μετά το ματς με τη Ζαλγκίρις, εμφανίστηκε για δεύτερο συνεχόμενο ματς μια «κανονική» ομάδα. Τι θέλω να πω; Μια ομάδα που ήξερε τι ήθελε στο παρκέ. Τι να κάνει, πώς να το πάρει. Αμυντικά δεν τα πήγαινε καλά, η Μπάγερν άλλωστε βάζει πάνω από 80 στο ‘σπίτι’ της, αλλά ο Ολυμπιακός είχε σημάδια κανονικής ομάδας, ιδίως σε 2ο και 3ο δεκάλεπτο. Με πλάνο, «διαβασμένη», με λύσεις. Μετά το 1ο δεκάλεπτο που δεν μπορούσε να αλλάξει πάσα (προβλέψιμες και αργές) δίνοντας 7 πόντους στους Βαυαρούς (13 στο πρώτο μέρος από 10 λάθη του), τους 4 σε αιφνιδιασμό, συμμαζεύτηκαν με μπροστάρηδες τους Παπανικολάου (3 κλεψίματα) και Μπάλντγουιν.
Δεν περίμενα πως θα το έγραφα φέτος αυτό. Εξεπλάγην με τον Αμερικανό, γιατί είχα πάρει απόφαση πως δεν θα δούμε κάτι καλό από αυτόν, αλλά ξεκίνησε στο ματς κάνοντας αυτά που αγαπάει και τού αρέσουν έχοντας δίπλα του μάλιστα καθαρό «άσο». Μού άρεσε και που ο Ρότσεστι βοήθησε επιθετικά πέραν της δημιουργίας (9 στο ημίχρονο), ο Μιλουτίνοφ μετά το κακό 1ο δεκάλεπτο- που έχανε μπάλες και δεν μπορούσε να «βρεθεί» με τον Σπανούλη- έκανε εμφάνιση δυναμική και Σπανούλης-Πρίντεζης έδωσαν το push που χρειάζονταν η ομάδα για να πάρει το προβάδισμα και τον πλήρη έλεγχο.
Πολυφωνία, διόρθωσαν τις κακές αποστάσεις αλλά και την άμυνά τους. Υπήρξαν φάσεις που πήγε ο Μιλουτίνοφ καλά τον Μονρό, ενώ στο 3ο δεκάλεπτο δέχθηκαν 12 πόντους, έχοντας όμως ξεκινήσει με επιμέρους 6-15 για να πάνε τη διαφορά σε διψήφιο αριθμό.
Από την 3η όμως φάνηκε η αρχή του κακού. Από την 3η περίοδο έδειχναν πως κάτι αρχίζει να χάνεται. Γιατί επιθετικά ξεκίνησαν να κάνουν νερά, ο Ριντ ας πούμε έχασε τρία σίγουρα καλάθια, και αντί να κλείσουν σε διψήφιο αριθμό, η Μπάγερν μείωσε.
Στο 31΄βέβαια ο Ολυμπιακός πήγε στους 12 πόντους, άλλαξε και το σχήμα του αναγκαστικά, με τον Ρούμπιτ στο «5», γιατί οι ψηλοί είχαν από τρία φάουλ, αλλά τα «σημάδια κανονικότητας» που έγραφα πιο πάνω, εξαφανίστηκαν και βγήκε ένας Ολυμπιακός γνώριμος, χωρίς νεύρο, λύσεις και μυαλό που δέχθηκε 30 πόντους και έκανε τα πάντα για να χάσει. Παίκτες και Κεμζούρα.
Γιατί ο Λιθουανός διαχειρίστηκε λάθος τα τελευταία 9 λεπτά, η απόφασή του για τάιμ άουτ ήταν εκνευριστικά καθυστερημένη για να κόψει τον ρυθμό των Γερμανών ενώ οι εντολές του όπως φάνηκε για plan B΄ είτε δεν εισακούστηκαν ή δεν υπήρξαν καθόλου. Συν του ότι οι αλλαγές του δεν έβγαλαν νόημα και δεν πρόσφεραν ουσία.
Ναι, η Μπάγερν έγινε πιο σκληρή στην άμυνα, αλλά έβαλε το χέρι του και ο Ολυμπιακός. Ο Ρότσεστι, εκεί που μου άρεσε στο πρώτο μέρος, στο δεύτερο μου έσπασε τα νεύρα. Έπαιρνε σουτ με κακές προϋποθέσεις, με άμυνες πάνω του και μπόλικη ντρίμπλα, βγάζοντας μία εικόνα πως ήθελε να σκοράρει αυτός πάση θυσία. Μία δημιουργία έκανε, μία και ο Μιλουτίνοφ πήρε γκολ φάουλ. Άλλη μία συνεργασία είχαν λίγο πιο πριν οι Σπανούλης, Πρίντεζης που σε σκοτεινό δωμάτιο θα βρει ο ένας τον άλλον. Τα άλλα ήταν… αναμπουμπούλες. Ο Κεμζούρα κοίταγε το 7-0 σερί της Μπάγερν με το οποίο πέρασε μπροστά, στοχεύοντας συνεχώς «μις ματς» και ποστάροντας στο καλάθι του Ολυμπιακού. Όταν δε, έδωσαν και το τρίποντο στον Λο… καληνύχτα. Ούτε την τεχνική ποινή στον Μπαρτέλ δεν αξιοποίησαν. Μία βολή κέρδισαν από την όλη ιστορία και τα έχασαν εις διπλούν με το αντιαθλητικό στη συνέχεια του Πρίντεζη. Πέντε πόντους μαζεμένους έβαλε ο Λο. Δεν υπήρξε καμία αντίδραση σε όλα αυτά…
Ο Κεμζούρα με 3 λεπτά να απομένουν (στο 72-72) βγάζει έξω τον Σπανούλη. Είχα ξαναγράψει ότι φαίνεται πως δεν έχει τον τρόπο να τον διαχειριστεί. Δεν ξέρει τι να κάνει με τον Σπανούλη. Μην πάμε στο άλλο άκρο πως «δεν βγαίνει, ο κόσμος να χαλάσει, είναι νόμος», αλλά εκείνη τη στιγμή θες εμπειρία, μία άλλη διαχείριση. Μία δημιουργία του. Να βρει τον Πρίντεζη ή τον Μιλουτίνοφ. Πόσες φορές ακούμπησε ο Σέρβος τη μπάλα στο 4ο δεκάλεπτο; Δύο. Η δεύτερη ήταν στο φόλοου στα 39΄΄ πριν το τέλος. Σε τελική ανάλυση θα μπει μέσα για να πάει να πάρει το φάουλ. Θες τα σίγουρα τα χέρια του, ακόμα και να τραβήξει την άμυνα. Στην τελική ο Ρότσεστι είχε 0/3 δίποντα και 0/1 τρίποντο.
Ο Ολυμπιακός έδειχνε να κρατάει το παιχνίδι στα χέρια του, να το ελέγχει απόλυτα και θεωρητικά να είναι «δικό του», αλλά κατάφερε να βγάλει τα μάτια του. Και δεν έχει αυτή την πολυτέλεια. Έχει ήδη κάνει πολλές ήττες. Αν χάνει και παιχνίδια στα οποία κερδίζει 12 πόντους, τότε…
Το θέμα είναι τι κάνει από δω και πέρα. Πρέπει να πατήσει πάνω σε δυο, τρεις σταθερές που φαίνεται πως έχει βάλει στα τελευταία δύο ματς και να πορευτεί στα επόμενα αναλόγως, φυσικά προοδεύοντας (για τα δεδομένα του) παράλληλα.
Φιλοδοξίες δεν έχω για φέτος, ούτε περιμένω κάτι, φυσικά δεν τρέφω αυταπάτες για 8άδες κτλ. Να μην ξεφτιλιζόταν ήθελα και να παίξει ένα νορμάλ, κανονικό μπάσκετ μέχρι να… «χτιστεί» για την επόμενη χρονιά (σ.σ. για μένα το λέω, για τη συνείδηση μου, καθώς ακόμα δεν έχει γίνει το παραμικρό). Αν δεν έχει συνέχεια και γκρεμίσει και αυτές τις δύο σταθερές που φαίνεται πως έβαλε, τότε… τι να πω… δουλειά δεν κάνουμε έτσι με τα πισωγυρίσματα. Περιμένω, ας πούμε, τον Μπάλντγουιν να είναι μεστός και στη συνέχεια. Να προσφέρει πραγματάκια και να μην είναι φύρα. Τον ίδιο Παπανικολάου, με αυτή την ένταση και την ενέργεια, να παίρνει ψυχολογία από την άμυνά του. Γενικότερα τον Ολυμπιακό να ξέρει τι κάνει στο παρκέ και να μην μοιάζει απλά ένα τσούρμο παικτών, αλλά να έχει μία κατεύθυνση, έναν προσανατολισμό!
ΥΓ: Από την πρώτη στιγμή είχα γράψει πως δεν θεωρώ τον Κεμζούρα προπονητή για Ολυμπιακό και επιπέδου Ευρωλίγκας. Η διοίκηση, τού είπε κάτσε 2 παιχνίδια και βλέπουμε και μετά τον κράτησε μέχρι το τέλος της χρονιάς. Η διοίκηση… Δεν βρήκε την πόρτα ανοικτή και μπήκε.
ΥΓ2: Είναι κομβικό ο Κεμζούρα να μην χάσει τον Πάντερ. Να του εξηγήσει, να αναθεωρήσει και ο ίδιος ο παίκτης πως δεν είναι ο Χάρντεν του Ολυμπιακού για να παίρνει 20 σουτ χωρίς να βλέπει κανέναν δίπλα, αλλά να μπει σε ρόλο, ώστε να είναι ωφέλιμος.
ΥΓ3: Με τη Ζαλγκίρις ο Κεμζούρα είχε πει πως είχαν επισημάνει το 4ο δεκάλεπτο των Λιθουανών και έπαιξαν με ένταση μέχρι τέλους. Στο Μόναχο έφαγαν 30 πόντους στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Πλέον... παίζει μπάσκετ!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής δεν κρατάει την παρ’ ολίγον 100άρα στην χειρότερη άμυνα της Ευρωλίγκας, αλλά το ότι ο Ολυμπιακός παίζει πλέον μπάσκετ, έχει διακριτούς ρόλους και βάζει 88 πόντους μ.ο. στα τελευταία ματς.
Προχωράμε. Ενωμένοι. Μέχρι Τέλους!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την διπλή σημασία της νίκης κόντρα στη Μιλάνο, την πρωτιά στα δίποντα και την επίθεση του Ολυμπιακού, τους Έλληνες διεθνείς και τον Βασιλακόπουλο, μπλέκει Πέτροβιτς με Σπανούλη, ενώ έχει και υστερόγραφα!
Η εικόνα του μια φάση: Η τελευταία…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την «απλά μια νίκη και τίποτα περισσότερο» κόντρα στη Ζαλγκίρις, την τάπα του Παπανικολάου που θύμισε πως είναι να παλεύεις 40 λεπτά και δεν θέλει να δει τα «δυο βήματα πίσω» στη Γερμανία!
Ας αναγνώσουν σωστά τα “μηνύματα”!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τα "μηνύματα" που πρέπει να αναγνώσει σωστά η διοίκηση από την εικόνα της ομάδας και την έντονη απογοήτευση του κόσμου αλλά και την αλλαγή σκέψης και φιλοσοφίας για τη συνέχεια! Όπουν συνέχεια; Η επόμενη σεζόν!
