Η εικόνα του μια φάση: Η τελευταία…
Ξέρετε τί μου άρεσε περισσότερο απ’ όλα; Ότι ο Ολυμπιακός έβγαλε τσαγανό και άφησε πίσω του αυτή τη νωθρότητα. Δεν γίνεται να έρχονται μέσα στο «σπίτι» του, να κάνουν παρέλαση και αυτός να τους κοιτάει. Πόσα δεκάλεπτα είχε τελειώσει χωρίς να συμπληρώσει καν τα 5 ομαδικά στα προηγούμενα ματς; Με τη Ζαλγκίρις (επιτέλους) το έκανε. Έβγαλε σκληράδα, δεν άφησε μπάλα για μπάλα καιδεν μιλάω μόνο για τη βουτιά του Μιλουτίνοφ με το παιχνίδι να είναι «ανοικτό» ακόμα, αλλά για την τάπα του Παπανικολάου στην τελευταία φάση, όταν είχαν τα πάντα τελειώσει. Είχαμε ξεχάσει πως είναι ο Ολυμπιακός να παλεύει για 40 λεπτά. Από κοντά και ο κόσμος του, που όσοι συνεχίζουν και έρχονται στηρίζουν, φωνάζουν, συμμετέχουν...
Μην γίνει… ΤΣΣΚΑ το όλο «έργο»
Σίγουρα έχουν περάσει δύσκολες στιγμές, δεν είναι αναίσθητοι. Αισθάνονται για τα καλά την πίεση, τις «φωνές» και τα «κατηγορώ», δικαίως (πολλά) ή αδίκως, έδειξαν όμως πως δεν στέκονται με την πλάτη στον τοίχο και περιμένουν απλά τις σφαίρες να τους «τρυπήσουν». Ο Πρίντεζης το αποτύπωσε ίσως με τον καλύτερο τρόπο: Το ότι επέστρεψε για λίγο το χαμόγελο στα αποδυτήρια ίσως ήταν το σημαντικότερο κέρδος της βραδιάς, το θέμα είναι να αποτελέσει εφαλτήριο και να μην γίνει… ΤΣΣΚΑ το όλο «έργο» και από το ένα βήμα μπροστά πάμε ξανά στα δύο βήματα πίσω.
Σαν κάτι να είδαμε…
Αυτό είναι το μαράζι μου για φέτος. Ας πάει στο παλιάμπελο η χρονιά, για μένα είναι χαμένη εδώ και καιρό. Να δείξουν τουλάχιστον κάτι. Να βάλουν βάσεις και να «χτίσουν» σε αυτές. Σαν κάτι να είδαμε στην επίθεση. Πιο ορθολογικές εκδηλώσεις συστημάτων, σαφώς καλύτερο «διάβασμα» και εκτέλεση, αξιοποιώντας τα δυνατά όπλα. Γιατί μην τρελαθούμε ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει παίκτες με ποιότητα. Ομάδα δεν έχει, ρόλους δεν έχει. Αλλά παίκτες που κάτι αξίζουν και αυτοί έχει. Όταν συμβάλει και το ροτέισον του Κεμζούρα (σ.σ. που το ξαναλέω, ή θα κάνει το ιδανικό ροτέισον ή θα πιει θάλασσα, μέση λύση δεν υπάρχει) γίνεται πιο εύκολο το έργο. Με αυτούς τους τέσσερις, πέντε, έξι; Με αυτούς για αρχή μέχρι να βρούνε τα όποια πατήματα. Αλλά να υπάρχει συνέχεια. Γιατί πλέον, τους έχει φοβηθεί το μάτι μας. Ικανοί είναι για το χειρότερο στη Γερμανία. Αν ξεκινήσουν πάλι με τη Μπάγερν ή την Άλμπα και οι επιθέσεις τους είναι της στιγμής και του… ότι βγει όπως βγει, δίχως να ξέρουν τι ζητάνε, ε τότε δεν κάνουμε δουλειά έτσι.
Ο κανόνας των 83 πόντων
Με τη Ζαλγκίρις ήξερε τι ήθελε. Ήθελε να κτυπήσει μέσα στη ρακέτα, να πάει κοντά στο καλάθι να εκμεταλλευτεί τους Πρίντεζη και Μιλουτίνοφ αλλά να κτυπήσει και με ντράιβ εκμεταλλευόμενος κάθε ματσάρισμα. Το έκανε με τους Σπανούλη και Πολ που στο ημίχρονο είχαν 4/4/ δίποντα μαζί. Επέμενε ακόμα κι όταν δεν του έβγαιναν οι συνεργασίες του Σπανούλη με τον Μιλουτίνοφ. Δεν έχασε τον προσανατολισμό του. Δεν τον βοήθησε το μακρινό σουτ (1/9 στο ημίχρονο), αλλά είχε 75% δίποντα. Η Ζαλγκίρις εκμεταλλεύτηκε τα «μις ματς», ιδίως τη δράση του Λαντέιλ μετά τις αλλαγές στην άμυνα και τα επιθετικά ριμπάουντ (6) και ήταν μέσα στο παιχνίδι, αλλά στο 2ο μέρος ο Ολυμπιακός μπήκε μεταμορφωμένος προς το καλύτερο. Δεν επέτρεψε με την άμυνά του να δεχθεί ξανά πάνω από 20 πόντους (μόνο στο 2ο), τελείωσε μάλιστα και με 5 μπλοκ το ματς και επιτέλους πήρε τα ριμπάουντ (έδωσε μόλις 2 στους Λιθουανούς), ενώ μπροστά επιβεβαίωσε τον φετινό κανόνα πως κερδίζει στους 83 πόντους. Δεν γινόταν να πηγαίνει στους 65 πόντους. Δεν μπορείς να κερδίσεις έτσι κανέναν. Αξιοποίησε τα δυνατά του όπλα, τελείωσε με πέντε παίκτες διψήφιους, 8 είχε ο Ρότσεστι (σε ρηχά νερά μάλιστα το γνήσιο επιθετικό του ταλέντο, ο Πάντερ) και κυρίως ήξερε τι ζητούσε μέσα στο παρκέ. Ήξερε τι ήθελε να κάνει και πως να το πάρει. Όταν μπήκαν και τα τρίποντα από τους Πολ, Σπανούλη, Ρότσεστι απλά… το έληξε.
Ήξερε ο καθένας τι να κάνει
Ο Ολυμπιακός κέρδισε σαν «ομάδα» την Ζαλγκίρις, όχι μόνο γιατί 7 παίκτες του μοίρασαν ασίστ, αλλά γιατί ο καθένας έδωσε σε επιμέρους τομείς- ακόμα και ο Μπόλντγουιν- ενώ πήρε 45 πόντους από την αρχική 5άδα του και 38 από τον πάγκο. Οι ρόλοι είναι το παν. Ο Σπανούλης γνωρίζει άριστα τι θα κάνει- όπως και ο Πρίντεζης- καθοδήγησε έξοχα και «διάβασε» άριστα το παιχνίδι (16 πόντους-7 ασίστ), ο Μιλουτίνοφ είναι το Νο.1 όπλο του Ολυμπιακού και γενικότερα τα «δυνατά του χαρτιά» ξέρουν τι μπορούν να δώσουν. Από κοντά και ο Πολ. Το θέμα είναι να εναρμονιστούν σε μία σταθερή βάση και οι υπόλοιποι. Ο Παπανικολάου να βρει τον καλό του εαυτό, να εξηγήσουν στον Πάντερ πως δεν είναι ο Χάρντεν του Ολυμπιακού, να μπουν ακόμα καλύτερα οι Ρότσεστι και Ριντ που ήταν θετικοί με τη Ζαλγκίρις, ιδίως ο Αμερικανός σέντερ: Έκανε τα απλά, αυτά που έχει ανάγκη η ομάδα. Πολύ καλά τελειώματα, σκέπασε το καλάθι πίσω τελειώνοντας με 2 τάπες. Από τον Ρότσεστι περιμένω να βγάλει περισσότερη ποιότητα και να αξιοποιήσει την εμπειρία του. Οκ, θα τον «κτυπάνε» στην άμυνα, το γνώριζαν αυτό, αλλά η συνεισφορά του μπορεί να είναι καλή σε σκορ-δημιουργία. Με τη Ζαλγκίρις είχε 2 ασίστ και 2 τρίποντα.
Έχει δρόμο ακόμα…
Δεν έκανε απολύτως τίποτα βέβαια… Μην ξεχνιόμαστε. Μην μπερδευόμαστε. Ήταν μόλις και μόνο η 3η του νίκη στη φετινή Ευρωλίγκα την 8η αγωνιστική. Το βουνό που έχει να ανέβει είναι μεγάλο και έχει δρόμο ακόμα. Έδειξε δύο πράγματα από τα εκατό που απαιτούνται, ας μην ρίξει και πάλι την καρδάρα με το γάλα και ας έχει συνέχεια. Ένα βήμα τη φορά ώστε να παρουσιάσει μια ταυτότητα. Ας μην ξεγελαστεί, ιδίως στα… υψηλά πατώματα.
ΥΓ: Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να σπάσει το συμβόλαιο του Μπόλντγουιν. Ο Αμερικανός αρνήθηκε να φύγει, εκτός αν πληρώνονταν όλο το συμβόλαιο του. Προτίμησαν να μην πληρωθεί και να φύγει, αλλά να πληρωθεί και να μείνει μήπως δώσει κάτι. Λένε για την αθλητικότητά του, το ταλέντο του και έχει μια δεύτερη ευκαιρία στον Ολυμπιακό την οποία-όπως υπογράμμισαν- την κέρδισε με τον χαρακτήρα του και τη συμπεριφορά του. Είναι δύσκολος χαρακτήρας, απόμακρος, αλλά με τη Ζαλγκίρις αμυντικά τουλάχιστον πήγε καλά. Δεν είναι αυτό που περίμεναν βέβαια, καθώς για «ηγέτη» κάνανε λόγο και αυτός δεν δημιουργεί καν για τον εαυτό του, αλλά… η ουσία είναι πως παραμένει «μέλος της ομάδας». Τώρα αν ρωτάτε πόσο δραματικά θα αλλάξει; Εγώ δεν το πιστεύω.
ΥΓ2: Επειδή με μπέρδεψαν οι δηλώσεις του Κουζμίνσκας. Ο Μπλατ, δεν ξέρω τι του είπε, αλλά τον πήρε ξεκάθαρα για το «4» καθώς στο «3» υπολόγιζε Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Πολ. Τον πήρε για να έρχεται πίσω από τον Πρίντεζη. Στα φιλικά έπαιζε στο «4» κυρίως. Ελάχιστα στο «3». Μόνο με τη Βιλερμπάν ξεκίνησε στο «3». Δεν συνάδουν όλα αυτά που είπε με τα γεγονότα. Άλλο το ότι δεν έμεινε ευχαριστημένος με τον χρόνο του από τον Κεμζούρα, άλλο όμως το τι έγινε με τον Μπλατ. Ακόμα και να του έταξε το «3», στο «4» τον έβαζε.
NO. Easy. Buckets!#7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/5p2OtUUmeY
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) November 15, 2019
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Κάποτε τα έκανε αυτός...
Σημάδια… «κανονικής ομάδας» για δεύτερο συνεχόμενο ματς, εμφάνιση Μπάλντγουιν και ένας Ολυμπιακός που ήξερε τι ήθελε και πώς να το πάρει μέσα στο Μόναχο. Μετά ήρθαν τα... 9 λεπτά. Γράφει ο Θεόφιλος Τυριντζής.
Πλέον... παίζει μπάσκετ!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής δεν κρατάει την παρ’ ολίγον 100άρα στην χειρότερη άμυνα της Ευρωλίγκας, αλλά το ότι ο Ολυμπιακός παίζει πλέον μπάσκετ, έχει διακριτούς ρόλους και βάζει 88 πόντους μ.ο. στα τελευταία ματς.
Ας αναγνώσουν σωστά τα “μηνύματα”!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τα "μηνύματα" που πρέπει να αναγνώσει σωστά η διοίκηση από την εικόνα της ομάδας και την έντονη απογοήτευση του κόσμου αλλά και την αλλαγή σκέψης και φιλοσοφίας για τη συνέχεια! Όπουν συνέχεια; Η επόμενη σεζόν!
Επιστροφή στην… «κανονικότητα»!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής περίμενε έστω ένα-δυο στοιχεία, συνέχεια της Μόσχας, αλλά εις μάτην… Η ΤΣΣΚΑ ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Ο Ολυμπιακός έχει να ανέβει βουνό και μαζί και οι φίλοι του. Μην μιλήσει κανείς για «ενέργεια»!
