Ας αναγνώσουν σωστά τα “μηνύματα”!
Γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω… Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πω. Πάλι τα ίδια; Να αναλύσω το πόσο τραγικός είναι ο Ολυμπιακός; Είχα γράψει στο προηγούμενο blog, τέρμα αυτή η μιζέρια, το μοιρολόι ξανά και ξανά μετά από κάθε παιχνίδι. Αυτός θα είναι ο Ολυμπιακός φέτος λίγο-πολύ. Να αλλάξει δραματικά δεν υπάρχει περίπτωση. Θα κάνει και νίκες, θα κάνει όμως και πολλές ήττες και μάλιστα βαριές. Η εικόνα του να χάνει με διαφορά άνω των 17 πόντων μ.ο. “πληγώνει” τον κόσμο του.
Το καλό είναι (θέλω να ελπίζω δηλαδή) αυτή η εικόνα της ομάδας σε συνδυασμό με την έντονη δυσφορία του κόσμου να περνάει το «μήνυμα» για τη συνέχεια. Όπου συνέχεια το «χτίσιμο» για τη νέα σεζόν γιατί η φετινή είναι χαμένη από χέρι! Εκτός αν πιστεύει κανείς πως σώζεται. Όχι… Ούτε ο Κεμζούρα νομίζω το πιστεύει που είπε «στόχος είναι τα πλέι οφ». Τι περιμένατε να πει όμως… Δεν έχουμε στόχο; Να τελειώσουμε από την 14η θέση και πάνω; Κάτι «έπρεπε» να πει αφού ρωτήθηκε. Είναι που είναι ξέφραγο αμπέλι αγωνιστικά, φανταστείτε να ακούγανε οι παίκτες «δεν έχουμε ρεαλιστικό στόχο».
Ελπίζω λοιπόν η διοίκηση να λαμβάνει τα «μηνύματα» και κυρίως να τα «αναγνώσει» σωστά. Να αφουγκραστεί, να πάρει κάθε είδους ερεθίσματα και να τα αναλύσει. Να κάτσουν να τα συζητήσουν μεταξύ τους και να αναρωτηθούν: «Βρε μπας και έχουν κάπου δίκιο; Μπας και πρέπει να αλλάξουμε και εμείς κάποια πράγματα στον τρόπο σκέψης μας, προσέγγισης και ανάγνωσης καταστάσεων; Μήπως να απλώσουμε το εύρος σκέψης μας και να φύγουμε από τον αυστηρά δικό μας; Σε τελική ανάλυση δεν τα ξέρουμε όλα. Κανείς δεν μπορεί να τα ξέρει όλα. Ακούμε, φιλτράρουμε, σκεφτόμαστε...»!
Αν όχι, πολύ φοβάμαι πως αυτή η κατάσταση θα έχει και συνέχεια και η ομάδα θα οργανωθεί πάλι εκ του προχείρου. Να δούμε παρέα ένα παράδειγμα; Καλώς να ορίσει ο Λαρεντζάκης. Τον έκλεισες από φέτος για του χρόνου; Πολύ ωραία… Δεν εξετάζω τι παίκτης είναι. Δεν τον κρίνω. Ρωτάω το βασικό: Ποιος προπονητής τον διάλεξε; Ποιος έδωσε το «οκ»; Μιλάμε για απλά πράγματα οργάνωσης και στελέχωσης μιας ομάδας. Για τα απολύτως αυτονόητα.
Όλο λόγια αλλά από πράξεις…
Κουράστηκα να ακούω, «να δουλέψουμε, να δούμε τα λάθη μας, να βελτιωθούμε» κτλ. Βαρέθηκα να τα ακούω και να μην τα βλέπω. Γιατί μια ριμάδα βελτίωση δεν έχω δει σε ένα πράγμα. Να κάνουν κάτι καλά και να το δούμε και στο επόμενο παιχνίδι. Μία βάση στην οποία θα πατήσουν πάνω. Η άμυνα; Η 6η χειρότερη στην Ευρωλίγκα. Πόσα γκολ-φάουλ δέχτηκαν πάλι; Τουλάχιστον ας γίνουν πιο σκληροί και με αντίληψη. Μην το φας και το καλάθι. Κάνε το φάουλ γερά και όχι μαλθακά κι ετεροχρονισμένα. Αφού δεν μπορείς κάτι άλλο, έχεις αργούς παίκτες, κάνε αυτό… Κάνε κάτι άλλο!
Ειλικρινά στην επίθεση δεν κατανοώ τι θέλουν να κάνουν. Ντάπα-ντούπα η μπάλα με ντρίμπλες, καμία κίνηση από τους υπόλοιπους, σταματάνε την ντρίμπλα και… μετά κοιτάνε τι θα κάνουν! Με πείθουν πως βασίζονται στη στιγμή, στο ένστικτο, στο ότι βγει, γι αυτό έχουν «σκοτωμένα» σουτ στα τελευταία δευτερόλεπτα της επίθεσης. Στο 3ο δεκάλεπτο μόνο γύρισαν σωστά τη μπάλα σε 2-3 φάσεις (ίσως να λέω και πολλές). Ένιωσες πως βγήκε κάτι μέσα από σύστημα. Άλλο ουδέν…
Ακόμα και στους 6 πόντους που μείωσαν δεν έπειθαν. Βγάλανε άμυνες με ηρωισμούς και στην επίθεση… τουρλουμπούκι. Ότι βγει. Ότι κάτσει. Δεν έπεισε σε καμία περίπτωση πως το -6 (από το -18 του ημιχρόνου, 35-53) θα γίνονταν -2 ή +1. Δεν πείθει. Γιατί δεν μπορεί. Αντίθετα απλοποίησε το παιχνίδι της Εφές που τελείωσε το ματς με 10 κλεψίματα και πήρε από τα 17 λάθη του Ολυμπιακού 17 πόντους και φυσικά ήρθε και η παράδοση άνευ όρων φτάνοντας η διαφορά στους 19 πόντους, με τον κομπλεξικό Σίνγκλετον που σε 28 λεπτά (πριν από αυτό) είχε 0/2 δίποντα, 1/2 τρίποντο, 2 ριμπάουντ, 2 ασίστ. Τεράστιο παιχνίδι…
Δεν επικοινωνούν καν μεταξύ τους
Ο Κεμζούρα δεν ξέρω τι κάνει στις προπονήσεις, αλλά δεν είναι τιμητικό για έναν προπονητή να λέει «άλλα είπαμε και άλλα κάναμε» ξανά και ξανά, ούτε κατανοώ το ροτέισον που κάνει ή τους ρόλους που έχουν κάποιοι παίκτες. Μίλησε στη συνέντευξη Τύπου για τα «ματς απ», έφερε σαν παράδειγμα τον Ρότσεστι στο ότι στην άμυνα θα είχε πρόβλημα, όταν όμως έχεις φάει 61 πόντους από τρεις κοντούς. Όχι ότι στις αλλαγές τα πήγε καλύτερα… Άλλο τούτο: Αλλάζουν και βγαίνει ο Σπανούλης με τον Σίνγκλετον. Η μπάλα μακριά... Δεν μιλάνε καν μεταξύ τους για να αλλάξει το μαρκάρισμα από τη στιγμή που μπορούν και έχουν τον χρόνο. Παραμένει ο Σπανούλης εκεί. Ούτε τα στοιχειώδη...
Με τον Βεζένκοφ δεν καταλαβαίνω τι γίνεται και έχει ευθύνη μεγάλη και ο ίδιος φυσικά (4 λεπτά στο 1ο ημίχρονο) ο οποίος εν τη απουσία και του Παπανικολάου θα έπρεπε να «δαγκώνει». Ο Κουζμίνσκας παρακολούθησε το παιχνίδι από τον πάγκο και φάνηκε… τι θα γίνει στο μέλλον! Ο Πάντερ είτε ξεκινήσει είτε έρθει από τον πάγκο θα κοιτάει μόνο το πώς θα σκοράρει και δεν υπάρχει τριγύρω κάτι άλλο γι αυτόν και εν ολίγοις, για να μην κάτσω και τους αναλύσω όλους… όπως την ανέλαβε την ομάδα έτσι συνεχίζει. Στο μόνο στο οποίο υπάρχει συνέπεια από όλους! Με ευθύνες όλων φυσικά. Προπονητή, παικτών. Δεν θα τα ρίξουμε όλα στον Κεμζούρα. Αυτοί άλλωστε τον ήθελαν. Ούτε, επειδή έγινε αλλαγή προπονητή δεν θα κρίνονται και δεν πρέπει να παρουσιάσουν κάτι…
ΥΓ: Στον κομπλεξικό Σίνγκλετον θα έπρεπε να είχε πάει όλη η ομάδα όχι μόνο ο Σπανούλης. Τι λέω τώρα ε...;
ΥΓ2: Υπομονή και μην τρελαίνεστε... Υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα στη ζωή! Άλλωστε τα πάντα κάνουν τον κύκλο τους.
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Η εικόνα του μια φάση: Η τελευταία…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την «απλά μια νίκη και τίποτα περισσότερο» κόντρα στη Ζαλγκίρις, την τάπα του Παπανικολάου που θύμισε πως είναι να παλεύεις 40 λεπτά και δεν θέλει να δει τα «δυο βήματα πίσω» στη Γερμανία!
Κάποτε τα έκανε αυτός...
Σημάδια… «κανονικής ομάδας» για δεύτερο συνεχόμενο ματς, εμφάνιση Μπάλντγουιν και ένας Ολυμπιακός που ήξερε τι ήθελε και πώς να το πάρει μέσα στο Μόναχο. Μετά ήρθαν τα... 9 λεπτά. Γράφει ο Θεόφιλος Τυριντζής.
Επιστροφή στην… «κανονικότητα»!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής περίμενε έστω ένα-δυο στοιχεία, συνέχεια της Μόσχας, αλλά εις μάτην… Η ΤΣΣΚΑ ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας. Ο Ολυμπιακός έχει να ανέβει βουνό και μαζί και οι φίλοι του. Μην μιλήσει κανείς για «ενέργεια»!
Επιτέλους… ήξερε τι ήθελε, ήξερε τι έκανε!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για το πραγματικό κέρδος από τη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ, τους xfactor του «διπλού», αλλά και για έναν Ολυμπιακό που επιτέλους έκανε τα προφανή και είχε ρόλους και πλάνο.
