Πονάνε τα μάτια και η ψυχή!
Δεν μπορεί να γίνει κάτι άλλο, πέρα από… υπομονή! Να τελειώσει αυτή η ριμάδα η χρονιά για τον Ολυμπιακό, να τα βάλουν κάτω, να αναθεωρήσουν, να σχεδιάσουν, να χτίσουν και να δημιουργήσουν για το «αύριο». Για το «σήμερα» γιατρειά δεν υπάρχει, πιο ξεκάθαρο νομίζω δεν γίνεται…
Απρίλιο μήνα και ο Ολυμπιακός «βλέπει» τους παίκτες του να… «τσακώνονται» για το που θα έπρεπε να βρίσκεται ο καθένας. Δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν Απρίλιο μήνα οι δύο από τους 8 που παίζουν.
«Βλέπει» σε φωνές από τον προπονητή του (δεν λέω για το σκηνικό με τον Λεντέι) ανέκφραστα και άδεια πρόσωπα.
«Βλέπει» μόνον έναν (1), μόνο έναν ξαναλέω, όρθιο στον πάγκο να σπρώχνει, να ενθαρρύνει. Και ένας ο Ουέμπερ στο παρκέ δύο (2).
«Βλέπει» τρεις παίκτες του σε ενάμιση λεπτό να παρακούν τον προπονητή τους και να σουτάρουν τρίποντα για το προσπέρασμα μήπως και… «κλέψουν» (ξανά: Μήπως και κλέψουν κι όχι κερδίσουν) ένα παιχνίδι που δεν παίζουν μπάσκετ σε αντίθεση με τον γηπεδούχο που άξια κέρδισε.
Κούρασε, εξάντλησε, δεν αντέχεται άλλο αυτή η εικόνα. Πονάει τα μάτια αλλά και τους φίλους της ομάδας. Μία εικόνα μάλιστα που αν δεν είχε στο Περιστέρι την ποιότητα και το πείσμα του Πρίντεζη σε συνδυασμό με την ενέργεια και τη τρέλα του Ουέμπερ, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να βλέπαμε.
Τραγικός αγωνιστικά ο Ολυμπιακός που δεν μπορεί να συνέλθει. Δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι και έχω την αίσθηση πως όπως και εμείς, έτσι και αυτοί, περιμένουν απλά να τελειώσει η χρονιά. Έχω τη αίσθηση πως όσο και να φωνάζει ο Μπλατ και να κτυπάει τις πινακίδες στον πάγκο, τα ίδια ανέκφραστα και άδεια πρόσωπα θα βλέπουμε. Τις ίδιες αποφάσεις: Παίξτε στο ποστ θα ζητάει αυτός… τρίποντο στην πρώτη πάσα θα βλέπουμε εμείς. Θα βλέπουν να τους βγάζουν για πλάκα αιφνιδιασμούς και αυτοί δεν θα κάνουν καν φάουλ. Θα βλέπουν ασίστ ακριβώς κάτω από το καλάθι τους, να περνάει η μπάλα δίπλα τους και μην παίρνουν χαμπάρι.
Είναι τόσο συγκεχυμένη και θολή η κατάσταση που μπερδεύεται ακόμα περισσότερο το αγωνιστικό κομμάτι. Να το θέσω με ένα ερώτημα: Τι ακριβώς κάνει αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός; Κυνηγάει κάποια καλή θέση στη βαθμολογία; Πάει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα; Δεν τον νοιάζει – ιδίως μετά την αφαίρεση των βαθμών- αν θα μπει καν στα πλέι οφ του ελληνικού πρωταθλήματος, από τη στιγμή που την ώρα που έπαιζε στο Περιστέρι άνθρωποι της ΚΑΕ βρίσκονταν στο Ζάγκρεμπ και συζητούσαν με τους υπεύθυνους της Αδριατικής Λίγκας;
Ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς γίνεται αυτή τη στιγμή. Ο Μπλατ το είπε έτσι ακριβώς όπως είναι: «Συνεχίζουμε μέχρι να συμβεί κάτι συγκεκριμένο». Να πέσει με τον Παναθηναϊκό, να ζητήσει ξένους διαιτητές, να πούνε όχι, να μην κατέβει, να τιμωρηθεί κτλ. κτλ. Παίζει για να… παίζει μέχρι να συμβεί κάτι συγκεκριμένο δηλαδή. Είναι που είναι χάλια αγωνιστικά, είναι και τα κίνητρα μηδαμινά ως ανύπαρκτα.
Γι αυτό σας λέω… Υπομονή και να πάει αυτή η χρονιά και να μην ξανάρθει. Να εκμεταλλευτούν αυτό το διάστημα χτίζοντας τον Ολυμπιακό του «αύριο».
ΥΓ: Μην ρωτήσει κανείς με ποιους… Οι Αγγελόπουλοι θα είναι στο τιμόνι!
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Από εποχή Κορυδαλλού…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής συστήνει μία λογική και ψύχραιμη ματιά στις υποθέσεις των Ουέμπερ και Τουπάν. Θυμήθηκε μια ιστορία με τον Τζόρτζεβιτς. Προτάσσει την ατάκα του Μιλουτίνοφ και προσδοκά για το «αύριο» με ολική αναδόμηση.
Είναι αργά για δάκρυα…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τους «μικρούς» που χύνουν τώρα κροκοδείλια δάκρυα στο πτώμα του ελληνικού μπάσκετ. Τα λεφτά από την ΕΡΤ και τον χορηγό να πάρουμε και μετά κρυβόμαστε και λέμε «να τελειώσει όπως-όπως». Κλάψτε τώρα…
«Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν τη χαραυγή»
7 χρόνια πριν είχε βγει για άλλους… Τώρα, οι εμπνευστές της ίσως πρέπει να την διαβάσουν ξανά και να βγάλουν τον Ολυμπιακό από το σκοτάδι που βρίσκεται. Τώρα «μιλάνε» οι Αγγελόπουλοι. Απέδειξαν πρόσφατα ότι τον Ολυμπιακό τον αγαπάνε…
Αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για όλους… Διοίκηση, ελληνικό κορμό, Μπλατ, ξένους. Για το μοντέλο που δεν στηρίχθηκε, το οικοδόμημα που γκρεμίστηκε και τις γενναίες αποφάσεις για να οικοδομηθεί άλλο. Το ΄11 είχες την «κολόνα». Τώρα πρέπει να τη βρεις…
