«Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν τη χαραυγή»
«Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν τη χαραυγή…»! Έτσι έκλειναν την προ 7ετίας ανακοίνωσή τους οι Αγγελόπουλοι και δεν λάθεψαν. Ξημέρωσε και ήταν… πρωταθλητές. Ο Ολυμπιακός έφυγε από το βαθύ σκοτάδι και βγήκε περήφανα στη χαραυγή. Τότε βέβαια, η ανακοίνωση είχε βγει για λόγους άλλους. Για τρίτους, που έπαιζαν και συνεχίζουν να παίζουν παιχνίδια στις πλάτες του ιστορικότερου και μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα. Τώρα, δυστυχώς, φτάσαμε στο σημείο, αυτή τη φράση, να πρέπει να τη μελετήσουν οι ίδιοι οι εμπνευστές της σε εκείνη την ανακοίνωση. Η διοίκηση της ΚΑΕ.
Ο Ολυμπιακός δεδομένα βρίσκεται ξανά στο σκοτάδι. Όχι γιατί αποκλείστηκε από τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας: Με 9 ήττες στις τελευταίες 12 αγωνιστικές, με 14-15 ρεκόρ και πάνω απ’ όλα, ένα πράμα που μόνο μπάσκετ δεν το λες… δεν άξιζε επ’ ουδενί να περάσει και δικαίως αποκλείστηκε!
Βρίσκεται στο σκοτάδι όμως γιατί η ομάδα κλυδωνίζεται από παντού, έχει ανάγκη από στεγανά και στέρεες βάσεις για να «χτίσει» το αύριο. Από νέα αποδυτήρια, νέο αίμα που θα παθιάζεται και θα σκίζεται για τη φανέλα, για την ευκαιρία, για την πρόκληση. Να φτιάξει το μέλλον της. Μοιραία ένας κύκλος έκλεισε.
Θα πρέπει να ανοίξει ο καινούριος και η διοίκηση να αναλάβει ευθύνες, να αναγνωρίσει λάθη, να αλλάξει νοοτροπία και φιλοσοφία και να πατήσει -με επίγνωση της κατάστασης, ανοικτό μυαλό και κυρίως δίχως συναισθηματισμούς σε αυτά που ζήσαμε και χάδια– γερά στα πόδια της για ανάληψη αποφάσεων και ενεργειών.
Οι Αγγελόπουλοι δεν έχουν την παραμικρή σκέψη να εγκαταλείψουν την ομάδα και το απέδειξαν με τον πλέον ηχηρό τρόπο πολύ πρόσφατα, ωστόσο τώρα είναι η δική τους ώρα για ώριμες αποφάσεις και κυρίως ενέργειες. Να «χτίσουν» οι δυο τους (ή με συνέταιρο ακόμα), τον Ολυμπιακό του «αύριο». Αυτόν σε τελική ανάλυση που ονειρεύονται και οι ίδιοι. Ο Ολυμπιακός του «χτες» δοξάστηκε, του «σήμερα» τελείωσε. Μένει να ανοίξουν με σύνεση, γνώση, ταπεινότητα το νέο κύκλο για τον Ολυμπιακό του «αύριο», ικανό να «γεμίζει» τον κόσμο του.
Μην ξεχνάτε ότι το σταυροδρόμι πλέον είναι πολύπλοκο. Τα μέτωπα είναι πολλά. Το αγωνιστικό τμήμα έχει ανάγκη από rebuilt, οι αρχηγοί μεγάλωσαν, ο Μιλουτίνοφ 99% θα φύγει για ΝΒΑ, δεν γνωρίζουμε αν του χρόνου η ομάδα θα παίζει στην Ελλάδα ή στην Αδριατική… Μιλάμε για κομβική εποχή που απαιτεί γενναίες αποφάσεις και κυρίως εναρμονισμένες με τις ανάγκες της ομάδας, για να την δει ο κόσμος της και πάλι όπως επιθυμεί και κυρίως… να τον γεμίζει!
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Πονάνε τα μάτια και η ψυχή!
Αγωνιστικά: Δεν βλέπεται. Πνευματικά: Πρόσωπα ανέκφραστα και άδεια. Την ώρα που παίζει για… να παίζει, άνθρωποι της ομάδας μιλάνε στο Ζάγκρεμπ για άλλη διοργάνωση. Ο Θεόφιλος Τυριντζής κάνει υπομονή να τελειώσει (όπως) αυτή η σεζόν.
Από εποχή Κορυδαλλού…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής συστήνει μία λογική και ψύχραιμη ματιά στις υποθέσεις των Ουέμπερ και Τουπάν. Θυμήθηκε μια ιστορία με τον Τζόρτζεβιτς. Προτάσσει την ατάκα του Μιλουτίνοφ και προσδοκά για το «αύριο» με ολική αναδόμηση.
Αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για όλους… Διοίκηση, ελληνικό κορμό, Μπλατ, ξένους. Για το μοντέλο που δεν στηρίχθηκε, το οικοδόμημα που γκρεμίστηκε και τις γενναίες αποφάσεις για να οικοδομηθεί άλλο. Το ΄11 είχες την «κολόνα». Τώρα πρέπει να τη βρεις…
Η διαφορά ήταν (μόνο) στα τρίποντα!
Εκνευρισμένος (ναι, ακόμα) ο Θεόφιλος Τυριντζής, δεν πετάει στα σύννεφα με το +36 στο Φάληρο. Δεν είδε κάτι διαφορετικό, πλην των τριπόντων τα οποία… μία μπαίνουν- τρεις δεν μπαίνουν. ΥΓ περί κινήτρων.
