Α ρε Λεντέι που χρειάζεστε…
Δεν είναι να τρελαθούμε κιόλας επειδή ο Ολυμπιακός νίκησε τη Μπούντουσνοστ στο ΣΕΦ με +22 πόντους! Απλά οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν δύο πράγματα αυτονόητα, επαγγελματικά, τιμώντας τους εαυτούς τους πρώτα απ’ όλα και κατ’ επέκταση τον κόσμο που «γέμισε» από την εικόνα τους στο ΣΕΦ.
* Πρώτον, ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να υποτιμήσει την Μπούντουσνοστ, η οποία προέρχονταν από 2 νίκες στα τελευταία 3 παιχνίδια της και δη απέναντι σε Μπασκόνια και ΤΣΣΚΑ στο γήπεδό της. Αυτό ήταν ότι καλύτερο για τους «ερυθρόλευκους».
* Δεύτερον, οι Πειραιώτες ήταν άριστα «διαβασμένοι» και προετοιμασμένοι στο τί να κάνουν (και τί να μην κάνουν). Οι Μαυροβούνιοι πήραν δύο νίκες με 61% τρίποντα και 17 εύστοχα κατά μέσο όρο στις νίκες τους. Στις ήττες τους δε είχαν 7 εύστοχα μ.ο. και ο Ολυμπιακός τους επέτρεψε… 6 αλλά και 19 σουτ συνολικά.
Σε 2ο και 3ο δεκάλεπτο (σε 20 λεπτά δηλαδή) δέχθηκαν 31 πόντους τη στιγμή που αυτοί είχαν στο μυαλό τους να τρέξουν στο τρανζίσιον (15 πόντους στον αιφνιδιασμό πήραν), γύρισαν ιδεατά τη μπάλα και είχαν συνεχώς λύσεις για να πλήξουν τον αντίπαλό τους (26 ασίστ), εκμεταλλεύτηκαν τα λάθη του αντιπάλου (21 πόντους) και κυρίως δεν έδωσαν και οι ίδιοι… τσάμπα καλάθια.
Ο Ολυμπιακός έκανε επαγγελματικά τη δουλειά, σεβόμενος τον εαυτό του, χτίζει το σερί του και μπαίνει σε έναν ύπουλο και επικίνδυνο Δεκέμβριο όπου έχει Κάουνας, Εφές στο ΣΕΦ, πάει Βαρκελώνη, περιμένει τη Γκραν Κανάρια στον Πειραιά μετά από δύο μέρες και κλείνει με Κωνσταντινούπολη και Νταρουσάφακα. Δε χρειάζονται μεγάλα λόγια, αναλύσεις για 4άδες κτλ, αλλά παιχνίδι με παιχνίδι να προοδεύει η ομάδα, να πάρει πράγματα από ακόμα περισσότερους, τη στιγμή μάλιστα που περιμένει και την προσθήκη του γκαρντ.
Τι σου είναι όμως η ψυχολογία…
Τι σου είναι πάντως η ψυχολογία ε; Θέλω να δώσω δύο παραδείγματα… αντικρουόμενα. Ο Παπανικολάου χάνει στο ξεκίνημα του ματς δύο ελεύθερα τρίποντα. Μπαίνει στο ημίχρονο για σουτάκια και δεν του πάει τίποτα. Απογοητεύεται και κάθεται με τα χέρια στη μέση, επιστρέφοντας πίσω τις μπάλες που του έστελναν. Πήρε τα πάνω του στο 2ο μέρος, είχε ένα μπλοκ έβαλε και τρίποντο όπου φώναζε «επιτέλους γ#$%@#» και στη συνέχεια θέλει να ξεσπάσει με το κάρφωμα στον αιφνιδιασμό αλλά βρίσκει… σίδερο. Εκεί που λες, δεν πάει τίποτα σήμερα.
Από την άλλη ο Λεντέι συνεχίζει στο μονοπάτι του τελευταίου δεκαπενθήμερου και ήταν σκέτη απόλαυση. Γουστάρει και ο ίδιος, δίνει τα πάντα και νιώθει εμφανώς πολύ πιο ελεύθερα και βολικά από τη στιγμή που παίζει και στο «4», ενώ μου αρέσει απίστευτα η πίστη του ότι «με τη μπάλα από κάτω θα το βάλω όπως και να χει». Βάζει 13 συνεχόμενους πόντους στο 3ο δεκάλεπτο με κάθε τρόπο, ο κόσμος φωνάζει το όνομά του, έχει «φουσκώσει» και στον αιφνιδιασμό και ενώ είναι στον αέρα πασάρει στη γωνία για τρίποντο. Μου άρεσε γιατί εκείνη η στιγμή περίμενες να πάρει τα πάντα στο διάβα του για κάρφωμα αλλά αυτός είδε την πάσα έξω. Ε, στον επόμενο αιφνιδιασμό στέκεται στον αέρα και παίρνει κι άλλο γκολ φάουλ πανηγυρίζοντας με τον κόσμο. Ήταν η βραδιά του!! Ήταν μία μεγάλη πινελιά στον καμβά του Ολυμπιακού την οποία απήλαυσε ο κόσμος. Γιατί η βραδιά μπασκετικά ήταν έξοχη. Γύριζαν τη μπάλα και άκουγες το «ωωω» από τον κόσμο.
ΥΓ: Μία νίκη ήταν και προχωράμε…
ΥΓ2: Α ρε Λεντέι που χρειάζεστε…
Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!Διαβάστε επίσης
Το «έργο» θα αλλάξει…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για την μηδαμινή αντίδραση στο «ξύλο» της Ζαλγκίρις, το ξέσπασμα του Ντέιβιντ Μπλατ, το ένα γκαρντ και πάλι αλλά και τη νοοτροπία που… θέλουν δεν θέλουν θα αλλάξει!
No Prisoners…
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τη μαγική «ερυθρόλευκη» Πέμπτη και την «αιχμαλωσία» των Εφές και Μίλαν σε ΣΕΦ και Καραϊσκάκη αντίστοιχα.
Τα...τρία πρόσωπα!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον «διπρόσωπο» Ολυμπιακό με τον Πανιώνιο, όπου όταν σοβαρεύτηκε ήταν χάρμα ιδέσθαι αλλά και για το… «νέο», τον Δημήτρη Αγραβάνη που επέστρεψε.
Στις... ράγες ξανά!
Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον Ολυμπιακό που βαδίζει στα βήματα που χάραξε ο Μπλατ, την επιρροή των γκαρντ, την κίνηση με Λεντέι και το… σέρβικο τοίχος.
