Η μπαγκέτα στον Μπλατ!

Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 2018 - 23:43

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Κατανοώ απόλυτα πως, ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μία μεταβατική χρονιά. Έχει νέο προπονητή, ακόμα και οι παλιοί του παίκτες προσπαθούν να μάθουν τη φιλοσοφία του και να κουμπώσουν στους ρόλους τους και στις συνεργασίες (δύο πάσες κατέληξαν στις… πινακίδες) τους με τους καινούριους παίκτες- κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχει κατορθωθεί- και κοινώς χρειάζεται χρόνο και μπόλικη υπομονή.

Βγάλτε λίγο νεύρο και τσαγανό…

Αυτό που δεν μπορώ να αποδεχτώ με τίποτα είναι να βλέπω στο +11 του Παναθηναϊκού, τον Τόμας να πηδάει σαν λυσσασμένος και να κόβει τον Τίμα που σηκώθηκε άνευρα. Να βλέπω τους αντιπάλους να παίζουν το ματς της ζωή τους, προερχόμενοι από ταξίδι και ματς την Παρασκευή αλλά και νίκη επί του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα και από την άλλη, οι «ερυθρόλευκοι» να μην αντιπαρατάσσουν σκληράδα, τσαγανό και νεύρο.

Θα πει κανείς, κάτσε ρε φίλε… Δεν είδες; Με το «καλημέρα» στο ματς πως σφύριζαν; Μια χαρά είδα. Ας τους βγάλουν όλους με 5 φάουλ για να ξεφτιλιστούν παντελώς. Δεν γίνεται σε τέτοιο παιχνίδι, μέσα από το οποίο θες να πάρεις τα πάνω σου, να δέχεσαι να καρφώνουν και εσύ να τους κοιτάς. Δεν γίνεται ακόμα και στα φάουλ που έκαναν να είναι δυνατά, να τα καταλαβαίνει ο άλλος και να μην βγάζεις και εσύ νεύρο. Αφού θα το κάνεις το ρημάδι και θα το σφυρίξουν, κάντο να το καταλάβει και να σε αισθανθεί ο άλλος. Δεν μπορώ να καταλάβω πως το δέχονται αυτό, ιδίως οι Έλληνες. Αν κάθε φορά θέλουν να «ντύνουν» και από έναν ήρωα της βραδιάς και δεν έχουν λίγο εγωισμό, τι να πω…

Δεν βγαίνει το «ο Σπανούλης τη μπάλα»

Ο Ολυμπιακός ήταν soft κατ΄εμέ. Ο Παναθηναϊκός τον πήγε και πάλι στη σκληράδα και τον εγκλώβισε. Τον πήγαινε στο «5-5», φυσικά και δεν ήθελε να τρέξει (προσπαθώ να καταλάβω πως προήλθαν οι 22 πόντοι στον αιφνιδιασμό που λέει η στατιστική) και φαίνονταν μονόπαντος και προβλέψιμος πάλι. Θα στόχευε στο ποστ με τον Μιλουτίνοφ ή τον Πρίντεζη. Το μόνο σωστό ήταν που «διάβαζε» καλά τα «μις ματς» ιδίως με τον Λεντέι, τραγικό, από την άλλη πλευρά, που στο κρίσιμο σημείο στην 4^η περίοδο άνοιξε… αεροδιάδρομο και έμπαιναν άκοπα για τα λέι απ (39 πόντους στο ζωγραφιστό δέχτηκε).

Αν το πιάσουμε επιμέρους, ο Πρίντεζης περιμέναμε όλοι πως θα παραδώσει πνεύμα και όταν το κατάλαβε ο Τόμας του έβαλε δύο καλάθια. Τον Σπανούλη ο Πασκουάλ ήθελε να τον σημαδεύει στην άμυνα με όποιον μάρκαρε ο αρχηγός και μπροστά, έχοντας τη μπάλα στα χέρια ο Βασίλης, βλέπαμε το ίδιο έργο.

Δεν ξέρω τι έχει στο μυαλό του ο Μπλατ και το είπα και τις προάλλες πως σε καμία περίπτωση δεν γνωρίζω το μπάσκετ που ξέρει, αλλά «η μπάλα στον Σπανούλη» δεν μου κάθεται και φαίνεται πως δεν βγαίνει. Τελευταία βλέπουμε μόνο αυτό. Στις αρχές εναλλάσσονταν στην δημιουργία με τον Γκος, αλλά και με τον Στρέλνιεκς. Δεν ήξερες ποιος θα δημιουργήσει ούτε ποιος θα εκτελέσει. Ο Σπανούλης πήγαινε κάθονταν στη γωνία, η μπάλα γύρναγε και μπορεί να την ακουμπούσε και μετά από 4 πάσες. Τώρα με το που κατέβουν το κέντρο ψάχνουν τον Σπανούλη και φαίνονται αποκομμένοι. Αν προσθέσω πως ο Στρέλνιεκς έλειπε και ο Γκος ψάχνεται (θα ήθελα να τον δω περισσότερο με τη μπάλα στα χέρια του) το πρόβλημα μεγεθύνεται.

Το ροτέισον έσφιξε… ασφυκτικά

Επίσης θέλω να γκρινιάξω για την κίνηση που δεν υπάρχει πλέον, καθώς είναι πολύ στατικοί και πάλι, αλλά θα είμαι άδικος. Γιατί το ροτέισον έχει σφίξει πολύ και φαίνεται πως δεν υπάρχει η ίδια ενέργεια, ανάσες και λύσεις. Γιατί αν βάλουμε κάτω το ρόστερ αυτή τη στιγμή θα δείτε πόσους παίκτες θα βγάλουμε εκτός, που δεν δίνουν πράγματα, είτε γιατί δεν μπορούν, είτε γιατί δεν επιλέγονται (που κάποιος λόγος θα υπάρχει) να παίξουν. Με τον Βεζένκοφ φαίνεται πως κάτι περιμένει ο κόουτς, αν ερμήνευσα σωστά τις δηλώσεις του, ο οποίος κρίνει (γιατί φυσικά κάτι ξέρει) πως τώρα πρέπει να παίζει ο Πρίντεζης πολύ και ο Βεζένκοφ όχι. Λύση δεν υπάρχει όμως από πίσω. Περνάει ο Λεντέι και στο «4» λίγο, με τον Αμερικανό πάντως, να δηλώνει στο ΟΑΚΑ πως είναι «παρών» μετά τις ολιγόλεπτες συμμετοχές του. Με τα καλά του αλλά και τα κακά του, όπως τα ξέραμε δηλαδή, καθώς μπροστά θα βάλει, αλλά πίσω θα τον πάει μέχρι μέσα ο Παππάς.

Γενικότερα το θέμα του ρόστερ και των ρόλων μοιάζει πολύ μπερδεμένο και αναμφισβήτητα μακριά από αυτό που θέλει να παίξει ο Μπλατ. Συμφωνώ πως είναι προτιμότερο να «πληρώνεις» νωρίς παρά στο τέλος της χρονιάς. Απλά, ο Ολυμπιακός δείχνει μακριά από την ταυτότητα που θέλει να φτιάξει. Δεν χάνει παίζοντας κοντά στο μπάσκετ που θέλει. Χάνει παίζοντας ένα μπάσκετ (κακό) που δεν θέλει.

Αναγκαία η ενίσχυση

Το ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μία μεταβατική χρονιά, δεν σημαίνει ότι δεν θα βοηθήσει και από μόνος του τον εαυτό του. Η απόφαση έχει ληφθεί για να ενισχυθεί η ομάδα με ένα γκαρντ. Όπως ήταν το αρχικό πλάνο, που ενώ είχε πάρει τον Γκος ήθελε και τον Πιέρια Χένρι αλλά έκανε στροφή στη συνέχεια και πήρε τον Τουπάν (2-3άρι). Τα κουκιά δεν βγαίνουν εκεί και είναι επιτακτική η ανάγκη για ένα γκαρντ που να δημιουργεί και να σκοράρει και που (συμπληρώσω εγώ) δεν θα είναι και «στοίχημα». Περιμένει τον Γκος να «μάθει», να πάρει εμπειρία και παραστάσεις δεν μπορεί να έχει κι άλλον άγουρο. Με την απουσία του Στρέλνιεκς φάνηκε ξεκάθαρα το πρόβλημα, καθώς ο Μάντζαρης όχι απλά δεν μπορεί να ακολουθήσει αλλά το μπάσκετ τον έχει αφήσει πίσω προ πολλού. Στους ψηλούς περιμένει να μπει ο Αγραβάνης ο οποίος θα υπολογίζεται και στο «5». Και εδώ ίσως να έχει υπάρξει ανορθογραφία στην στελέχωση του ρόστερ, καθώς άλλος παίκτης ο Λεσόρτ και εντελώς διαφορετικός ο Λεντέι. Και λείπει ένας τερματοφύλακας από πίσω.

Η μπαγκέτα στον Μπλατ

Ο Ολυμπιακός έχει θέματα τα οποία πρέπει να τα δουν διεξοδικά και να τα επιλύσουν εν μέσω μάλιστα και βεβαρημένου προγράμματος με απανωτά και δύσκολα ματς, θέλει όμως και χρόνο, υπομονή και στήριξη. Τίποτα δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Η μπαγκέτα είναι στα χέρια του Μπλατ, αυτός θα κάνει το κουμάντο και θα βρει την άκρη τόσο εσωτερικά (ρόλους) όσο και εξωτερικά (ενίσχυση).

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Επιστροφή στο… αρχικό πλάνο!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής προτιμά να κρατήσει τα καλά στοιχεία που ανήλθαν ξανά στην επιφάνεια, από το μη θελκτικό μπάσκετ και φωνάζει «trust the process» μαζί με το (έτοιμο) γκαρντ που θα έρθει.

Στις... ράγες ξανά!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τον Ολυμπιακό που βαδίζει στα βήματα που χάραξε ο Μπλατ, την επιρροή των γκαρντ, την κίνηση με Λεντέι και το… σέρβικο τοίχος.

Μπλεγμένος στα... δίχτυα του!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για το μπάσκετ που… δεν παίζει ο Ολυμπιακός, για την απόφαση του Μπλατ με Σπανούλη και Σάσα, αλλά και τον πανηγυρισμό του Σλούκα!