Μπλεγμένος στα... δίχτυα του!

Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου 2018 - 15:16

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Ο Ολυμπιακός δεν παίζει τελευταία καλό μπάσκετ. Δεν παίζει το μπάσκετ που θέλει, ενώ έχει αρκετούς παίκτες που δίνουν λίγα ή καθόλου- για διαφορετικούς λόγους- είτε γιατί δεν έχουν βρει τον ρόλο τους, είτε γιατί χάνονται στο ροτέισον και την τακτική. Πολλές φορές μέσα στο ματς μονολόγησα «μα τι κάνουν, τι μπάσκετ παίζουν;» βλέποντας 4 παίκτες μαζεμένους στην δεξιά πλευρά και τη μπάλα στατική στην κορυφή. Καμία κίνηση, καμία ταχύτητα, μακριά από αυτό που βλέπαμε στις αρχές και φυσικά της φιλοσοφίας Μπλατ.

Η Φενέρ πήγε στο physical game τον Ολυμπιακό (αναμενόμενο) και τη σκληράδα, όπως έπραξε και ο Παναθηναϊκός, με αποτέλεσμα οι «ερυθρόλευκοι», παρά τις άμυνες που έβγαζαν για μεγάλο διάστημα, μπροστά να μην βάζουν με… τίποτα. Όταν το ματς πηγαίνει στους 70 πόντους, σύμφωνα με τον Μπλατ, κάθε ομάδα θα διεκδικήσει τη νίκη και η Φενέρ πήρε αυτό που ήθελε στα… σημεία. Δεν είναι καμία ομαδάρα, δεν είναι φόβητρο, έλειπε και ο Βέσελι, ενώ έπαιξε (κατ΄επιλογήν) με μείον έναν Αμερικανό (σ.σ. Ένις τραυματίας, ο αντικαταστάτης του Γκριν δεν έπαιξε), ωστόσο οι «ερυθρόλευκοι» διεκδικούσαν τη νίκη με… γιουρούσι, παρά με μπάσκετ και δη αυτό που θέλουν να παίξουν.

Μόνο στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης έβγαλαν συνδυασμούς, με τον Μιλουτίνοφ να καρφώνει από ασίστ του Γκος, τον Παπανικολάου από κόψιμο στη ρακέτα ύστερα από επαναφορά, (ήρθε και το τρίποντο του Γκος), αλλά, αφενός δέχτηκε εύκολα ποσταρίσματα πίσω (Κάλινιτς σε Παπανικολάου), αφετέρου με το ματς να βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού είχε να αντιμετωπίσει και τις αποφάσεις των διαιτητών, με αποκορύφωμα (γιατί δεν ήταν μόνο αυτή) τις τρεις βολές στον Σλούκα. Η εξέλιξη θα ήταν διαφορετική και τώρα θα μιλάγαμε υπό άλλες συνθήκες καταστάσεις, αλλά με το βασικό θέμα, το ίδιο: Πως ο Ολυμπιακός δεν βρίσκεται στον δρόμο που θέλει!

Το παράδειγμα του Παπανικολάου

Σύμφωνοι, είναι νωρίς ακόμα, έλειπε ο Στρέλνιεκς για καιρό, η χημεία εμφανέστατα απουσιάζει και όπως είπε και ο Παπανικολάου, «τις προηγούμενες χρονιές ξεκινούσαμε δυναμικά και η Φενέρ για παράδειγμα έκανε ήττες, αλλά στο τέλος σημείωνε σπριντ και έφτανε στο Final 4». Όπως έκανε και ο Ολυμπιακός το 2012, να συμπληρώσω εγώ. Αυτή είναι μία κομβική διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Ο Σφαιρόπουλος έστηνε την ομάδα και κοιτούσε να είναι νωρίς σε καλή κατάσταση για να μπει τετράδα, καθώς αν δεν είσαι μέσα σε αυτήν, οι πιθανότητες να πας στο Final 4 δεν είναι με το μέρος σου. Ο Μπλατ είναι της φιλοσοφίας και της λογικής ο Ολυμπιακός να έχει διάρκεια και κυρίως τότε που κρίνονται οι τίτλοι να… μπορεί. Να μην τον αφήνουν οι δυνάμεις του. Τι θα φέρει εν τέλει, δεν γνωρίζει κανείς… Η ουσία είναι πως ο Ολυμπιακός, με 4 ήττες σε 7 ματς (έχει βγάλει βέβαια δύσκολους αντιπάλους) και 2 μέσα στην έδρα του, έχει δυσχεράνει το έργο του, αλλά από την άλλη, μόνο ξεγραμμένος δεν είναι. Αρκεί βέβαια, να μπει ξανά στις ράγες που θέλει και να βγάλει το μπάσκετ που μπορεί. Γιατί τελευταία βρίσκεται μακριά από αυτό.

Η διαχείριση του Μπλατ

Θα πω ψέματα, αν δεν αναφέρω ότι η διαχείριση του Μπλατ και το ροτέισον μου έκαναν εντύπωση. Ο Γκος έχει μπει στο ματς με 6 πόντους, με επιθετικότητα και πρωτοβουλίες στο παιχνίδι του, ωστόσο στη συνέχεια… χάθηκε. Δεν είχε τη μπάλα στα χέρια του και έκανε ξανά εμφάνιση στο 35΄όπου βγήκε ο Σπανούλης και μπήκε ο Τουπάν. Ο Γάλλος επίσης… ξεχάστηκε για ώρα στον πάγκο, ενώ είχε μπει καλά στο παιχνίδι, σε άμυνα και επίθεση. Στο ματς με το Λαύριο δοκιμάστηκε αρκετά το δίδυμο «Λεντέι-Μιλουτίνοφ» θεωρώ για το ματσάρισμα σε «Λοβρέν-Βέσελι». Ο Τσέχος δεν ήρθε εν τέλει, ο Λεντέι έπαιξε 4 λεπτά, τα 3 από αυτά περίπου στο «4» και ο Πρίντεζης 36΄ (με Παναθηναϊκό 31’), ενώ με τον Βεζένκοφ αναρωτιόμασταν πάλι αν έχει κάποιον τραυματισμό. Στην προθέρμανση δε, πριν το δεύτερο μέρος, ο Σάσα δεν έκανε σουτ, παρά έδινε τη μπάλα στους συμπαίκτες του. Στον πάγκο ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτικός και εμψύχωνε και ενθάρρυνε τους συμπαίκτες του. Για τον Τίμα δε… μία από τα ίδια. Έχασε δύο προσπάθειες (τρίποντο και λέι απ) και… τέλος.

Δεν θέλω να το παίξω ειδήμον, σε καμία περίπτωση δεν ξέρω το ένα τοις χιλίοις του μπάσκετ που ξέρει ο Μπλατ, απλά μου έκανε εντύπωση πως έχει σφίξει τόσο πολύ το ροτέισον τελευταία, την ώρα που η Φενέρ πήρε 4 τρίποντα από τον Μαχμούτογλου (ποιος να το περίμενε) ή 2 πόντους και 3 ασίστ από τον Ντίξον που έπαιξε 10 λεπτά και μπήκε στο 3^ο δεκάλεπτο για πρώτη φορά, την ώρα που ο Ολυμπιακός πορεύονταν με τον εξωπραγματικό Παπανικολάου- και αναφέρω τον χαρακτηρισμό γιατί είχε φάει γονατιά στο γόνατο, έπαιξε με επιγονατίδα στο β΄ μέρος και σκόραρε και τους 18 πόντους σε αυτό το διάστημα- και τον Πρίντεζη. Στο τέλος και με Γκος-Μιλουτίνοφ. Με τρεις-τέσσερις παίκτες όμως δεν βγαίνει.

Να έβαζε Σπανούλη αλλά ο Γκος το σουτ

Ο Σπανούλης για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι ήταν κακός. Δεν ήταν καθόλου καλός. Δικαίως ο Μπλατ τον έβγαλε στα τελευταία 4:20 λεπτά της αναμέτρησης. Πολλοί λένε, στα τελευταία 7΄΄΄να ήταν μέσα (όταν έδωσε το φάουλ που είχε η Φενέρ) μαζί με Γκος. Εδώ με βρίσκετε σύμφωνο. Να ήταν μέσα, ώστε να τραβήξει την άμυνα πάνω του (γιατί ποιος δεν θα πιστέψει ότι δεν θα πάρει το τελευταίο σουτ ο Σπανούλης;) αλλά να έπαιρνε και πάλι ο Γκος την προσπάθεια. Ένας από τους λόγους που αποκτήθηκε ο Γκος είναι κι αυτός. Να απελευθερώνει τον Σπανούλη, να αλλάζουν οι ισορροπίες στην αντίπαλη άμυνα και να πάψει να είναι προβλέψιμος. Μην ξεχνάτε πως ο Γκος βρίσκονταν σε καλό μομέντουμ: Είχε βγάλει την ασίστ στον Μιλουτίνοφ και είχε πετύχει και κρίσιμο τρίποντο. Αν είχε ευστοχήσει ο Γκος, ίσως να μιλάγαμε για «άσο από το μανίκι που τράβηξε ο Μπλατ», για «μαγκιά» κτλ. Αστόχησε και ο Μπλατ ντόμπρα και σταράτα είπε ήταν «απόφαση του προπονητή». End of story.

Αριθμοί που έκαναν εντύπωση

Δυο-τρεις αριθμοί που μου έκαναν εντύπωση. Η Φενέρ δίνει ριμπάουντ. Πόσο μάλλον όταν λείπει ο Βέσελι. Δίνει 13 επιθετικά στον αντίπαλο. Ο Ολυμπιακός δεν το εκμεταλλεύτηκε (εδώ θα μπορούσε να βοηθήσει ο Βεζένκοφ). Δίνει 11 πόντους στον αντίπαλο από δεύτερη ευκαιρία. Δεν πήρε ριμπάουντ ο Ολυμπιακός, άρα και πόντους (7). Της έδωσε όμως 13 πόντους από… λάθη του. Η Φενέρ όταν πιέζεται κάνει 12 λάθη, προσφέρει 7 κλεψίματα στον αντίπαλο και δίνει… 13,3 πόντους από αυτά. Δεν έκανε ούτε αυτό ο Ολυμπιακός. Είχε μόλις 3 κλεψίματα και πήρε 6 πόντους από λάθη της. Τέλος, είναι η 1^η ομάδα σε δίποντα% στην διοργάνωση με 63,4%. Ο Ολυμπιακός την έριξε στο 42,1% (απόντος και του Βέσελι) αλλά… έχασε!

Ο πανηγυρισμός του Σλούκα

Δεν μπορούμε να ζούμε με το «να χειροκροτήσουμε τον Σλούκα» για να μην πάει… απέναντι. Αν θέλει να πάει θα πάει. Ούτε μπορούμε να ζούμε με το «τι πανηγυρίζει; Εδώ ήταν 6 χρόνια». Πέτυχε κρίσιμο τρίποντο και θα πανηγυρίσει. 40 λεπτά αντίπαλοι και μετά το τέλος του αγώνα «θα αγκαλιάσει τον Μιλουτίνοφ και θα του πει «καλή συνέχεια brate».

Περίμενα το καθολικό χειροκρότημα στον Σλούκα, όπως και… πανηγυρισμό. Αυτό που δεν κάθισε καλά είναι πως μου φάνηκε (μπορεί να λαθεύω) πως έβγαλε και ένα… απωθημένο. Όχι γιατί δεν έμεινε. Αλλά για τις αποδοκιμασίες την πρώτη φορά. Γιατί βγάζει τη γλώσσα και κουνάει το κεφάλι του, δείχνει να το σκέφτεται και ξεσπάει με τη γροθιά στον αέρα. Δε μου κάθισε καλά μόνο γι αυτό τον λόγο. Γιατί μου φάνηκε σαν απωθημένο.

Ο ίδιος παραδέχτηκε πως πάντα του ήταν δύσκολο σε αυτό το γήπεδο (το δείχνουν και οι αριθμοί του άλλωστε στις προηγούμενες επισκέψεις) αλλά και πολύ περισσότερο πως «ίσως να το παράκανα λίγο με τον πανηγυρισμό. Τους σέβομαι και με σέβονται». Αυτό το τελευταίο είναι που πρέπει να κρατήσουμε. Σέβεται τον κόσμο και στο τέλος της ημέρας, όταν φεύγουν τα νεύρα από την ήττα, τον σέβεται και ο κόσμος. Ο καιρός θα δείξει τι θα φέρει. Μπορεί να μην γυρίσει και ποτέ στην Ελλάδα.

Το… αύριο!

Ο Ολυμπιακός έβγαλε μία τριάδα αγώνων ιδιαίτερη και δύσκολη με… 0/3 ενώ τις επόμενες έξι ημέρες έχει να παίξει τρία παιχνίδια. Κυριακή με Παναθηναϊκό, φεύγει την επόμενη για Μόναχο καθώς την Τρίτη έχει Μπάγερν, γυρνάει την επόμενη και την Πέμπτη έρχεται η Ρεάλ στο ΣΕΦ. Με την εικόνα που παρουσιάζει τελευταία δεν είναι απίθανο το 0/3 να γίνει 0/6. Χρειάζεται μία ώθηση. Να ξεκινήσει ένα καλό σερί και κυρίως να δείξει μία ταυτότητα. Γιατί άλλα βλέπαμε και αναμέναμε το step up αλλά τελευταία παρουσιάζει κάτι τελείως διαφορετικό, μακριά από αυτό που θέλει.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Η μπαγκέτα στον Μπλατ!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής κατανοεί πως η ομάδα θέλει χρόνο και υπομονή, αλλά δεν αποδέχεται την έλλειψη νεύρου και τσαγανού. Δεν βγαίνει το «η μπάλα στον Σπανούλη». Μπορεί να διορθώσει τις... ανορθογραφίες.

Επιστροφή στο… αρχικό πλάνο!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής προτιμά να κρατήσει τα καλά στοιχεία που ανήλθαν ξανά στην επιφάνεια, από το μη θελκτικό μπάσκετ και φωνάζει «trust the process» μαζί με το (έτοιμο) γκαρντ που θα έρθει.