Ένα «κλικ» πιο αργός, ένα «κλικ» πιο βιαστικός!
Είδατε που δεν θέλει να τρελαινόμαστε; Ούτε έπρεπε να μείνουμε παραπάνω από το επιτρεπτό στην εμφάνιση της Μόσχας με την Κίμκι και πολύ περισσότερο να πετάμε στα σύννεφα, ούτε να σταθούμε σε αυτή με την Κύμη στη Χαλκίδα. Γιατί πολύ απλά, καμία εκ των δύο δεν αντιπροσωπεύει τον Ολυμπιακό αυτή την εποχή.
Σαφέστατα, ασυνείδητα οι παίκτες έχουν μία διαφορετική αντιμετώπιση στον εκάστοτε αντίπαλο. Αλλιώς θα δουν τα παιχνίδια της Ευρωλίγκας και διαφορετικά της Α1, πολύ περισσότερο όμως, φάνηκε ξεκάθαρα ότι η ενέργεια, μετά το παιχνίδι της Μόσχας, αλλά και τα ταξίδια (σ.σ. επιστροφή από Ρωσία και αυθημερόν σε Χαλκίδα με ενδιάμεση προπόνηση το απόγευμα του Σαββάτου)… δεν περίσσευε. Φάνηκε στην άμυνα από το ξεκίνημα του ματς ακόμα, όπου κάθε επίθεση της Κύμης έβρισκε διχτάκι.
Ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν θέλησε να το επικαλεστεί ως δικαιολογία, θα έδινε άθελά του… άλλοθι στους παίκτες του σε αντίθετη περίπτωση, ωστόσο δεν γίνεται να μην το λάβουμε υπ’ όψιν μας. Προσωπικά στον Γκος, μού έγινε περισσότερο ορατή ενώ γενικότερα οι «ερυθρόλευκοι» ήταν ένα «κλικ» πιο αργοί -σε πολλές περιπτώσεις και στατικοί- και ένα «κλικ» πιο βιαστικοί στις επιλογές τους. Φάνηκε σε αρκετές στιγμές να υπερισχύει στο μυαλό τους, το δόγμα «ας φάμε πίσω, δεν πειράζει, μπορούμε και θα βάλουμε περισσότερους μπροστά». Όταν ασυνείδητα έχεις αυτό στο μυαλό σου, θα φυλάξεις όση ενέργεια έχει απομείνει για την επίθεση και όχι για την άμυνα και φυσικά θα παρακολουθείς την Κύμη να πετυχαίνει 20 πόντους στο 1ο δεκάλεπτο και το 1ο φάουλ από πλευράς Ολυμπιακού να γίνεται στο 1,43 πριν τη λήξη. Θα χαθούν ριμπάουντ, θα βάλει ο αντίπαλος περισσότερους πόντους από επιθετικά αλλά και στον αιφνιδιασμό, απ’ ότι ο Ολυμπιακός.
Όχι ότι στην επίθεση λειτούργησαν όλα ρολόι. Σε καμία περίπτωση… Βγήκε όμως το επιθετικό ένστικτο του Στρέλνιεκς (7 πόντους στην 4η περίοδο), του Βεζένκοφ (5 πόντους), η ηγετική ικανότητα του Πρίντεζη, ο Μιλουτίνοφ σκέπασε το καλάθι και έσπρωχνε μέσα κάθε αστοχία των συμπαικτών του, ενώ στην τελευταία φάση βγήκε ένα play του… πραγματικού Ολυμπιακού, με τη μπάλα να κυκλοφορεί υποδειγματικά.
Ο Ολυμπιακός θέλει χρόνο, είναι πασιφανές αυτό, δεν έχει φτάσει σε αυτό που μπορεί να αποδώσει στο παρκέ και τώρα προέχει να ξεκουραστούν και να γεμίσουν τις μπαταρίες του για τη διπλή εβδομάδα που έρχεται, καθώς είναι μία ομάδα που στηρίζεται στην ενέργειά της, με συνεχή κίνηση παντού. Μην τρελαινόμαστε… Προχωράμε…
ΥΓ: Ο Τουπάν αμυντικά δεν τα πάει μέχρι στιγμής όπως τον περιμέναμε.
ΥΓ2: Ο Μάντζαρης έχει μπει στο 2ο δεκάλεπτο εξαιρετικά. Στην επιστροφή του στο παρκέ έχει δύο κάκιστα τελειώματα και μετά… μπλόκαρε. Δύο φορές ήταν διστακτικός, το σκέφτηκε και γύρισε τη μπάλα.
ΥΓ3: Τι σου είναι δύο ριμπάουντ… Δύο ριμπάουντ και θα είχε ησυχάσει νωρίτερα.