Η διαφορετική προσέγγιση του Μπλατ στο «φαινόμενο» Σπανούλης!

Δευτέρα, 24 Σεπτεμβρίου 2018 - 10:02

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΤΥΡΙΝΤΖΗΣ

Η μεγάλη περιέργειά μου στο παιχνίδι με την Ούνικς Καζάν ήταν… ο Σπανούλης! Αφενός, έψαχνα και ζητούσα να δω τον τρόπο παιχνιδιού του, το πως θα κινούνταν στο παρκέ στη νέα τάξη πραγμάτων στον Ολυμπιακό, αφετέρου όλα αυτά με τον Γκος μαζί του. Γιατί Σπανούλη είδαμε και στην Ισπανία, αλλά απουσίαζε ο Αμερικανός. Αυτός που –από τώρα φαίνεται- πως δίνει το κάτι παραπάνω στον Ολυμπιακό.

Ο Σπανούλης λοιπόν φαίνεται πως έχει μία διαφορετική διαχείριση ή πιο σωστά ο Μπλατ έχει μία διαφορετική προσέγγιση του παιχνιδιού του Σπανούλη. Και μου φαίνεται πως το απολαμβάνει ο αρχηγός.

- Πρώτη επίθεση του Ολυμπιακού, γρήγορη πάσα και εκτέλεση του Γκος για τρίποντο. Όπως και με Χάποελ αν και η πάσα ήρθε από τον Πρίντεζη.

- Δεύτερη επίθεση… Ο Ολυμπιακός άλλαξε τέσσερις πάσες και ο Σπανούλης περίμενε στην αδύναμη πλευρά, δίχως να εμπλακεί.

- Ο Μπλατ έπαιξε αρκετά με τα δίδυμα Σπανούλης-Γκος και Σπανούλης-Στρέλνιεκς. Λιγότερο με το Στρέλνιεκς-Γκος και ένα ακόμα Στρέλνιεκς-Μάντζαρης, πλην στην τελευταία επίθεση της 3^ης περιόδου και στην 4^η που χρησιμοποίησε τρία γκαρντ. Ε, λοιπόν, ο άσος δεν είναι ξεκάθαρος. Ο δημιουργός δεν είναι ξεκάθαρος. Τι θέλω να πω;

Υπήρχαν στο Σπανούλης-Γκος φάσεις σερί που είχε τη μπάλα στα χέρια ο αρχηγός και ο Αμερικανός είχε σαφέστατα εκτελεστικό ρόλο. Σα να σκέφτηκα προς στιγμήν πως ο Μπλατ τον προορίζει περισσότερο για «2» όπως όριζαν οι συστάσεις. Αμ, δε… Οι ρόλοι μετά από λίγο άλλαζαν. Ο Γκος βρίσκονταν στο κουμάντο, στο τιμόνι της ομάδας και έπαιρνε πρωτοβουλία. Είτε να μπουκάρει και να περάσει στον διερχόμενο ψηλό, είτε να τελειώσει μόνος του μην πατώντας φρένο. Τελείωσε δε με περισσότερες ασίστ από τον Σπανούλη (4 και 1). Πάνω κάτω, έγινε το ίδιο όσο συνυπήρξαν με τον Στρέλνιεκς (3 ασίστ).

Ο Σπανούλης, είναι ηλίου φαεινότερο, πως δεν έχει τη μπάλα στα χέρια τόσο όσο να συγκλίνουν οι άμυνες πάνω του. Δεν έχει προτεραιότητα το «πικ εν ρολ» και φυσικά δεν κρατάει τη μπάλα στα χέρια πολύ, έχοντας βέβαια βοήθεια και με την off ball κίνηση.

- Άλλη φάση; Επίθεση του Ολυμπιακού με τρεις πάσες: Σπανούλης, Γκος και τρίποντο Τίμα.

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι ο Σπανούλης δεν είναι… ο Σπανούλης στο παρκέ. Άλλαξε το παιχνίδι του (αυτό που βλέπαμε τα τελευταία χρόνια) αλλά όχι και το… χούι. Γιατί, παρά την εξάρθρωση στο δάκτυλο, μπήκε μέσα το τελευταίο 2λεπτο του αγώνα και καθάρισε. Ντράιβ και τρίποντο αφιερωμένο στον Εντούρ, που λίγο πριν είχαν μία αψιμαχία, αλλά στο τέλος έδωσαν απευθείας ο ένας το χέρι στον άλλον και αγκαλιάστηκαν.

Ο Ολυμπιακός μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία μαθαίνει συνεχώς και προοδεύει. Έστω και σε φιλική μορφή έπαιξε ειδικές καταστάσεις για το πως να κερδίσεις ένα ματς. Στην κόψη του ξυραφιού με την πιο επιθετική Χάποελ (αλλά κακή στην άμυνα, το έδειξε και με τη Γαλατά), ιδιαίτερες συνθήκες και με την Ούνικς. Πολύ καλύτερη αμυντικά ομάδα η οποία πάει σε αργό τέμπο. Μέτρησα 8 επιθέσεις που εκτέλεσαν οι Ρώσοι στα 5΄΄. Αν θυμάμαι καλά ευστόχησε στις δύο. Ο Ολυμπιακός βέβαια είχε πολύ καλύτερη αμυντική λειτουργία. Στο 1^ο δεκάλεπτο και πάλι δέχτηκε πόντους μέσα στη ρακέτα του αλλά και στο αμυντικό τρανζίσιον, ενώ στο 4^ο δεκάλεπτο η Ούνιξ ξεκίνησε με 8-0 και έτρεξε ένα επιμέρους 18-6, με τον Ολυμπιακό μάλιστα να κάνει στην τελευταία περίοδο… 10 λάθη (σ.σ. καθόλου τυχαίο που δέχτηκε 22 πόντους). Τελείωσε με 20 αλλά τα 10 τα είχε μέχρι το 3^ο δεκάλεπτο (6 στο ημίχρονο). «Ηλίθια», όπως τα χαρακτήρισε και ο Στρέλνιεκς, αλλά χίλιες φορές τώρα.

Στην γενική εικόνα όμως, η άμυνά του ήταν η πολύ καλύτερη (11 κλεψίματα, 4 μπλοκ). Κάνει σωστές αλλαγές, δεν αλλάζει απλά για να παίξει με αλλαγές, αν και μου έκανε εντύπωση πως δεν μιλάνε πολύ μέσα στο παρκέ, ιδίως στα ριμπάουντ. Στην επίθεση, αντίθετα, συνεννοούνται και με νοήματα. Σε τρεις περιπτώσεις πήδηξαν δύο μαζί, χωρίς να πει ο ένας στον άλλον το κλασικό «άστην, εγώ». Στην αμυντική λειτουργία, στην οποία έχω την αίσθηση ότι καλύπτουν και τον χώρο που κινείται ο παίκτης τους, βοηθάει και το συνεχές φρεσκάρισμα που κάνει ο Μπλατ. Αλλάζει συνέχεια τα πρόσωπα -έχοντας την ευχέρεια να πορευτεί ανάλογα- και με την Ούνικς δεν χρειάστηκε να παίξει με Τουπάν και Τίμα ή τον Βεζένκοφ στο «3», αλλά επιχείρησε το Λεντέι (στο 4) και Μιλουτίνοφ (στο 5) στο 2,34 πριν τη λήξη του αγώνα με το σκορ στο 61-63. Θα τον δούμε τον Λεντέι πολλές φορές σε αυτό τον ρόλο (έστω και για λίγα λεπτά).

Τον Λεντέι ο οποίος στο 2^ο μέρος ήταν πολύ καλύτερος και αδικείται από την στατιστική γιατί έχει 4 μπλοκ (αν δεν μετρήσουμε και αυτό στο τέλος της 3^ης περιόδου) και όχι 2 που του χρέωσαν τελικά. Όπως αρκετά ανεβασμένος σε σχέση με την Χάποελ ήταν και ο Μιλουτίνοφ σε άμυνα και επίθεση. Ο Μπλατ φαίνεται πως θέλει να εκμεταλλευτεί την πάσα του Σέρβου προς τα έξω.

Καλά για τον Τίμα ούτε λόγος... Δεν τον σπρώχνεις εύκολα, κάνει πολλές δουλειές στο παρκέ (2 κλεψίματα), αλλά με την Ούνικς πήρε και τις προσπάθειές του. Τρίποντα, ντράιβ... Ήταν πιο επιθετικός στο παιχνίδι του το οποίο θέλει ο Ολυμπιακός και γιατί το έχει. Αυτή την άνεση που έχει στην Εθνική του να την βγάλει και στον Ολυμπιακό.

Ο Μπλατ μου φάνηκε ικανοποιημένος και από την άμυνα, δεν την αμελεί, όπως πιστεύουν πολύ και σίγουρα στην πορεία θα μπουν και πιο σύνθετες καταστάσεις ως το προς την κίνηση και να μπερδέψουν τον αντίπαλο, ενώ μην ξεχνάμε και τον παράγοντα Παπανικολάου.

Ακολουθήστε το Gavros.gr στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις!

Διαβάστε επίσης

Μάθημα 1ο: Τι (δεν) πρέπει να κάνεις!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τις 4 επιθέσεις, κάτω από τα 5΄΄στον... Ολυμπιακό του Μπλατ και το come back από… την επίθεση!

In Goss we trust!

Ο Θεόφιλος Τυριντζής γράφει για τις ηγετικές κατευθύνσεις του Νάιτζελ Γκος, για τον χαρακτήρα που βγάζει η ομάδα στο τέλος, αλλά και τα πρώτα 25άλεπτα στο «Γκομέλσκι Καπ» που χρίζουν μελέτης και ανάλυσης.