Να τρέχει, να δαγκώνει και να μην σταματά...
Πάνω-κάτω, γνωρίζουμε σε θεωρητικό επίπεδο τι περιμένουμε να δούμε από τον Ολυμπιακό του Ντέιβιντ Μπλατ. Το είπε ο ίδιος αλλά και οι παίκτες του! Έστησε την ομάδα στο τρίπτυχο: Νιάτα, αθλητικότητα και ταχύτητα και αυτό που περιμένουμε να δούμε στο παρκέ, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Πρίντεζη, είναι: «Ενέργεια, ταχύτητα στον αιφνιδιασμό για να βάζουμε εύκολα καλάθια και γενικότερα να τρέχει η ομάδα και να αντέχει σε βάθος χρόνου και στη διάρκεια ενός αγώνα»!
Αυτό το τελευταίο – σε συνδυασμό και με την ατάκα του Μπλατ «να είναι σίγουροι οι φίλαθλοί μας πως θα προσπαθούμε συνεχώς, η προσπάθεια δεν θα σταματάει» - αποτελούν ίσως τη ρίζα του… καλού, την εκκίνηση όλων.
Με τα συστατικά που έχει στα χέρια του πλέον ο Ντέιβιντ Μπλατ, ο οποίος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο κι άλλης προσθήκης (σ.σ. ψηλού) μελλοντικά, ο Ολυμπιακός θα προσπαθήσει να βρει ξανά το εν πολλοίς (όχι ολοκληρωτικά) χαμένο του dna. Να γίνει ξανά μία ομάδα, που ανεξαρτήτως αποτελέσματος δεν θα παραδίνεται, δεν θα σταματάει, δεν θα παύει να προσπαθεί μέσα στο παρκέ. Η αλήθεια είναι πως είχε αλλοιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα όχι μόνο να μην μπορεί να κάνει το come back στα παιχνίδια, αλλά να χάνει και με μεγάλες διαφορές. Αυτό είναι κάτι που θέλουν να αλλάξει στον Πειραιά. Στο dna του Ολυμπιακού δεν είναι να πετάει λευκή πετσέτα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
Μεγάλη αλήθεια όμως κρύβει και η ατάκα του Γιώργου Πρίντεζη: «Μια ομάδα που να αντέχει σε βάθος χρόνου και στη διάρκεια ενός αγώνα».
Είναι πολύ κομβικό και σημαντικό κομμάτι και αυτό και σαφέστατα για να μην παύεις να προσπαθείς, πρέπει αυτόματα και μοιραία να έχεις και τις κατάλληλες δυνάμεις και αντοχές. Τα νιάτα και η αθλητικότητα παίζουν τον ρόλο τους, ενώ σαφέστατα οι βάσεις θα μπουν στην προετοιμασία για το πώς θα βγει η χρονιά, με τον Αντρέα Γκατζούλη να έχει στο πλευρό του πλέον και τον Μιχάλη Καλαβρό, τον οποίο γνώριζαν από πριν αρκετοί παίκτες του Ολυμπιακού κάνοντας ατομικά μαζί του.
Ποιά είναι η ιδιαιτερότητα όμως επ΄αυτού; Ο Ολυμπιακός τα προηγούμενα χρόνια δούλευε ώστε να είναι σταθερός στην Ευρωλίγκα για να μπει μέσα στην πρώτη 4άδα και να έχει το πλεονέκτημα, με αρνητική συνέπεια, στη συνέχεια η ομάδα να ξεφούσκωνε, να είχε έλλειμμα ενέργειας πέραν των υπολοίπων θεμάτων και γενικότερα να μην άντεχε στην τελική ευθεία.
Τώρα, όπως είναι εύλογο, θέλουν να αντέξουν μέχρι το τέλος της διαδρομής. Να βρίσκονται στο «πικ» τους στην τελική ευθεία, τους μήνες που κρίνονται οι στόχοι της ομάδας.
Αλλοίμονο όμως αν λησμονήσουμε και το δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός άλλαξε, έχοντας νέο προπονητή και νέους παίκτες οι οποίοι μάλιστα θα έχουν και βασικό ρόλο, δεν θα είναι απλά συμπληρωματικοί και βοηθητικοί. Άρα, μοιραία χρειάζεται χρόνο. Δεν πρέπει να το παραβλέπουμε αυτό. Γιατί μέχρι να «δέσει» η ομάδα, να βρεθούν μεταξύ τους στο παρκέ, να κατανοήσουν και οι παλιοί την φιλοσοφία του νέου κόουτς (σ.σ. ιδίως στις σύνθετες άμυνες, γιατί μπροστά δίνει αρκετή ελευθερία στους παίκτες του «πατώντας» στο ένστικτο και το ταλέντο τους), θα έρθουν και στραβά αποτελέσματα. Το ότι ο Ολυμπιακός έχει στο τιμόνι του τον Ντέιβιντ Μπλατ, δεν σημαίνει πως αυτόματα θα βρίσκεται στο Final 4 και θα πάει να πάρει την Ευρωλίγκα. Ο δρόμος είναι πολύ μακρύς. Χρειάζεται μπόλικη δουλειά και αυτή… μόλις ξεκίνησε!